ก็คือตอนเปิดเทอมม.3 เราแอบชอบรุ่นพี่ม.4คนหนึ่ง คือตอนคลั่งรักเค้ามาก แบบเรียกเขาว่าหวานใจเลยอ่ะ ก็คือเราอยากคุยกับพี่เค้านะแต่เราไม่กล้าทักไปแล้วช่วงนั้นเป็นช่วงที่เกมส์หมูcoin masterดังแล้วมันเป็นจังหวะที่พี่เค้ามาถล่มบ้านเรา2รอบทีนี้เราก็ถือโอกาสทักพี่เค้าไปว่า”หยุดตีเถอะขอร้อง”หลังจากนั้นพี่เค้าก็ตอบกลับตามประสาคนทักไรงี้ ทีนี้ เพื่อนเราเป็นเพื่อนของพี่เขา แล้วเพื่อนเราก็แซวว่าเราชอบพี่เค้าแบบอะไรอย่างนี้ จนพี่เค้ารู้ตัวว่าเราชอบเค้าก็เริ่มตามแบบแซวเราอะไรอย่างงี้ แบบเหมือนให้ความหวัง ตอนแรกเราดีใจมากที่พี่เค้ายอมคุยกับเรา แต่พี่เขายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เราก็เลยแบบเป็นแม่พระอะไรงี้ ให้กำลังใจพี่เค้าอะไรอย่างนี้ แล้วที่นี้เค้าก็หายไปสักพัก ตอนนั้นเราก็เสียใจอยู่นะ แล้วอยู่อยู่พี่เค้ากลับมา เราดีใจมาก จากนั้นก็คุยกันยาวยาวจนกระทั่งสองเดือนผ่านไปเรารู้สึกว่าเราเริ่มเบื่อเบื่อมากเบื่อพี่เขาที่เป็นพี่เขา เราเริ่มไม่อยากคุย ตอนนั้นคนคุยเก่าที่เรารักมากเค้ากลับมา เราก็เลยคุยมาสักพัก แล้วรู้สึกว่าเบื่อพี่เค้ามาก แต่พี่เค้าตามเรามากตามง้อตามอะไรทุกอย่างเหมือนพี่เค้าจะรู้สึกมากกว่าที่เรารู้สึกแล้ว เราเริ่มคุยกันน้อยลงเพราะเราไม่ค่อยตอบแชทพี่เค้าแต่พี่เค้าก็ตามนะ แล้วพี่เค้าก็มาบ่นว่าน้อยใจอะไรอย่างนี้เราได้ยินคำนี้แล้วก็รู้สึกแบบขยะแขยงหูหรือยังไงดีอะมันไม่อยากฟัง ไม่อยากง้อเหมือนแต่ก่อนแล้วอ่ะ วันนี้เป็นวันครบรอบสองเดือนที่เราคุยกันมา เราเริ่มห่างหายจากพี่เขาพี่เขาก็โทรมาหาเราทุกวันทุกเช้าบอกฝันดีบอกมอนิ่ง เราก็ตอบโอเคโอเคแต่ไม่ได้บอกฝันดีกลับไม่ได้บอกมอนิ่งกลับ เขาพูดเรื่องขอเป็นแฟนทุกวันแต่เรากลับนิ่งเฉยเราเย็นชากับเค้าแบบนี้ทุกคนเป็นกันไหมคะ คนที่เราเคยคลั่งรักเคยชอบเขามากๆเคยอยากได้เค้าเป็นแฟนมากๆแต่ตอนนี้มันไม่แล้วค่ะ🤣🥺 แต่ที่เราทนคุยกับพี่เค้าอยู่ เพราะเรานึกถึงความพยายามที่จะได้เค้ามาทุกวันนี้ ไม่รู้จะแท็คอะไรขอแท็คแบบนี้แล้วกันนะคะ