คือบอกก่อนว่าวันนี้เราโดนด่าเนื่องจากอะไรก็ไม่รู้คือเราตื่นขึ้นมาแม่ก็มาด่าเราว่าเราอะนอนกินบ้านกินเหมือนซึงปกติเขาก็ไม่เคยด่าหรือด่าแล้วก็ไม่หนักเราเฉยๆแล้วเพราะชินแต่วันนี้เราตื่นมาก็มาด่าเราแล้วเหมือนเขาจะโมโหพ่อมาก่อนน่าจะเรื่องหวยและอื่นซื่งปกติเรื่องก็จะไม่โมโหขนาดนี้แต่วันนี้แรงมากแล้วเหมือนตอนนอนเรานอนหลับๆตื่นๆเพราะพ่อกับแม่เราทะเลาะกันซึ่งเราได้ยินพ่อพูดว่าเราเกิดมาเสียชาติเกิดอะไรก็ไม่ทำเรายอมรับว่าไม่ทำแต่เราก็พอที่จะช่วยบ้างอย่างที่ช่วยได้เราคิดว่าโควิดเริ่มสาเราจะไปทำงานหาเงินมาส่งตัวเองเรียนให้เงินแม่พ่อและตั้งใจเรียนมาตลอดแต่เพราะโควิดเลยไม่ได้ทำแต่ตอนที่พ่อพูดแบบนี้เราอยากตายมากทุกคนด่าเราแรงมากเรารู้สึกเสียใจซึ้งปกติพ่อแม่เราจะเป็นคนพูดแรงมากพูดที่ก็ด่าเรา อะไรแบบนี้(กลับเข้าเรื่อง)เราตื่นมามาด่าเราคือเราทนไม่ไหวเราเลยพูดไปว่าแม่นั้นแหละหยุดบ่นได้แล้วแต่เราไม่ได้ตะโกนเราแค่พูดแล้วแม่ก็ด่าเรามาเป็นชุดเลยค่ะพี่เรากลับมาจากทำงานก็มาแขวะเราให้พี่ฟังแต่เหมือนพี่เราจะไม่ได้สนใจเราเดินเขาห้องไปจะบอกก่อนว่าเราเหนื่อยโดนทั้งเอาเราไปนินทาให้คนอื่นฟังชอบบอกว่าเราไม่ทำอะไรเลยทั้งที่เราทำแต่เขาไม่เคยที่จะเห็นเราทำหรือความพยายามเราบอกจะไปทำงานบอกให้เขารู้แต่เขากลับพูดมาว่าหน้าอย่างหรอจะทำงานซึ่งหลังจากนั้นเราก็เงียบเราค่ะซึงแม่เราไม่ได้ทำงานแล้วค่ะเป็นแม่บ้านอยู่บ้านเราโดนที่แม่ชอบเอาเรื่องของตัวเองมาลงที่เราตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันแรงๆเราก็นั่งดูเขาทะเลาะกันตอนเด็กๆเราผ่านมาทุกอย่างจนบ้างครั้งก็งงว่าทำไมตัวเองไม่เป็นโรคซึมเศร้าแต่เพราะว่าเราเป็นคนตลกหรือป่าวพอเราไปรร.เราก็มักจะเป็นคนสร่างเสียงหัวเราะให้เพื่อนพอกลับมาเราก็เป็นคนเงียบไปเลยซึ่งต่างจากที่รร.มากๆเลยละค่ะซึ่งเราผ่านมาทุกอย่างทั้งเอาไรไปเทียบกับคนอื่นดูถูกเรามีครั้งนึงที่เขาเหมือนเป็นห่วงเราเพราะเรานั่งตรงกลางมอไซซึงเพื่อนเรานั่งหลังแล้วเราก็ไม่ได้เอาหน้าอกไปโดนพี่วินเรารู้อะไรควรไม่ควรเข้าควรจะพูดดีๆกับเราแต่เขาเลือกจะฟังเพื่อนแม่เราเดินเขามาแล้วมาพูดว่าเนี้ยเพื่อนแม่มาบอกว่านั่งกลางซ้อนมอไซมาหรอเราก็บอกใช่แล้วก็มาด่าเราเขาควรที่จะพูดดีกับเราเราก็เข้าใจแล้วและมันมีคำนึงพูดขึ้นมาว่าอยากเป็นโสเภนี(เขาพูดแรงแบบตะคอก)หรอคือเราแบบน้ำตาไหลออมาไม่หยุดเลยค่ะคือเราเจ็บมากเราผ่านอะไรที่เจ็บปวดมาเยอะมากแต่ก็งงว่าตัวเองมาถึงจุดนี้ได้ไงส่วนพ่อเราก็มีเรื่องมาด่าเราทุกวันเช่นไปโรงเรียนไปหาผู้ชายอะดิบ้างครั้งก็พูดว่าเรียนถึงเเค่ม.3ก็พอแล้วมั้งซึ่งเขาไม่รู้ว่าเรากำลังตั้งใจเรียนเพื่อเขาอยู่อะ

จากนี้เราแค่อยากจะมาระบายเพราะตั้งแต่เด็กที่เราเรื่องหนักร้ายๆมาเราเก็บคนเดียวจนเหนื่อยจนปัจจุบันเรื่องเล็กๆน้อยๆเราก็เอาแต่คิดทั้งวันทั้งคื่นจนตอนนี้เราปวดหัวไมเกรนเป็นว่าเล่นเลยค่ะ😊