เรื่องเดิมๆเลยค่ะ เรื่องแฟนของเราทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ เราพยายามจ้องจะจับผิดเค้าหาเรื่องทะเลาะกับเค้าตลอด ทั้งๆที่บางครั้งอาจจะไม่มีอะไร
จากเมื่อก่อนที่เค้าทำทุกอย่างเพื่อให้เราสบายใจ ลาออกจากการทำงานสถานที่อโคร ที่ต้องเจอสาวๆ ทำงานกับพีอามาอยูห้องทำงานประจำก็ออกมาแล้ว
เราก็ยังมีปัญหากับเค้าเรื่องโซเชี่ยวอีก แต่บางทีเราคิดนะ เรื่องโซเชี่ยวมันสำคัญนะ กับผญ.ส่วนมาก (ส่วนมากนะคะ) ถ้าเกิดบางอย่างเค้าทำให้เราสบายใจเราจะคิดหรอ แต่เราอะ เหมือนพอได้อย่างหนึ่งก็จะเอาอีกอย่างหนึ่งไม่จบไม่สิ้น จนได้ใจมากๆ พอวันนึงเค้าเกิดต่อต้านขึ้นมา เราโคตรเจ็บเลย
เพื่อนๆที่เราปรึกษา มันบอกว่าเราผิดนะ ที่เราไม่เข้าใจเค้า เอาแต่ใจตัวเอง ถ้าคนมันรักเราจริงๆ โดนบอกเลิกบ่อยๆ เหมือนเด็ๆทั้งๆที่เค้าเป็นผู้ใหญ่ มันบั่นทอนความรู้สึก ยกตัวอย่างเรื่องงี่เง่าของเราเลยนะ
เรามีข้อตกลงกันก่อนหน้านี้ว่า ถ้าจะรับเพื่อนในเฟส ต้องบอกกันก่อน ตอนนั้นเค้าเช็คโทรศัพท์เรา แล้วไปบล็อคพี่ชายเราคนหนึ่ง ทั้งๆที่ไม่ถามเราสักคำว่าคนนี้คือใคร แต่ของเค้า เราไม่เคยลบเลย ไม่เคยเลย มีแค่ถามว่าคนนี้ใครหรอ ไม่เคยลบสุ่มสี่สุ่มห้า
มันเลยมีข้อตกลงกันว่าถ้าจะรับใครให้บอกกันก่อน จนมาวันนึงเรากับเค้าไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ เราเห็นผู้ติดตามในเฟสเค้าหายไปวันละคนสองคน เราเลยถามเค้าว่าพี่รับเพื่อนอีกละหรอ เท่านั้นแหละ ระเบิดลง เค้าถามว่าเราเป็นอะไรมากปะกับเรื่องโซเชี่ยว มันจะอะไรขนาดนั้น
ที่เราอะไรกับเรื่องโซเชี่ยว 1 เราค่อนข้างที่จะปล่อยวางจากอดีตไม่ได้เราเลยระแวง อันนี้เราผิดนะ เรารู้ตัวแต่บางครั้งมันเหมือนควบคุมอารมณ์ไมได้
2. แฟนเก่าเค้าที่คบกันมา 8ปี ก่อนหน้านี้เราไปส่อง ทั้งรูปที่เค้าลง ของขวัญวันเกิดที่แฟนเค้าซื้อให้ นาฬิกา รองเท้า เค้าลงแบบ ขอบคุณนะที่รัก ประมานนั้น
แต่วันเกิดเค้าที่ผ่านมา เค้าอยู๋โรงแรม เราเห็นว่าเค้าใช้เก้าอี้โรงแรมเล่นเกมส์ เราเลยซื้อเก้าอี้เกมส์มิ่งให้ เอายี่ห้อให้เหมือนกับชุดคอมที่เค้าใช้ เค้าดีใจนะ
แต่เค้าไม่ได้โพสอะไรถึงเราเลย และปล่อยมันผ่านไป พอเราถามเค้าบอกญาติผู้ใหญ่ในเฟสเยอะ รวมถึงนายของเขาด้วย มันดูไม่ดีกับลุคของเค้าสักเท่าไหร่
(เค้าอายุ33) แต่พอมาไม่กี่วันมานี้ โพสว่าตัวเองขายของในเกมส์ได้เท่านี้ๆๆ เราเลยงงว่าเออ มันต่างกันตรงไหนวะ ตั้งแต่คบกันมา เราเรียกร้องเค้าเยอะนะ
มีแค่ไม่กี่อย่างที่เค้าทำด้วยตัวเอง
จนมาทะเลาะกันนี่แหละค่ะ ปกติเราถึงไหน ถึงที่ทำงาน กลับบ้าน เราจะทักบอกกันตลอด แต่มีอยู่วันหนึ่ง เราทำงานเลิกโอที 21.00 เราเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เค้าก็คอลมา ถามว่าทำอะไร ยังไม่เลิกงานอีกหรอ ทำไมไม่ทักไม่โทรไป หาว่าเราถึงแล้วไม่บอก เรื่องนี้จบไปละ พอเช้ามาอีกวัน เราไม่ได้ทักบอวก่าถึงที่ทำงานเพราะหัวหน้าเรียกประชุมแต่เช้า เค้าก็ไม่ฟังเหตุผลเราเลย บอกว่าจะขอตัดปัญหาเรื่องการถึงนู่นนี่นั่นแล้วบอก เราคิดนะ เราไม่ใช่ลืม หรือ ไม่คิดจะทักไป แต่เค้าไม่เลือกที่จะฟังเหตุผลเราเลย ว่าทำไม? เค้าบอกจะไม่ทำ และยืนยันที่จะไม่ทำ จะได้ไม่มีใครรอใคร เห่ย คนเราเป็นแฟนกัน แค่เรื่องพิมบอกว่าถึงไหนๆ
มันไม่ได้ยากเลยรึเปล่า มันเป็นพื้นฐานด้วยมั้ย ไม่ต้องการว่าจะต้องรายงานว่าไปไหน24ชม. แค่ถึงที่ทำงาน บอก ถึงห้องบอกพอแล้ว
เราก็ทะเลาะกัน จนเค้าบอกว่า ขอร้องเถอะ สงสารพี่เถอะ
ถ้าขืนเรายังทำตัวแบบนี้อยู่ เรื่องทีพีไม่อยากพูดพี่ก็จะพูดละนะ แต่จริงๆ มันผ่านไปแล้วหละ เราเลยบอกว่า พูดมาก็ได้ค่ะ จะได้รู้อะไรมากกว่านี้
เค้าบอกว่า ตั้งแต่เค้าอยู่กับแฟนเก่าคบกันมา 8 ปี อยู่ด้วยกันจริงๆ 5ปี
ไม่เคยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยมาทะเลาะอะไรกับเรื่องงี่เง่าบ้าบอพวกนี้เลย
ถึงเวลากินข้าวกิน บางทีพี่เล่นเกมส์เค้าเอาข้าวมาให้พี่ด้วยซ้ำบนโต๊ะเค้าก็ไปดูโทรศัพท์
ไม่ได้บอกรักกันทุกวัน ไม่จู้จี้จุกจิก
พูดคำสองคำรู้เรือง ไม่ต้องมาคอยนั่งอธิบาย
ไม่เคยมีปัญหาเรื่องโซเชี่ยว
เค้าพูดมาอยู่คำหนึ่ง ถ้าพี่จะเล่นเกมส์ เล่นไปเลย เพราะยังไงพี่ก็อยู่บ้าน แต่ไม่อยากให้ออกไปข้างนอกไปเที่ยว ไม่อยากให้ไป
เราอยู่กันด้วยความไว้ใจ ไม่ระแวง เพราะอยู่กันรักกันแบบผู้ใหญ่
จนมาเจอเรา ก่อนหน้านี้เราไม่เป็นแบบนี้นะ ทำไมตอนนี้ถึงเป็น แล้วพอพี่มาเจออะไรแบบนี้ พี่คิดว่ามันหนักหนามาก พี่มีเรื่องเครียดอยู่แล้ว อย่าให้พี่ต้องมาเครียดเรื่องนี้อีกเลย ขอหละ เรารู้สึกตัวเบา เหมือนว่าเราโคตรแย่ และแย่จริง ๆ
แต่เราเคยบอกว่าเราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ และคิดจะไปพบแพทย์เกี่ยวกับความคิดบ้าๆ แบบนี้ กังวล งี่เง่า ระแวง จ้องจับผิด
ไม่อยากเป็นแบบนี้จริงๆนะทุกคน เราสงารเขา มากๆ ที่ต้องมารองรับอารมณ์ของเรา อยากจะทุบหัวตัวเองให้ระเบิดไปเลย ทำไมทำตัวแย่แบบนี้
เราไม่อยากเสียเค้าไปนะ แต่ถ้าเราขืนเป็นแบบนี้อยู่ เค้าเลือกที่จะตัดเราออกจากชีวิต ง่ายๆเลย อยากเป็นคนไม่คิดอะไรบ้าง
อยากอยู่เฉยๆ ไม่ต้องไปสนใจเขามาก ไม่เอาตัวเองไปยึดติดกับเค้ามากเกินไป อย่าด่าเรานะ เราก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้
ความรักในแบบผู้ใหญ่เป็นแบบไหนคะ เราอยากให้เค้าสบายใจ ตอนนี้ เราทำอะไรดูผิดไปหมดเลย ดูเค้ารำคาญเราไม่กล้าทำอะไรเลย
เราคิดว่าเราเป็นโรคจิต หรือไม่ก็ไบโพล่า หรือไม่ก็วิตกกังวล
จากเมื่อก่อนที่เค้าทำทุกอย่างเพื่อให้เราสบายใจ ลาออกจากการทำงานสถานที่อโคร ที่ต้องเจอสาวๆ ทำงานกับพีอามาอยูห้องทำงานประจำก็ออกมาแล้ว
เราก็ยังมีปัญหากับเค้าเรื่องโซเชี่ยวอีก แต่บางทีเราคิดนะ เรื่องโซเชี่ยวมันสำคัญนะ กับผญ.ส่วนมาก (ส่วนมากนะคะ) ถ้าเกิดบางอย่างเค้าทำให้เราสบายใจเราจะคิดหรอ แต่เราอะ เหมือนพอได้อย่างหนึ่งก็จะเอาอีกอย่างหนึ่งไม่จบไม่สิ้น จนได้ใจมากๆ พอวันนึงเค้าเกิดต่อต้านขึ้นมา เราโคตรเจ็บเลย
เพื่อนๆที่เราปรึกษา มันบอกว่าเราผิดนะ ที่เราไม่เข้าใจเค้า เอาแต่ใจตัวเอง ถ้าคนมันรักเราจริงๆ โดนบอกเลิกบ่อยๆ เหมือนเด็ๆทั้งๆที่เค้าเป็นผู้ใหญ่ มันบั่นทอนความรู้สึก ยกตัวอย่างเรื่องงี่เง่าของเราเลยนะ
เรามีข้อตกลงกันก่อนหน้านี้ว่า ถ้าจะรับเพื่อนในเฟส ต้องบอกกันก่อน ตอนนั้นเค้าเช็คโทรศัพท์เรา แล้วไปบล็อคพี่ชายเราคนหนึ่ง ทั้งๆที่ไม่ถามเราสักคำว่าคนนี้คือใคร แต่ของเค้า เราไม่เคยลบเลย ไม่เคยเลย มีแค่ถามว่าคนนี้ใครหรอ ไม่เคยลบสุ่มสี่สุ่มห้า
มันเลยมีข้อตกลงกันว่าถ้าจะรับใครให้บอกกันก่อน จนมาวันนึงเรากับเค้าไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ เราเห็นผู้ติดตามในเฟสเค้าหายไปวันละคนสองคน เราเลยถามเค้าว่าพี่รับเพื่อนอีกละหรอ เท่านั้นแหละ ระเบิดลง เค้าถามว่าเราเป็นอะไรมากปะกับเรื่องโซเชี่ยว มันจะอะไรขนาดนั้น
ที่เราอะไรกับเรื่องโซเชี่ยว 1 เราค่อนข้างที่จะปล่อยวางจากอดีตไม่ได้เราเลยระแวง อันนี้เราผิดนะ เรารู้ตัวแต่บางครั้งมันเหมือนควบคุมอารมณ์ไมได้
2. แฟนเก่าเค้าที่คบกันมา 8ปี ก่อนหน้านี้เราไปส่อง ทั้งรูปที่เค้าลง ของขวัญวันเกิดที่แฟนเค้าซื้อให้ นาฬิกา รองเท้า เค้าลงแบบ ขอบคุณนะที่รัก ประมานนั้น
แต่วันเกิดเค้าที่ผ่านมา เค้าอยู๋โรงแรม เราเห็นว่าเค้าใช้เก้าอี้โรงแรมเล่นเกมส์ เราเลยซื้อเก้าอี้เกมส์มิ่งให้ เอายี่ห้อให้เหมือนกับชุดคอมที่เค้าใช้ เค้าดีใจนะ
แต่เค้าไม่ได้โพสอะไรถึงเราเลย และปล่อยมันผ่านไป พอเราถามเค้าบอกญาติผู้ใหญ่ในเฟสเยอะ รวมถึงนายของเขาด้วย มันดูไม่ดีกับลุคของเค้าสักเท่าไหร่
(เค้าอายุ33) แต่พอมาไม่กี่วันมานี้ โพสว่าตัวเองขายของในเกมส์ได้เท่านี้ๆๆ เราเลยงงว่าเออ มันต่างกันตรงไหนวะ ตั้งแต่คบกันมา เราเรียกร้องเค้าเยอะนะ
มีแค่ไม่กี่อย่างที่เค้าทำด้วยตัวเอง
จนมาทะเลาะกันนี่แหละค่ะ ปกติเราถึงไหน ถึงที่ทำงาน กลับบ้าน เราจะทักบอกกันตลอด แต่มีอยู่วันหนึ่ง เราทำงานเลิกโอที 21.00 เราเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เค้าก็คอลมา ถามว่าทำอะไร ยังไม่เลิกงานอีกหรอ ทำไมไม่ทักไม่โทรไป หาว่าเราถึงแล้วไม่บอก เรื่องนี้จบไปละ พอเช้ามาอีกวัน เราไม่ได้ทักบอวก่าถึงที่ทำงานเพราะหัวหน้าเรียกประชุมแต่เช้า เค้าก็ไม่ฟังเหตุผลเราเลย บอกว่าจะขอตัดปัญหาเรื่องการถึงนู่นนี่นั่นแล้วบอก เราคิดนะ เราไม่ใช่ลืม หรือ ไม่คิดจะทักไป แต่เค้าไม่เลือกที่จะฟังเหตุผลเราเลย ว่าทำไม? เค้าบอกจะไม่ทำ และยืนยันที่จะไม่ทำ จะได้ไม่มีใครรอใคร เห่ย คนเราเป็นแฟนกัน แค่เรื่องพิมบอกว่าถึงไหนๆ
มันไม่ได้ยากเลยรึเปล่า มันเป็นพื้นฐานด้วยมั้ย ไม่ต้องการว่าจะต้องรายงานว่าไปไหน24ชม. แค่ถึงที่ทำงาน บอก ถึงห้องบอกพอแล้ว
เราก็ทะเลาะกัน จนเค้าบอกว่า ขอร้องเถอะ สงสารพี่เถอะ
ถ้าขืนเรายังทำตัวแบบนี้อยู่ เรื่องทีพีไม่อยากพูดพี่ก็จะพูดละนะ แต่จริงๆ มันผ่านไปแล้วหละ เราเลยบอกว่า พูดมาก็ได้ค่ะ จะได้รู้อะไรมากกว่านี้
เค้าบอกว่า ตั้งแต่เค้าอยู่กับแฟนเก่าคบกันมา 8 ปี อยู่ด้วยกันจริงๆ 5ปี
ไม่เคยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยมาทะเลาะอะไรกับเรื่องงี่เง่าบ้าบอพวกนี้เลย
ถึงเวลากินข้าวกิน บางทีพี่เล่นเกมส์เค้าเอาข้าวมาให้พี่ด้วยซ้ำบนโต๊ะเค้าก็ไปดูโทรศัพท์
ไม่ได้บอกรักกันทุกวัน ไม่จู้จี้จุกจิก
พูดคำสองคำรู้เรือง ไม่ต้องมาคอยนั่งอธิบาย
ไม่เคยมีปัญหาเรื่องโซเชี่ยว
เค้าพูดมาอยู่คำหนึ่ง ถ้าพี่จะเล่นเกมส์ เล่นไปเลย เพราะยังไงพี่ก็อยู่บ้าน แต่ไม่อยากให้ออกไปข้างนอกไปเที่ยว ไม่อยากให้ไป
เราอยู่กันด้วยความไว้ใจ ไม่ระแวง เพราะอยู่กันรักกันแบบผู้ใหญ่
จนมาเจอเรา ก่อนหน้านี้เราไม่เป็นแบบนี้นะ ทำไมตอนนี้ถึงเป็น แล้วพอพี่มาเจออะไรแบบนี้ พี่คิดว่ามันหนักหนามาก พี่มีเรื่องเครียดอยู่แล้ว อย่าให้พี่ต้องมาเครียดเรื่องนี้อีกเลย ขอหละ เรารู้สึกตัวเบา เหมือนว่าเราโคตรแย่ และแย่จริง ๆ
แต่เราเคยบอกว่าเราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ และคิดจะไปพบแพทย์เกี่ยวกับความคิดบ้าๆ แบบนี้ กังวล งี่เง่า ระแวง จ้องจับผิด
ไม่อยากเป็นแบบนี้จริงๆนะทุกคน เราสงารเขา มากๆ ที่ต้องมารองรับอารมณ์ของเรา อยากจะทุบหัวตัวเองให้ระเบิดไปเลย ทำไมทำตัวแย่แบบนี้
เราไม่อยากเสียเค้าไปนะ แต่ถ้าเราขืนเป็นแบบนี้อยู่ เค้าเลือกที่จะตัดเราออกจากชีวิต ง่ายๆเลย อยากเป็นคนไม่คิดอะไรบ้าง
อยากอยู่เฉยๆ ไม่ต้องไปสนใจเขามาก ไม่เอาตัวเองไปยึดติดกับเค้ามากเกินไป อย่าด่าเรานะ เราก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้
ความรักในแบบผู้ใหญ่เป็นแบบไหนคะ เราอยากให้เค้าสบายใจ ตอนนี้ เราทำอะไรดูผิดไปหมดเลย ดูเค้ารำคาญเราไม่กล้าทำอะไรเลย