คือเรากับแฟนทะเลาะกันค่ะโดยที่เราเห็นเขามองคนอื่น แบบมองตาม แล้วมันไม่ใข่ครั้งแรกแต่เราไม่พูดพอมาครั้งนี้ พอเขารู้ว่าเราโกรธเขาก็ง้อบอกว่าไม่ได้มองจริงๆมองไปเรื่อย แต่ด้วยตอนนั้นเราโกรธมากๆเลยไม่ได้สนที่เขาง้อเลยค่ะจนเขาเงียบไปและมาส่งเราที่หอ เขาก็หายไปทักมาอีกทีตอนเที่ยงคืนว่าแบบจะนอนแล้ว เราก็เปิดประเด็นเรื่องเดิมแล้วก็ทะเลาะกัน อีกวันนึงเขาไปทำงานก็ไม่ได้ทักมาเลยทั้งวันเราเลยทักไปตอนเย็นว่าจะเอายังไง เขาก็โทรมาถามเราว่าหายงอนเขาแล้วหรอ เราก็บอกว่าไม่เห็นมีใครจะง้อคือตอนนั้นเขาง้อก็จริงค่ะแต่ไม่ได้ง้อนานขนาดนั้น แบบก็ปล่อยเราไป เราเลยอยากเคลียด้วยตอนนั้นพึงเลิกงานมาก็คงเหนื่อยจากงานแล้วมาเจอเรามาต้องเค้นให้เขาตอบว่าจะเอายังไง จนเขาพูดมาว่าเขาเหนื่อยที่จะง้อเราแล้ว เหนื่อยหลายๆอย่างด้วย เขาว่าเขาก็ทำเต็มที่ในส่วนของเขาแล้ว เราเข้าใจค่ะว่าในส่วนนี้เราเองก็งี่เง่าเอาแต่ใจมากเกินไป คุยไปคุยเขาบอกว่างั้นเลิกคุยกันสักพักเถอะ เราก็อึ่งแล้วก็โอเคไม่กวนแล้ววางสายไปจนตอนนี้ก็พึงได้คุยกันเราเลยถามว่า คือตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วใช่ไหม เขาก็ตอบแบบว่า อื้อ จะให้เป็นแบบนั้นก็ได้ คือต่างคนก็ต่างไม่ยอม เราก็ยังอยากมีเขาอยู่ควรง้อดีไหมคะหรือปล่อยไปเลย