คือเรากับแฟนรู้จักกัน เรียนด้วยกันมา 3 ปีแล้ว ก่อนจะตัดสินใจคบกัน  ตอนนี้คบกันได้8เดือนแล้วค่ะ คนทางบ้านรู้ทั้ง2ฝ่าย ทางฝ่ายชายก็รู้และไม่ได้ว่าหรือกีดกันอะไรเพราะเข้าใจวัยรุ่น ฝ่ายเราก็ไม่ได้ว่าอะไร (มีแต่ยายที่ว่า ซึ่งคนเดียวด้วย) ตลอดระยะเวลา8เดือน ไม่ค่อยได้ไป2ต่อ2บ่อยนัก ส่วนมากไปกับเพื่อนด้วย เพราะพวกเราสนิทกัน มีแค่ไปตอนคำ่ครั้งเดียว เพื่อไปกินหมูกะทะ ซึ่งเราก็บอกทุกคนแล้วว่าจะไปกินหมูกะทะกับแฟน (กลับ 20.00) พ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะพ่อแม่เรารู้ว่าเรามีนิสัยแบบไหน ไม่เคยเกเร ไม่เคย เถลไถล มีแต่ยายนี่ละค่ะที่ชอบด่าชอบบ่นตลอด บอกว่า20.00มันดึกแล้ว เห่ย!แบบมันเกินไป เราไปกับใครก็โดนด่าตลอด ไม่ใช่กับแฟนคนเดียว เราไปบ้านแฟน4-5ครั้งเองตั้งแต่คบกันมา เพราะว่ายายไม่อยากให้ไป เพราะอะไร? เพราะว่ากลัว? เลี้ยงตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยรู้นิสัยหลานเลยหรือไง จะทำอะไรก็ห้ามตลอด ประสบการณ์ชีวิตก็ไม่อยากให้ไปเจอ ชอบกลัว เป็นแค่คนคนเดียว พ่อแม่เราไม่ว่าอะไร ให้อิสระ มันติดแค่คนๆเดียว เราโดนด่าประจำเรื่องกลับค่ำ ปกติเราไม่เคยกลับถึง 22.00 เลย แต่ก็โดนว่าสะแล้ว อยากให้เราอยู่แต่ในบ้าน ไม่อยากให้ไปไหน เหมือนเป็นเจ้าชีวิตเลย เรื่องนี้เราเคยบ่นกับแฟนแล้วร้องไห้ทุกครั้งว่าเราเหนื่อยที่จะโดนด่า ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำไรผิด ไปตอนกลางคืนก็ไม่บ่อยนัก ไม่เคยเที่ยวไหน นอกจากไปกินหมูกะทะ แฟนเราก็รับรู้และเข้าใจ แฟนเราก็เหนื่อยตามไปด้วย ยายเราชอบว่าแฟนเราอย่างนู้นอย่างนี้กับเรา แต่ไม่กล้าบอกแฟนเราตรงๆ (แฟนเราชอบคนตรงๆ) ซึ่งเรื่องแบบนี้แฟนเราไม่พอใจอย่างมาก ที่จะต้องมาเจอกับคนแก่แบบนี้ เราก็ไม่ชอบเหมือนกัน แต่ทำไรไม่ได้ พอเวลาโดนว่าเราไม่เคยเถียงเพราะขี้เกียจเถียงเดี๋ยวจะยาว เคยใช้เหตุผลแล้วแต่ไม่ฟัง เลยขี้เกียจจะบอก เราจะไปไหนมาไหนกับแฟนก็บอกตลอดแล้วก็ให้ไป พอกลับมาบ้านโดนบ่นอีกแล้ว บ่นกับเราตลอดแต่ไม่กลับบ่นกับแฟนเรา ไม่กล้าคุยกันตรงๆ แต่กับเป็นเราที่โดน
*เรื่องหมั้น
อยู่ดีๆก็มาพูดเรื่องให้แฟนมาขอแล้ว เหตุผลคือ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย คือแบบ ไม่ได้บ่อยขนาดไหน เพราะอายหรือถึงจะให้หมั้น ถ้าเกิดหมั้นยิ่งอายกว่านี้ เพราะตอนนี่เรากับแฟนก็อายุแค่ 17 เอง แฟนเราโมโหมาก แค่คบกันเฉยๆไม่เคยหวังอะไร นอกจากคบกันไปเรื่อยๆ มีแต่ยายที่จะให้มาขอ แฟนเราก็ไปบอกว่า:จะให้มาหมั้นตอนนี้ก็ไม่ได้ เพราะครอบครัวเขายังไม่คิดเรื่องนี่และไม่มีใครok แฟนกับเราก็ไม่ok เหตุผลคือ เรียนยังไม่จบ หางานยังไม่ได้ ตอนนี้ช่วยอะไรได้ก็ช่วย เช่น เรื่องเรียน มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้ตลอด มีอะไรก็มาบอกตรงๆ หรือทำอะไรผิดก็เตือนก็บอกผมได้ อย่าไปพูดให้แฟนผมฟังเลย เพราะผมชอบคนตรงๆ แฟนผมเหนื่อยกับเรื่องนี้มามากแล้ว เหนื่อยที่จะให้บ่นให้ด่า พออธิบายเสร็จ ยายก็ทำเป็นดี เอาอะไรมาให้ตลอด แฟนก็ไม่เชื่อหรอกว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ให้เราฟังอีก พอวันต่อมา ยายเราก็บอกให้เลิกคบกับคนแบบนี้ ไปไหนกันไม่รอดหรอก คือแบบ แฟนเราเป็นคนพูดตรงๆ ที่พูดไปมันแสดงเป็นคนนิสัยไม่ดีตรงไหน เหตุผลที่พูดไปก็ถูก ยายบอกให้เราเลิกกับคนๆนี้ เพราะเรื่องที่แฟนเราบอกตรงๆพูดตรงๆแค่นี้เอง เหมือนเป็นเจ้าชีวิต ถ้าเราเลิกกับแฟนคนนี้ ต่อไป เราก็ต้องมีแฟนอีก เพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาของวัยรุ่นอยู่แล้ว (เรื่องนี้แฟนเราก็พูดให้ยายฟัง) พ่อแม่เราokทุกอย่าง มีแต่ท่านคนนี้คนเดียว ที่มาวงการชีวิตเราตั้งแต่เล็กจนโต ตนเราไม่ค่อยมีประสบการณ์เลย คอยห้ามตลอด แต่พ่อแม่เราไม่เคยห้ามเพราะไว้ใจในสิ่งที่ทำและตัดสิน ถ้าจะมาวงการตลอดชีวิตก็คงไม่ได้ เพราะยังไงก็ต้องจากกัน เรื่องความรักมันห้ามไม่ได้ รักไปแล้ว อยู่ดีๆมาบอกให้เลิกเพราะเหตุผลว่าแฟนเราพูดถูกและพูดตรงเกินไปหรือ? ยอมรับความจริงไม่ได้เลยให้เลิกกับคนแบบนี้ แบบนี้แล้วแบบไหน? แฟนเราไม่สูบยา ไม่เกเรอะไร เรารู้จักกันมา3ปีแล้ว เขาไม่เคย เถลไถลที่ไหนเลย ตั้งใจเรียนตลอด ขนาดเราคบกับเพื่อนมาตั้งแต่อนุบาลยังบอกให้เลิกคบเลย เหมือนแบบไม่ถูด ชะตากับคนไหนก็บอกให้เลิกคบเลิกคบ มันเกินไป เรื่องประสบการณ์ที่เลวร้าย ยังไงคนทุกคนก็ต้องได้เจออยู่แล้ว จะให้เป็นคุณหนู ไม่ให้เจออะไรเลยมันก็คงไม่ได้ คือแบบไม่พอใจอะไรกับใครก็ให้เลิกคบๆ อีกอย่าง ไม่ชอบให้ใครมาบ้านด้วย ชอบไล่ให้ไปเล่นที่อื่นตลอด ไม่ได้บอกด้วยตัวเองนะ ใช้น้องเราให้มาบอก ไม่กล้าบอกตรงๆ กลัวเด็กเกลียด แต่ลับหลังนี่สุดยอดเลยละ มันไม่ไหวแล้ว โดนบ่นทุกครั้งเวลาเอาเพื่อนมาบ้าน