ต่อจากกระทู้ที่เเล้วนะคะ...คือ เกริ่นก่อนนะคะ หนูรู้ว่ามันไม่ถูกต้องค่ะ เพราะ ผช. มีภรรยาอยู่เเล้ว คือ ที่เราปลื้ม นักดนตรีคนหนึ่งค่ะ จากเหตุการณ์ในครั้งนั้น เราก็ได้เป็นเพื่อนกันค่ะ และพยายามไม่คิดเกินไปกว่านี้ เมื่อช่วงต้นเดือน มี.ค.ที่ผ่านมาเราได้ย้ายกลับบ้านที่ ตจว. เราก็เลยไปที่ผับนั้นบ่อยขึ้น ไปทุกอาทิตย์เฉพาะวันที่เขาเล่น ได้คุยบ้างไม่ได้คุยบ้าง แต่ช่วงที่เขาขับรถกลับจากเล่นดนตรีเขาจะทัก รึโทรเเชตมาทุกครั้ง (คุยเเบบเพื่อนตลอด ไม่เกินเลย)  มีมาเม้นโพสในเฟสบ้างนานๆครั้ง  จนต้นเดือน เม.ย. เราเริ่มขนของกลับ และเป็นช่วงวันเกิดของเขา เลยตั้งใจจะชวนไปหาอะไรกินกันไปกัน แต่เขาไม่สะดวกออกมาเจอเพราะเกรงใจภรรยาเขา เราเลยไปหาเขาที่ทำงานเพื่อลาด้วย วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ วันจันทร์ คือ วันเกิดเขา แต่เราไม่รู้จริงๆว่าที่เรานัดกับเขานั้นคือที่บ้านพักเขา เราคิดว่าที่ทำงาน คือ เขาพักอยู่กับที่ทำงานค่ะ ที่ไปครั้งนี้ภรรยาไม่อยู่บ้าน เราไปคนเดียวค่ะ พอไปถึงก็แอบตกใจนะ เพราะไม่คิดว่าที่นัดคือบ้านพักเขา พอเข้าบ้านเราก็พูดคุยกับเขาปกติค่ะในบ้านเขา จนพอตอนที่เราจะกลับ เราไม่ได้เสแสร้งนะมันจุกในอกจริงๆ การย้ายกลับบ้านในครั้งนี้ ไม่รู้อีกนานเท่าไหรที่เราจะได้กลับมาที่นี่ หรือไม่มีเลย เพราะไกลมาก เราร้องไห้  เเต่เพราะความรู้สึกล้วนๆว่า เราจะไม่ได้เจอกันอีก  เขาเข้ามานั่งใกล้แล้วปลอบเราตอนเเรก เขาก็เเค่โอบบ่าประสาเพื่อนกัน จนมีกอดแบบเพื่อนกัน(เรารู้สึกงั้นนะ) เราดีขึ้น เราก็ลาจะกลับละ ฝนก็ตก เราหันหลังให้ ใส่รองเท้าที่หน้าประตู จู่ๆ เขาเรียกชื่อเราขึ้นมา เเละเข้ามากอดจากด้านหลัง มันหยุดทุกความเคลื่อนไหวเลยค่ะ ยอมรับว่าตกใจ และเขาก็ร้องไห้เบาๆ ซบอยู่กับหลังเราพักนึงเราหันไปกอดเขา จู่ๆเขาเอามือมาประคองหน้า โน้มหน้ามาจูบหน้าผากเรา หอมเรา จูบเรา โดยไม่พูดอะไรเลย อยู่อย่างนั้นสักพัก เราตกใจ เรารู้ว่า ไม่ควร ไม่ใช่ ไม่ถูกต้อง ระหว่างเรากับเขามันเป็นไปไม่ได้ เราพยายามหักใจตั้งเเต่เเรกที่ปลื้มเขาแล้ว และรู้ว่าเขาเเต่งงานเเล้ว . . . เพื่อนๆว่า ทั้งหมดที่ว่ามานี้ เขาทำไปเพราะอะไร....อะไรที่เราจะพูด จะบอก จะถามเขาเราลืมหมดเลย และเราก็จากมาทั้งที่ยังมีคำถามนั้นอยู่ ส่วนเรานั้น ตอนนี้ ก็เป็นเพื่อนเขา แต่ในใจยังมีคำถามที่อยากถามเขาเหมือนกันเเต่ยังไม่มีโอกาสได้ถาม😊 แล้วเราควรถามเขามั้ยคะ?