คือเราคบกับแฟนมา2ปีกว่า ตอนนี้ แต่ปัญหาที่เจอมาตั้งแต่คบกันแรกๆเลยคือเรารู้มาตลอดว่าเค้ายังไม่ลืมแฟนเก่า ใช้คำว่ายังไม่เลิกรักดีกว่าค่ะ ยังติดต่อคุยกันเหมือนตอนเป็นแฟนกัน คือผญ อยู่ต่างประเทศแต่พอเราคบกันได้ปีกว่าก็กลับมาไทย คือเค้าทำทุกอย่างเหมือนเป็นแฟนกัน ทั้งคุย ทั้งอะไร เพราะคบกันมา10ปี แต่เค้าจะแอบเราคุย เหมือนเค้ามี2โลกอ่ะค่ะ คือโลกที่เป็นชีวิตประจำวัน เพื่อนเค้าทุกคนเรารู้จักเค้าให้เกียรติตรงยี้ไปไหนมาไหนกับเรา แต่ในคอบครัวเค้าเราไม่เคยมีตัวตน เหมือนดูละครอ่ะค่ะ แต่ชีวิตจริงยิ่งกว่า เค้าไม่เคยแนะนเรสให้ที่บ้านรู้จัก เค้าบอกว่าแม่เค้ารับไม่ได้ แม่เค้ายอมรับแค่ผญ คนนั้น เพราะ1.เค้าค่อนข้างมีฐานะ ทางฝั่งแฟนเก่าก็มีฐานะ แต่เราคือปากกัดตีนถีบ ทำงานส่งตัวเองเรียน แต่เราเองด้วยที่ไม่กล้าเค้สไปเจอหน้าพ่อกับแม่เค้า คือเรารู้ว่าเราเทียบแหนเก่าเค้าไม่ได้ คือเรามีลูกแล้วค่ะ (เราพลาดตอนเรียน แต่เราทำงานส่งตัวเองเรียนจนจบปริญญาและเลี้ยงพ่อแม่ด้วยค่ะ ตอนนี้เราอายุ 25 แฟน29ค่ะ) เราเลยไม่กล้าที่จะมีปากเสียงกับเค้า คือเค้ารักเรานะคะ อันนี้เราไม่ได้หลอกตัวเอง แต่เหมือนเค้ารักแค่ตัวเรา เค้าไม่รักครอบครัวหรือแม้อยากจะทำความรู่จักพ่อแม่เราเลย ไม่มีอนาคต อยู่ไปวันๆ เราไปเจอแชทตลอดว่าเค้าแอบคุยกับแฟนเก่าว่าอยากจะแต่งงานกัน คุยกันเหมือนตอนคบกัน แค่ไท่ได้เจอกัน หรือแอบเจอเราไม่รู้ เรารู้ทุกอย่างค่ะ เรารู้นะคะว่าควรจะเลิก เค้ารักแต่ไม่ให้เกียรติเรา แต่เราเลิกไม่ได้เลย เพราะเราไม่อยากอยู่คนเดียว เรามาอยู่กรุงเทพคนเดียว เราไม่ค่อยมีเพื่อน วันๆ24ชม.ชีวิตเราผูกกับเค้าไป20ชม.แล้ว เราอยู่คนเดียวไม่ได้ พอคิดว่าถ้าเลิกกับเค้าแล้วเราต้องอยู่คนเดียว ใจเรามันก็บีบไปหมด เราทรมานกับการอยู่ตรงนี้ เราอยากไป แต่เราก็รู้สึกว่าถ้าตรงนี้มันก็มีความสุข จะทรมานต่อไปก็ได้ เราทนได้ แต่มันทรมานมากทุกครั้งที่เรามองเค้าเราจะคิดเสมอว่าเราอยากเลิก แต่เราทำไม่ได้เลยเพราะเรารักเค้ามาก เราต้องทำยังไงดี