ก่อนอื่นขอยืมของพี่ชายมาตั้งกระทู้ค่ะแง ยาวหน่อยนะคะ
เราอึดอัดมานานแล้วคะเราทำงานไปด้วยแล้วก็เรียนไปด้วยช่วงนี้โควิดหนักก็เลยทำประจำสักพักแล้วคะ
ขอมาอยู่กับเราเราก็เห็นใจเพราะไม่มีเงินค่ะ มาเดือนแรกคือไม่จ่ายค่าห้องช่วยเราเราเออโอเคไม่เป็นไรไว้มีค่อยให้
หลังมานี้คือทวงทุกเดือนนะคะบางทีให้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ

มาอยู่กับเราไม่ซื้ออะไรเลยคะใช้ของเราไม่เกือบนะคะคือทุกอย่างเลยค่ะพวกของใช้ส่วนตัวคือทุกอย่างคะ
ใช้รถของเราแบบไม่มีความเกรงใจน้ำมันหมดคือจอกทิ้งเลยค่ะถ้าเต็มคือขอยืมหน่อย ไม่เคยเติม

วันนึงแชมพูหมดค่ะคือเราอยากรู้ว่าเค้าจะซื้อมั้ยก็ไม่ ไม่สระผม เราก็เลยไปซื้อค่ะเพราะต้องใช้ 
 เราก็ถามเค้าถ้าเราจะสระผมมั้ยเค้าก็แบบไม่ได้สระหนิแค่นวดเฉยๆ 

มันเยอะมากค่ะของที่เค้าใช้ของเราแม้แต่ถุงดำไม่มีเค้าก็วางในถังขยะเลยคือเราไม่โอเค จานนี่ไม่เคยล้างด้วยซ้ำ
มีอีกค่ะเสื้อผ้ารองเท้าของเราคืออยากใส่ก็หยิบตามใจชอบ แล้วรองเท้าของเราคือเยอะพอสมควรเพราะใส่ไปเรียน
จำได้ว่าพรีคู่nikiคือ6พันค่ะเค้าเอาไปใส่แบบเรายังไม่เคยใส่ด้วยซ้ำ โกรธจนไม่รู้ทำไง

เรื่องคุยโทรศัพท์ชอบคุบกับแฟนค่ะคือแบบไม่วางคะทั้งวันทั้งคืนก็อยูแบบนั้นไม่เกรงใจคนจะนอน เราก็มีแฟนนะคะก็ไม่
ได้คุยอะไรขนาดนั้น คือตอนเค้านอนเราแทบไม่รบกวนค่ะคือรู้ว่าแบบการพักผ่อนสำคัญมากแต่กับเราคือตรงกันข้ามเลย
ถ้าเค้านอนเราจะเงียบมากกินข้าวคือข้างนอกเลยค่ะกลัวรบกวน แต่พอเป็นเราคือเสียงดังมาก จริงๆมันเยอะกว่านี้นะคะแง เดี๋ยวยาวไป

คือเราอยากรู้ผิดที่เราใช่มั้ยคะที่ไม่พูด เค้าใช้อะไรเราก็ไม่เคยว่าหมดก็ซื้อใหม่เราเป็นคนไม่บ่นด้วยค่ะ แต่หลังๆมาคือพูดนะเค้าก็ทำเหมือนเดิม
คือพูดจนไม่รู้จะพูด เราเป็นห่วงเค้านะคะกลัวไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เราเค้าคงจะด่าเอา พี่ที่ทำงานคือเกลียดเราไปแล้วบอกว่าทำไมต้องใจดี
ขนาดนั้นเลยหรอ เค้าหาว่าเราโง่ด้วยซ้ำค่ะ เราก็ปรึกษาพี่ๆนะคะพี่ๆคือคุยให้ค่ะแต่เค้าก็หัวเราะ แล้วเราควรจะบอกกับเมทคนนี้ยังไงดีคะ
คือก็ไม่อยากย้ายออกเพราะมาก่อนด้วยถ้าออกก็อยากได้ค่ามัดจำคืนนะคะเรามัดจำไปเป็นหมื่นเลยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาตอบนะคะ