เนื่องด้วยเหตุการณ์โควิดทำให้ผมกับแฟนตกงานทั้งคู่เพราะทำงานโรงแรมเหมือนกัน(ไม่ได้เงินชดเชยแต่อย่างใด) แฟนหางานไม่ได้เลยกลับภูมิลำเนาไปช่วยทางบ้านทำสวน เพราะถ้าอยู่กรุงเทพค่าใช้จ่ายมันสูงค่ากินค่าห้องต่างๆเลยปรึกษากันกับแฟน เลยตัดสินใจคืนห้องเช่าไปส่วนผมไปพึ่งบารมีอาศัยหลวงอาที่วัดหลับนอนเอา ผมทำงาน2ที่มาตลอดเช้าทำธุรการฝ่ายการขายและการตลาดตกกลางคืนทำโรงแรมต่อ
งานเช้า09.00-18.00
งานดึก22.30-07.30
มีเวลานอนไม่เกิน1ทุ่มครึ่งถึง3ทุ่มครึ่งก็ต้องตื่นไปทำงาน
แต่พอโควิดเข้ามาโรงแรมก็ประกาศปิดเมื่อเมษายนปี63ที่ผ่านมา
และงานออฟฟิศตอนเช้าก็ปิดกิจการเมื่อมกราคม64ที่ผ่านมานี้
ผมเครียดมากครับเพราะมีลูกอีกสองคน คนโต6ขวบ คนเล็ก4ขวบ ที่ต้องดูแลรวมไปถึงแฟนผมด้วย แม้ว่าแฟนจะไปช่วยทางบ้านทำสวนแต่ก็ไม่ค่อยได้กำไรแถมขาดทุนอีกที่บ้านแฟนทำสวนลำไยแต่ไม่มากตกเย็นปิ้งไก่ขายในหมู่บ้านพอได้กำไร100-150บาท บางวันก็ขายไม่ได้ เงินที่ได้มาบวกกับเงินเดือนผมก็เก็บไว้ค่าขนมลูกค่าเรียนลูกค่ากินค่าใช้จ่ายในครัวเรือนค่ารถค่าบัตรค่าเน็ต 😭😭
ช่วงระหว่างตกงานทั้ง2ที่ผมก็ไม่ท้อใจยังสู้ผมไปหาสมัครงานได้งานบาริสต้าทำได้2เดือน รถมอเตอร์ไซร์ล้ม!!!
ไหปลาร้าหักหมอให้พัก2เดือน
แม่เจ้าโว๊ย!!! อะไรจะซวยขนาดนั้น
ผมก็กลับมาบ้านมาอยู่กับแฟนมาพักรักษาตัวที่ต่างจังหวัด งานบาริสต้าผมดูแลคนเดียวทั้งร้านเป็นร้านแนวคาเฟ่ ผมทำทุกอย่าง ตอนผมรู้ว่าหมอให้พัก2เดือนผมก็รู้ตัวเลยครับว่าคงไม่ได้ทำที่นี้ต่อเพราะทางร้านยังไงก็ต้องหาคนมาแทนผมเข้าใจดี
ผมพยายามรักษาตัวเองเพื่อที่จะได้กลับไปทำงานภายใน1เดือน ใจผมมันสู้แต่ร่างกายผมไม่ไหวยังเจ็บแผลที่หักยังทำอะไรไม่ได้ ที่ผมอยากหายเร็วๆเพราะทางเจ้านายให้1เดือนแล้วลองมาทำดูว่าไหวไหม
แต่ครบ1เดือนผมก็รู้ตัวเองว่าถ้าฝืนทำคงไม่ดีแน่ ผมเลยขอเลื่อนไปอีก2อาทิตย์แต่ทางเจ้านายเขาต้องการคนมาทำงานผมก็เข้าใจและยอมรับ ผมเลยตกงานอีกครั้ง
กับตอนนี้ผมเหลือเงินราวๆ3000บาท ค่ารถค่าบัตรค่าอะไรต่างๆที่ผมต้องจ่ายทุกเดือนผมก็ไม่ได้จ่ายเพราะไม่มีเงิน เงินที่มีก็ต้องเก็บไว้ซื้อกินให้ลูก
วันที่1มิถุนายน64 นี้ค่าเทอมลูกอีก2คน ผมก็ไปขอผ่อนกับทางโรงเรียน แต่ยังไม่รู้จะหาจากไหน
21พฤษภาคม64 นี้ก็ครบ2เดือนที่ผมรถล้ม อาการก็ดีขึ้นมาบ้างสามารถยกของหนักได้ราวๆ10โล
ไหซ้ายหักส่วนแขนขวนใช้งานได้ตามปกติ 3วันก่อนก็พึ่งไปหาสมัครงานแต่ก็ไม่มีคนรับ เพราะกลัวผมทำงานได้ไม่เต็มที่ผมก็เข้าใจนะ
ตอนนี้ผมเครียดมากครับไม่รู้จะปรึกษาใครดีืเลยมาตั้งกระทู้เผื่อพี่ๆท่านใดมีคำปรึกษาดีๆมาแนะนำชี้แนวทางให้โอกาสผม ตอนนี้ผมเครียดมากครับ แต่ยังยิ้มสู้
อดทนเป็นคำที่ดี
หากผมพิมพ์ตกหรือพูดไม่ถูกผมก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
เหลือเงินทั้งตัวราวๆ3000บาทกับอีก3ชีวิต ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ
งานเช้า09.00-18.00
งานดึก22.30-07.30
มีเวลานอนไม่เกิน1ทุ่มครึ่งถึง3ทุ่มครึ่งก็ต้องตื่นไปทำงาน
แต่พอโควิดเข้ามาโรงแรมก็ประกาศปิดเมื่อเมษายนปี63ที่ผ่านมา
และงานออฟฟิศตอนเช้าก็ปิดกิจการเมื่อมกราคม64ที่ผ่านมานี้
ผมเครียดมากครับเพราะมีลูกอีกสองคน คนโต6ขวบ คนเล็ก4ขวบ ที่ต้องดูแลรวมไปถึงแฟนผมด้วย แม้ว่าแฟนจะไปช่วยทางบ้านทำสวนแต่ก็ไม่ค่อยได้กำไรแถมขาดทุนอีกที่บ้านแฟนทำสวนลำไยแต่ไม่มากตกเย็นปิ้งไก่ขายในหมู่บ้านพอได้กำไร100-150บาท บางวันก็ขายไม่ได้ เงินที่ได้มาบวกกับเงินเดือนผมก็เก็บไว้ค่าขนมลูกค่าเรียนลูกค่ากินค่าใช้จ่ายในครัวเรือนค่ารถค่าบัตรค่าเน็ต 😭😭
ช่วงระหว่างตกงานทั้ง2ที่ผมก็ไม่ท้อใจยังสู้ผมไปหาสมัครงานได้งานบาริสต้าทำได้2เดือน รถมอเตอร์ไซร์ล้ม!!!
ไหปลาร้าหักหมอให้พัก2เดือน
แม่เจ้าโว๊ย!!! อะไรจะซวยขนาดนั้น
ผมก็กลับมาบ้านมาอยู่กับแฟนมาพักรักษาตัวที่ต่างจังหวัด งานบาริสต้าผมดูแลคนเดียวทั้งร้านเป็นร้านแนวคาเฟ่ ผมทำทุกอย่าง ตอนผมรู้ว่าหมอให้พัก2เดือนผมก็รู้ตัวเลยครับว่าคงไม่ได้ทำที่นี้ต่อเพราะทางร้านยังไงก็ต้องหาคนมาแทนผมเข้าใจดี
ผมพยายามรักษาตัวเองเพื่อที่จะได้กลับไปทำงานภายใน1เดือน ใจผมมันสู้แต่ร่างกายผมไม่ไหวยังเจ็บแผลที่หักยังทำอะไรไม่ได้ ที่ผมอยากหายเร็วๆเพราะทางเจ้านายให้1เดือนแล้วลองมาทำดูว่าไหวไหม
แต่ครบ1เดือนผมก็รู้ตัวเองว่าถ้าฝืนทำคงไม่ดีแน่ ผมเลยขอเลื่อนไปอีก2อาทิตย์แต่ทางเจ้านายเขาต้องการคนมาทำงานผมก็เข้าใจและยอมรับ ผมเลยตกงานอีกครั้ง
กับตอนนี้ผมเหลือเงินราวๆ3000บาท ค่ารถค่าบัตรค่าอะไรต่างๆที่ผมต้องจ่ายทุกเดือนผมก็ไม่ได้จ่ายเพราะไม่มีเงิน เงินที่มีก็ต้องเก็บไว้ซื้อกินให้ลูก
วันที่1มิถุนายน64 นี้ค่าเทอมลูกอีก2คน ผมก็ไปขอผ่อนกับทางโรงเรียน แต่ยังไม่รู้จะหาจากไหน
21พฤษภาคม64 นี้ก็ครบ2เดือนที่ผมรถล้ม อาการก็ดีขึ้นมาบ้างสามารถยกของหนักได้ราวๆ10โล
ไหซ้ายหักส่วนแขนขวนใช้งานได้ตามปกติ 3วันก่อนก็พึ่งไปหาสมัครงานแต่ก็ไม่มีคนรับ เพราะกลัวผมทำงานได้ไม่เต็มที่ผมก็เข้าใจนะ
ตอนนี้ผมเครียดมากครับไม่รู้จะปรึกษาใครดีืเลยมาตั้งกระทู้เผื่อพี่ๆท่านใดมีคำปรึกษาดีๆมาแนะนำชี้แนวทางให้โอกาสผม ตอนนี้ผมเครียดมากครับ แต่ยังยิ้มสู้
อดทนเป็นคำที่ดี
หากผมพิมพ์ตกหรือพูดไม่ถูกผมก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย