คุณเปิ้ล นาคร ให้สัมภาษณ์ทางทีวีว่า หากรัฐผ่อนผันให้นั่งกินในร้านได้25%นั้น ให้ปิดเสียดีกว่า และยกตัวอย่างว่า หากพ่อแม่ลูกมาหลายคน ต้องแยกกันนั่งคนละโต๊ะ จะทำอย่างไร

เราว่า 25% เป็นการกำหนดแนวทาง การจัดโต๊ะในร้านโดยเว้นระยะห่างให้พอเพียง และให้จำนวนคนไม่เกิน 25% จากทั้งหมดที่รับได้ น่าจะเป็นความหมายที่ใกล้เคียงกว่า เป็นเรื่องการจัดการภายในของร้านเอง ไม่ใช่เป็นการบังคับให้นั่งแยกกันโต๊ะละคน

มาตรการดังกล่าว ไม่ได้เอาร้านคุณเปิ้ลเป็นหลัก หากคุณเปิ้ลอยากปิดร้านภายใต้มาตรการนี้ ก็จงทำไป แต่ร้านอื่นที่ไม่ได้ใหญ่โตอย่างคุณเปิ้ล 25% ถือว่าเป็นการผ่อนผันที่น่ายินดีและมีค่าแล้ว เป็นสัญญาณที่ดีว่าในอนาคนรัฐคงจะผ่อนผันในแนวทางที่ดีขึ้น

คุณเปิ้ลออกทีวีหลายช่อง เล่าเรื่องภาระและค่าใช้จ่ายร้านอาหารของตนเองช่วงที่รัฐสั่งไม่ให้นั่งกิน คราวนี้เปิด25% ก็ยังออกมามีปฎิกิริยาอีก ทีตอนขายได้ดีไม่เห็นออกมาแถลงแบบนี้ 

เขาลำบากกันทั่วประเทศ ไม่ใช่เฉพาะคุณเปิ้ล นาคร