สวัสดีค่ะ ขอเป็นพื้นที่ระบายนิดนึงนะกัน😂
ขอเล่าเลยนะกัน... คือตอนนี้เราอายุ 20 และแฟนอายุ 26 เรากับแฟนห่างกัน 6 ปีค่ะ และอีกไม่กี่ปีเราก็จะจบมหาลัยแล้ว
คือเรากับแฟนคบกันมาได้ 4 ปีกว่าๆแล้ว คบมาตั้งแต่เราเรียน ม.ปลาย และแฟนเรียนมหาลัยได้ช่วงปี 4 แฟนเป็นคนที่เก่งมากเลย แต่เป็นคนที่อีโก้สูงมาก
ช่วงที่แฟนเรียน แฟนเป็นหัวหน้าทีมตลอด คอยสั่งคนนู้นคนนี้ (แฟนเรียนนิเทศ) แต่พอจบมา แฟนได้ไปทำงานบริษัทนึงให้เงินเดือนน้อยมากๆแต่ใช้งานหนักมาก พอหลังจากนั้น 3 เดือน แฟนเราก็ไปทหาร ช่วงที่แฟนทำงานที่บริษัทนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมาก เรื่องงาน เรื่องเงิน (บริษัทให้ทำงานล่วงเวลาแต่ไม่จ่ายค่าโอที , โอนเงินเดือนช้า อ้างนู้นนี่) พอแฟนออกมาจากทหาร บริษัทนั้นก็เรียกตัวกลับไป แต่ให้เงินเดือนเพิ่มมา 6 พันแฟนเราก็กลับไปค่ะ บอกว่ายังไม่อยากไปหาบริษัทอื่น ผูกพันธ์กับที่นี่ เราไม่พอใจมากๆเลย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พอไปอยู่ก็เหมือนเดิมค่ะ ทำงานยันเช้าไม่ได้โอที จ่ายเงินช้า ไม่ยอมจ่ายเงิน แต่เอาเงินไปลงกับธุรกิจร้านอาหาร555 สารพัดเลย เราก็ไม่พอใจ จนสุดท้าย บริษัทก็ปิดตัวลง (สะใจนะ555) และลอยคอแฟนเราเลย
แต่พอแฟนเราออกมา ทำฟรีแลนซ์เดือนแรกได้เงินมาเกือบ 4 หมื่น
แต่พอโควิดมาก็งานเข้าเดือนละ 2 3 งาน เรารู้สึกรู้สักพักละทัศนคติเรื่องงานคือไม่เคยตรงกันเลยทุกครั้งที่เตือนว่าหางานทำได้แล้วนะก็จะทะเลาะกันตลอดทัศนคติแฟนคือเป็นฟรีแลนต่อไปรองานเข้ามามีเท่าไหร่ก็กินเท่านั้นได้เท่านั้น ซึ่งเรามองต่างตรงที่ควรหางานประจำทำ บริษัท ที่มั่นคงคอยซัพพอตเราและครอบครัวได้ มันมีโอกาสเติมโตมากกว่าและมีเงินสม่ำเสมอมั่งคงกว่าอีกไม่ถึง 2 ปีเราจะจบแล้วอะ อยากให้แฟนซัพพอตเรามากกว่านี้ แต่ไม่เคยมองถึงอนาคตว่าเออจบมาต้องหมั่นนะ ต้องแต่งงานนะ มีลูกนะ หางานทำให้มั่งคงเพื่อเลี้ยงครอบครัวได้นะ ซึ่งแฟนคิดว่ามองถึงอนาคตทำไมอีกนานมองปัจจุบันดีกว่า เราไม่ได้ต้องการผู้ชายรวยอะ แต่ต้องการคนที่มีอนาคตอะ และความคิดที่โตมากกว่านี้
แฟนเราดีนะดีมาก ๆ เลยทุกอย่างจิง ๆ คอยช่วยคอยซัพพอตทุกๆเรื่อง ทั้งเรื่องเรียน ไปรับไปส่ง คอยอยู่ข้างๆตลอด
แต่เรื่องนี้ที่ไม่เคยมอง แต่บอกเราเสมอว่าเธอเด็กจะไปเข้าใจอะไร เป็นครอบครัวเดียวกันต้องช่วยกันทำงานสิจะปล่อยให้ทำคนเดียวได้ยังไง
ก็เข้าใจนะแต่ว่าในอนาคตถ้ายังทำงานแบบนี้แล้วได้เงินเดือน ๆ แค่นี้จะพอกินหรอ. ซึ่งครอบครัวเราไม่ได้โตมาในแบบเดียวกันบ้านแฟนมีเงินซัพพอตแฟนซื้อบ้านให้ตั้งแต่อยู่ม. 2 ซื้อรถให้ส่งเรียนเอกชนค่าเทอม 5 6 หมื่นงานก็ทำงานธุรกิจที่บ้าน ที่บ้านก็ให้เงินเพิ่ม
ส่วนตัวเราบ้านก็ไม่ได้รวยหรือจนขนาดนั้นนะ แต่สอนให้รู้จักใช้ชีวิตอะเลยดิ้นรนด้วยตัวเองทุกอย่างหางานทำตั้งแต่ม. 3 พอตอน ม .6 ก็ทำงานไม่หยุดส-อ
ก็ทำส่งตัวเองเรียนค่าเทอมก็จ่ายเองทุกอย่างพ่อแม่ไม่ได้ซัพพอตในจุดนี้มุมมองเลยต่างกันละมั้ง ...
เรารักเขามากๆเลยนะ อยากใช้ชีวิตด้วยกันในอนาคต เราเคยคิดว่า ถ้าเราได้แต่งงานกับเขาไป ใช้ชีวิตกับเขาไป มันจะดีไหม มันจะมีความมั่นคงมากกว่านี้ไหมถ้าเราเรียนจบ เราจะเหนื่อยไหม ถ้ายังเป็นแบบนี้ จะสามารถคาดหวังอะไรจากเขาได้รึเปล่า。。。
ปล. ซึ่งในอนาคตหลังเรียนจบเรามีแพลนว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศด้วย แล้วหลังจากนั้นจะกลับมาหมั่นกัน (ถ้ายังคบกันอยู่)
รู้สึกว่าแฟนให้ความมั่นคงในชีวิตเราไม่ได้เลย เราควรเลิกดีไหม
ขอเล่าเลยนะกัน... คือตอนนี้เราอายุ 20 และแฟนอายุ 26 เรากับแฟนห่างกัน 6 ปีค่ะ และอีกไม่กี่ปีเราก็จะจบมหาลัยแล้ว
คือเรากับแฟนคบกันมาได้ 4 ปีกว่าๆแล้ว คบมาตั้งแต่เราเรียน ม.ปลาย และแฟนเรียนมหาลัยได้ช่วงปี 4 แฟนเป็นคนที่เก่งมากเลย แต่เป็นคนที่อีโก้สูงมาก
ช่วงที่แฟนเรียน แฟนเป็นหัวหน้าทีมตลอด คอยสั่งคนนู้นคนนี้ (แฟนเรียนนิเทศ) แต่พอจบมา แฟนได้ไปทำงานบริษัทนึงให้เงินเดือนน้อยมากๆแต่ใช้งานหนักมาก พอหลังจากนั้น 3 เดือน แฟนเราก็ไปทหาร ช่วงที่แฟนทำงานที่บริษัทนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมาก เรื่องงาน เรื่องเงิน (บริษัทให้ทำงานล่วงเวลาแต่ไม่จ่ายค่าโอที , โอนเงินเดือนช้า อ้างนู้นนี่) พอแฟนออกมาจากทหาร บริษัทนั้นก็เรียกตัวกลับไป แต่ให้เงินเดือนเพิ่มมา 6 พันแฟนเราก็กลับไปค่ะ บอกว่ายังไม่อยากไปหาบริษัทอื่น ผูกพันธ์กับที่นี่ เราไม่พอใจมากๆเลย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พอไปอยู่ก็เหมือนเดิมค่ะ ทำงานยันเช้าไม่ได้โอที จ่ายเงินช้า ไม่ยอมจ่ายเงิน แต่เอาเงินไปลงกับธุรกิจร้านอาหาร555 สารพัดเลย เราก็ไม่พอใจ จนสุดท้าย บริษัทก็ปิดตัวลง (สะใจนะ555) และลอยคอแฟนเราเลย
แต่พอแฟนเราออกมา ทำฟรีแลนซ์เดือนแรกได้เงินมาเกือบ 4 หมื่น
แต่พอโควิดมาก็งานเข้าเดือนละ 2 3 งาน เรารู้สึกรู้สักพักละทัศนคติเรื่องงานคือไม่เคยตรงกันเลยทุกครั้งที่เตือนว่าหางานทำได้แล้วนะก็จะทะเลาะกันตลอดทัศนคติแฟนคือเป็นฟรีแลนต่อไปรองานเข้ามามีเท่าไหร่ก็กินเท่านั้นได้เท่านั้น ซึ่งเรามองต่างตรงที่ควรหางานประจำทำ บริษัท ที่มั่นคงคอยซัพพอตเราและครอบครัวได้ มันมีโอกาสเติมโตมากกว่าและมีเงินสม่ำเสมอมั่งคงกว่าอีกไม่ถึง 2 ปีเราจะจบแล้วอะ อยากให้แฟนซัพพอตเรามากกว่านี้ แต่ไม่เคยมองถึงอนาคตว่าเออจบมาต้องหมั่นนะ ต้องแต่งงานนะ มีลูกนะ หางานทำให้มั่งคงเพื่อเลี้ยงครอบครัวได้นะ ซึ่งแฟนคิดว่ามองถึงอนาคตทำไมอีกนานมองปัจจุบันดีกว่า เราไม่ได้ต้องการผู้ชายรวยอะ แต่ต้องการคนที่มีอนาคตอะ และความคิดที่โตมากกว่านี้
แฟนเราดีนะดีมาก ๆ เลยทุกอย่างจิง ๆ คอยช่วยคอยซัพพอตทุกๆเรื่อง ทั้งเรื่องเรียน ไปรับไปส่ง คอยอยู่ข้างๆตลอด
แต่เรื่องนี้ที่ไม่เคยมอง แต่บอกเราเสมอว่าเธอเด็กจะไปเข้าใจอะไร เป็นครอบครัวเดียวกันต้องช่วยกันทำงานสิจะปล่อยให้ทำคนเดียวได้ยังไง
ก็เข้าใจนะแต่ว่าในอนาคตถ้ายังทำงานแบบนี้แล้วได้เงินเดือน ๆ แค่นี้จะพอกินหรอ. ซึ่งครอบครัวเราไม่ได้โตมาในแบบเดียวกันบ้านแฟนมีเงินซัพพอตแฟนซื้อบ้านให้ตั้งแต่อยู่ม. 2 ซื้อรถให้ส่งเรียนเอกชนค่าเทอม 5 6 หมื่นงานก็ทำงานธุรกิจที่บ้าน ที่บ้านก็ให้เงินเพิ่ม
ส่วนตัวเราบ้านก็ไม่ได้รวยหรือจนขนาดนั้นนะ แต่สอนให้รู้จักใช้ชีวิตอะเลยดิ้นรนด้วยตัวเองทุกอย่างหางานทำตั้งแต่ม. 3 พอตอน ม .6 ก็ทำงานไม่หยุดส-อ
ก็ทำส่งตัวเองเรียนค่าเทอมก็จ่ายเองทุกอย่างพ่อแม่ไม่ได้ซัพพอตในจุดนี้มุมมองเลยต่างกันละมั้ง ...
เรารักเขามากๆเลยนะ อยากใช้ชีวิตด้วยกันในอนาคต เราเคยคิดว่า ถ้าเราได้แต่งงานกับเขาไป ใช้ชีวิตกับเขาไป มันจะดีไหม มันจะมีความมั่นคงมากกว่านี้ไหมถ้าเราเรียนจบ เราจะเหนื่อยไหม ถ้ายังเป็นแบบนี้ จะสามารถคาดหวังอะไรจากเขาได้รึเปล่า。。。
ปล. ซึ่งในอนาคตหลังเรียนจบเรามีแพลนว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศด้วย แล้วหลังจากนั้นจะกลับมาหมั่นกัน (ถ้ายังคบกันอยู่)