สัปดาห์ที่แล้ว สะใภ้เจ้าสัวไม่ค่อยมีฉากขำๆแล้ว ดูแล้วเริ่มเบื่อๆ ยังคิดว่าจะหยุดดูดีหรือเปล่า (ละครโดยรวมสนุกดีนะ แต่พอไม่มีฉากขำๆ เลยเบื่อๆ
อยากดูแบบคลายเครียด เนื้อเรื่องสัปดาห์ที่แล้วกับสัปดาห์นี้ ไปทางดราม่าซะมากกว่า) แต่พอมีฉากดราม่าระหว่างไตรวิชกับฟ้าใสกลับชอบซะงั้น
จริงๆชอบการแสดงของทั้งคู่ในเรื่องนี้อยู่แล้ว เห็นฉากดราม่าแล้วยิ่งชอบ รู้สึกว่านักแสดงได้แสดงฝีมือในอีกอารมณ์หนึ่ง ผมว่าผมไม่เคยเห็นพระเอก
และนางเอกเรื่องนี้มาก่อนเพราะดูละครแค่บางเรื่อง (อาจจะเคยเห็นก็ได้แต่จำไม่ได้) ละครเรื่องนี้ต้องชมผู้กำกับด้วย กำกับออกมาได้สนุกดี
ตั้งแต่ดูมายังไม่เห็นฉากดราม่าระหว่างคู่นี้เลย พอได้ดูฉากดราม่าของคู่นี้ในห้องนอนแล้วแบบ เฮ้ย ชอบว่ะ รู้สึกแปลกใหม่ดี (ฉากกุ๊กกิ๊ก เห็นบ่อยแล้ว)
และที่ชอบยิ่งกว่า ก็คือฉากจดทะเบียนหย่า ชอบความเด็ดเดี่ยวของฟ้าใส และชอบการแสดงออกทางสีหน้าและแววตาของไตรวิช ภาพที่แคปมา
อาจจะไม่ชัดแต่ดูภาพเคลื่อนไหวแล้วรู้สึกถึงความปวดร้าว หลายคนอาจจะไม่ชอบฉากนี้เพราะเป็นฉากเศร้า แต่ผมกลับชอบนะเพราะผม focus
ไปที่การแสดงของทั้งคู่ ส่วนหนูอรน่าจะเป็นส่วนเกิน เพราะฉากเศร้าแต่หนูอรยิ้มร่าเลย
พูดถึงหนูอรยิ้มร่าแล้วนึกถึงเรื่องที่เคยอ่านจากที่ไหนสักแห่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง คือคนเล่าบอกว่าวันที่ผู้ชายตัดสินใจเลือกตนเอง
และเลิกกับภรรยาเก่า รู้สึกดีใจมาก รู้สึกว่าเป็นผู้ชนะ วันนั้นเป็นวันที่ภรรยาเก่าต้องเดินออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน (ตัวคนเล่าอยู่ในบ้านกับผู้ชาย)
แล้วจู่ๆ คนเล่าก็นึกถึงเรื่องที่แม่ตัวเองเคยเล่าให้ฟังว่าแม่อุ้มท้อง (ตัวคนเล่าอยู่ในท้อง) เดินออกจากบ้านท่ามกลางสายฝนในขณะที่ผู้หญิงคนใหม่
ของพ่อกับพ่อนั่งอยู่ในบ้าน พอนึกได้ดังนั้น คนเล่ารีบวิ่งออกไปขอโทษภรรยาของผู้ชายและขอเป็นฝ่ายจากไปเสียเองเพราะรู้สึกผิด
อีกเรื่องคือผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับผม เล่าให้พี่สาวผมฟังว่ามีพวกผู้ชายโสดๆมาชอบและตามจีบแต่เธอไม่รู้สึกชอบใครเลย กลับไปชอบผู้ชายที่มี
ภรรยาแล้ว แบบเธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
สะใภ้เจ้าสัวไม่ค่อยมีฉากขำๆแล้ว เริ่มเบื่อๆ แต่พอมีฉากดราม่าระหว่างไตรวิชกับฟ้าใสกลับชอบซะงั้น
อยากดูแบบคลายเครียด เนื้อเรื่องสัปดาห์ที่แล้วกับสัปดาห์นี้ ไปทางดราม่าซะมากกว่า) แต่พอมีฉากดราม่าระหว่างไตรวิชกับฟ้าใสกลับชอบซะงั้น
จริงๆชอบการแสดงของทั้งคู่ในเรื่องนี้อยู่แล้ว เห็นฉากดราม่าแล้วยิ่งชอบ รู้สึกว่านักแสดงได้แสดงฝีมือในอีกอารมณ์หนึ่ง ผมว่าผมไม่เคยเห็นพระเอก
และนางเอกเรื่องนี้มาก่อนเพราะดูละครแค่บางเรื่อง (อาจจะเคยเห็นก็ได้แต่จำไม่ได้) ละครเรื่องนี้ต้องชมผู้กำกับด้วย กำกับออกมาได้สนุกดี
ตั้งแต่ดูมายังไม่เห็นฉากดราม่าระหว่างคู่นี้เลย พอได้ดูฉากดราม่าของคู่นี้ในห้องนอนแล้วแบบ เฮ้ย ชอบว่ะ รู้สึกแปลกใหม่ดี (ฉากกุ๊กกิ๊ก เห็นบ่อยแล้ว)
และที่ชอบยิ่งกว่า ก็คือฉากจดทะเบียนหย่า ชอบความเด็ดเดี่ยวของฟ้าใส และชอบการแสดงออกทางสีหน้าและแววตาของไตรวิช ภาพที่แคปมา
อาจจะไม่ชัดแต่ดูภาพเคลื่อนไหวแล้วรู้สึกถึงความปวดร้าว หลายคนอาจจะไม่ชอบฉากนี้เพราะเป็นฉากเศร้า แต่ผมกลับชอบนะเพราะผม focus
ไปที่การแสดงของทั้งคู่ ส่วนหนูอรน่าจะเป็นส่วนเกิน เพราะฉากเศร้าแต่หนูอรยิ้มร่าเลย
พูดถึงหนูอรยิ้มร่าแล้วนึกถึงเรื่องที่เคยอ่านจากที่ไหนสักแห่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง คือคนเล่าบอกว่าวันที่ผู้ชายตัดสินใจเลือกตนเอง
และเลิกกับภรรยาเก่า รู้สึกดีใจมาก รู้สึกว่าเป็นผู้ชนะ วันนั้นเป็นวันที่ภรรยาเก่าต้องเดินออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน (ตัวคนเล่าอยู่ในบ้านกับผู้ชาย)
แล้วจู่ๆ คนเล่าก็นึกถึงเรื่องที่แม่ตัวเองเคยเล่าให้ฟังว่าแม่อุ้มท้อง (ตัวคนเล่าอยู่ในท้อง) เดินออกจากบ้านท่ามกลางสายฝนในขณะที่ผู้หญิงคนใหม่
ของพ่อกับพ่อนั่งอยู่ในบ้าน พอนึกได้ดังนั้น คนเล่ารีบวิ่งออกไปขอโทษภรรยาของผู้ชายและขอเป็นฝ่ายจากไปเสียเองเพราะรู้สึกผิด
อีกเรื่องคือผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับผม เล่าให้พี่สาวผมฟังว่ามีพวกผู้ชายโสดๆมาชอบและตามจีบแต่เธอไม่รู้สึกชอบใครเลย กลับไปชอบผู้ชายที่มี
ภรรยาแล้ว แบบเธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน