ย้อยกลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว (10ปีจริงไม่ได้เวอร์วัง 🥺)
พ.ศ. 52 หรือ 53 ไม่แน่ใจ ตอนนั้นมีแฟนแล้วแต่ดันไปปลื้ม ผช. คนนึงเป็นรุ่นพี่ใน รร.เดียวกัน แต่เรียนคนละสาขา
เค้าเป็นคนดำ คม เข้ม สไตล์หนุ่มใต้ ขี้อาย พูดไม่เก่ง สุภาพ ซื่อๆ นิสัยดี เด็กเรียน ไม่เกเร (เป็นผู้ชายที่ดีมากๆ)
เราปลื้มเค้ามากๆ..เราก็ได้แต่แซวๆพี่เค้า แซวกันไปกันมาจนแอบคุยโทรศัพท์ ส่งข้อความทางโทรศัพท์บ้าง ทางแชทบ้าง (ยุค 90 มีแค่โทรฟรี ถึง5โมง อีกทีก็4ทุ่ม ไม่มีแอ๊ปให้เลือก 😅)
ตอนคุยในแชทหรือคุยโทรศัพท์นี่ต่างคนต่างคุยกันเก่ง แต่ตอนอยู่ รร. คือไม่ค่อยได้เจอกัน เวลาสวนกัน ก็ไม่มีคุยกันนะ มีแต่เพื่อนเค้าที่คอยตะโกนแซวกัน
(เค้ารู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว..เค้าบอกไม่เป็นไรเราชอบเธอไม่ได้ชอบแฟนเธอ และแค่คุยไม่ได้จะแย่ง)
เวลาผ่านไปไม่นาน..แฟนเรารู้ว่าเราแอบคุยกับคนนี้ ตอนนั้นเราอยู่กับแฟนแล้วเค้าบังเอิญโทรมา เราก็ไม่ได้รับแล้วเราส่งข้อความโทรศัพท์ไปบอกเค้าว่า ไม่ต้องโทรมาแล้วนะ ไม่คุยแล้ว
กลางคืนเค้าก็ส่งข้อความมาว่ามีอะไรทำไมไม่คุย เราก็บอกว่าแฟนเรารู้แล้ว เค้าบอกขอโทษที่ทำให้เราเดือดร้อน 🥺
หลังจากนั้น..เราก็ไม่ได้คุย ไม่มีแซวกันเลย เค้าก็หลบหน้า เกือบปี จนเค้าเรียนจบ ก็ไม่ได้คุย ไม่ได้ติดต่ออะไร ก็ห่างหายกัน (แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนในเฟซกันเหมือนเดิม)
หลังจากนั้นเราเรียนจบ ทำงาน แล้วก็แต่งงาน ตอน ปี 59 เค้าก็ทักมาแสดงความยินดีแต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกัน
แต่งได้.ปีนิดๆ ก็เลิกกันไป (รวมเวลาคบจนถึงแต่งงานและเลิกก็ 8 ปี) แถมถูกทิ้งในวันเกิดเราด้วย..😭 และอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงวันครบรอบเจอกันวันแรก แต่ก็ไปไม่ถึงฝัน 🙂
จนตอนนี้ที่เลิกกันไป ก็เกือบ 4 ปีแล้ว เมื่อไม่กี่เดือนก่อนนี้ เค้าก็ทักมาคุย แต่เค้าไม่เคยถามนะว่ามีแฟนใหม่ยัง เลิกกับแฟนเก่าเพราะอะไร ทักมาคุยก็คุยเรื่องเกมซะมากกว่า 🤗
(เรารู้ว่าเค้าอยากคุยและคิดอะไร..แต่เราทำเป็นไม่รู้😁) เป็นแชทสั้นๆ เดือนทักที อาทิตย์ทักที เค้าอยากคุย..แต่เค้าก็ยังเป็นคนคุยไม่เก่งเหมือนเดิม ก็ห่างหายกันไปอีก แต่ก็จะคอยส่งสติ๊กเกอร์มาบ้าง บางทีเราก็ตอบ เพราะเกรงใจ บางทีก็ไม่ได้ตอบเพราะไม่อยากให้ความหวัง
ก็นานนนนนนๆๆๆจะคุยกัน..จนมาเมื่อไม่กี่วันมานี้ เราก็ถามทักมาหาเราแฟนไม่เข้าใจผิดหรอ เค้าก็บอกว่า
💛ไม่มีแฟน จีบไม่เป็น
💙ไม่มีหรือไม่หา
💛ก็หาอยู่..แถวๆนี้แหละจีบได้มั้ย
💙จีบทำไม มีคนอื่นที่ดีกว่าอีกเยอะเลย
💛ก็ยังชอบอยู่..ชอบมาตลอด ยุค 90 รักใครักจริง
💙เคยทำให้เสียใจนะ แถมเคยแต่งงานแล้ว ยังจะจีบอีกรึ
💛ไม่เป็นไรมันคืออดีต ไม่เกี่ยวกับปัจจุหนิ เรา แอบดู อยู่ทุกวันแหละ
ไอ้เราก็ไปไม่เป็น...จะปฎิเสธก็ไม่กล้า เพราะเรารู้ว่าเค้าชอบเราจริงๆ รับรู้ถึงความจริงใจเค้า ...แต่เราไม่ได้ชอบเค้าแบบก่อนแล้ว
ก็เก็บมาคิด..ว่าจะเปิดใจ เปิดโอกาสให้เค้าดีมั้ย ใจนึงก็แอบกลัวตอนจบ กลัวถูกทิ้ง กลัวผิดหวัง กลัวเสียใจ และที่สำคัญกลัวทำให้เค้าเสียใจเหมือนครั้งแรก
ถามตัวเองตลอด..ว่าทำไมตอนนี้กลับรู้สึกเฉยๆ ทั้งที่เคยชอบเค้าเอามากๆๆๆ
เห้อออออ....
ขอบคุณคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ออกจะมั่วๆ งงๆ เพราะถ้าให้เล่าละเอียดก็จะยาวมากกกๆๆๆ
ไม่ได้ต้องการอะไร..แค่มาระบายความรู้สึก ที่ไม่สามารถพูดในชีวิตจริงได้แค่นั้นเอง
และความรู้สึกจริงๆมันก็ไม่ได้จบแค่นี้ มันยังมีอีก เพียงแค่มันไม่สามารถระบายออกมาได้ในรูปแบบการพิม ได้แค่นั้นเอง
เคยชอบคนคนนึงมาก แต่ตอนนี้กลับเฉยๆทั้งที่เคยชอบเค้ามากๆ
พ.ศ. 52 หรือ 53 ไม่แน่ใจ ตอนนั้นมีแฟนแล้วแต่ดันไปปลื้ม ผช. คนนึงเป็นรุ่นพี่ใน รร.เดียวกัน แต่เรียนคนละสาขา
เค้าเป็นคนดำ คม เข้ม สไตล์หนุ่มใต้ ขี้อาย พูดไม่เก่ง สุภาพ ซื่อๆ นิสัยดี เด็กเรียน ไม่เกเร (เป็นผู้ชายที่ดีมากๆ)
เราปลื้มเค้ามากๆ..เราก็ได้แต่แซวๆพี่เค้า แซวกันไปกันมาจนแอบคุยโทรศัพท์ ส่งข้อความทางโทรศัพท์บ้าง ทางแชทบ้าง (ยุค 90 มีแค่โทรฟรี ถึง5โมง อีกทีก็4ทุ่ม ไม่มีแอ๊ปให้เลือก 😅)
ตอนคุยในแชทหรือคุยโทรศัพท์นี่ต่างคนต่างคุยกันเก่ง แต่ตอนอยู่ รร. คือไม่ค่อยได้เจอกัน เวลาสวนกัน ก็ไม่มีคุยกันนะ มีแต่เพื่อนเค้าที่คอยตะโกนแซวกัน
(เค้ารู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว..เค้าบอกไม่เป็นไรเราชอบเธอไม่ได้ชอบแฟนเธอ และแค่คุยไม่ได้จะแย่ง)
เวลาผ่านไปไม่นาน..แฟนเรารู้ว่าเราแอบคุยกับคนนี้ ตอนนั้นเราอยู่กับแฟนแล้วเค้าบังเอิญโทรมา เราก็ไม่ได้รับแล้วเราส่งข้อความโทรศัพท์ไปบอกเค้าว่า ไม่ต้องโทรมาแล้วนะ ไม่คุยแล้ว
กลางคืนเค้าก็ส่งข้อความมาว่ามีอะไรทำไมไม่คุย เราก็บอกว่าแฟนเรารู้แล้ว เค้าบอกขอโทษที่ทำให้เราเดือดร้อน 🥺
หลังจากนั้น..เราก็ไม่ได้คุย ไม่มีแซวกันเลย เค้าก็หลบหน้า เกือบปี จนเค้าเรียนจบ ก็ไม่ได้คุย ไม่ได้ติดต่ออะไร ก็ห่างหายกัน (แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนในเฟซกันเหมือนเดิม)
หลังจากนั้นเราเรียนจบ ทำงาน แล้วก็แต่งงาน ตอน ปี 59 เค้าก็ทักมาแสดงความยินดีแต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกัน
แต่งได้.ปีนิดๆ ก็เลิกกันไป (รวมเวลาคบจนถึงแต่งงานและเลิกก็ 8 ปี) แถมถูกทิ้งในวันเกิดเราด้วย..😭 และอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงวันครบรอบเจอกันวันแรก แต่ก็ไปไม่ถึงฝัน 🙂
จนตอนนี้ที่เลิกกันไป ก็เกือบ 4 ปีแล้ว เมื่อไม่กี่เดือนก่อนนี้ เค้าก็ทักมาคุย แต่เค้าไม่เคยถามนะว่ามีแฟนใหม่ยัง เลิกกับแฟนเก่าเพราะอะไร ทักมาคุยก็คุยเรื่องเกมซะมากกว่า 🤗
(เรารู้ว่าเค้าอยากคุยและคิดอะไร..แต่เราทำเป็นไม่รู้😁) เป็นแชทสั้นๆ เดือนทักที อาทิตย์ทักที เค้าอยากคุย..แต่เค้าก็ยังเป็นคนคุยไม่เก่งเหมือนเดิม ก็ห่างหายกันไปอีก แต่ก็จะคอยส่งสติ๊กเกอร์มาบ้าง บางทีเราก็ตอบ เพราะเกรงใจ บางทีก็ไม่ได้ตอบเพราะไม่อยากให้ความหวัง
ก็นานนนนนนๆๆๆจะคุยกัน..จนมาเมื่อไม่กี่วันมานี้ เราก็ถามทักมาหาเราแฟนไม่เข้าใจผิดหรอ เค้าก็บอกว่า
💛ไม่มีแฟน จีบไม่เป็น
💙ไม่มีหรือไม่หา
💛ก็หาอยู่..แถวๆนี้แหละจีบได้มั้ย
💙จีบทำไม มีคนอื่นที่ดีกว่าอีกเยอะเลย
💛ก็ยังชอบอยู่..ชอบมาตลอด ยุค 90 รักใครักจริง
💙เคยทำให้เสียใจนะ แถมเคยแต่งงานแล้ว ยังจะจีบอีกรึ
💛ไม่เป็นไรมันคืออดีต ไม่เกี่ยวกับปัจจุหนิ เรา แอบดู อยู่ทุกวันแหละ
ไอ้เราก็ไปไม่เป็น...จะปฎิเสธก็ไม่กล้า เพราะเรารู้ว่าเค้าชอบเราจริงๆ รับรู้ถึงความจริงใจเค้า ...แต่เราไม่ได้ชอบเค้าแบบก่อนแล้ว
ก็เก็บมาคิด..ว่าจะเปิดใจ เปิดโอกาสให้เค้าดีมั้ย ใจนึงก็แอบกลัวตอนจบ กลัวถูกทิ้ง กลัวผิดหวัง กลัวเสียใจ และที่สำคัญกลัวทำให้เค้าเสียใจเหมือนครั้งแรก
ถามตัวเองตลอด..ว่าทำไมตอนนี้กลับรู้สึกเฉยๆ ทั้งที่เคยชอบเค้าเอามากๆๆๆ
เห้อออออ....
ขอบคุณคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ ออกจะมั่วๆ งงๆ เพราะถ้าให้เล่าละเอียดก็จะยาวมากกกๆๆๆ
ไม่ได้ต้องการอะไร..แค่มาระบายความรู้สึก ที่ไม่สามารถพูดในชีวิตจริงได้แค่นั้นเอง
และความรู้สึกจริงๆมันก็ไม่ได้จบแค่นี้ มันยังมีอีก เพียงแค่มันไม่สามารถระบายออกมาได้ในรูปแบบการพิม ได้แค่นั้นเอง