คือฉันอายุสิบเจ็ดปีฉันมีอาการน้ำเหลืองไม่ดีตั้งแต่จำความได้เเละแน่นอนตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่แต่ก็ไม่หนักเหมือนแต่ก่อนแล้วเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันได้กลับต่างจังหวัดไปหาพ่อและปู่ย่าวันแรกไม่เป็นอะไรแต่ตอนเช้าวันต่อมาฉันอาบน้ำและใส่กางเกงขาสั้นออกมาตอนกำลังนั่งกินข้าวตามปกติก็เจอกับคำถามว่าทำไมถึงใส่ขาสั้น?จะโชว์ขาลายๆรึไง?มีความสุขหรอที่ใส่แบบนี้ไม่อายคนรึไง?กูบอกไม่ให้ใส่ไง?ขาสวยมากๆเลย5555ลายชิปหาย.ป๊าว่าอย่าใส่เลยขาเราไม่สวยวันหลังห้ามใส่นะ คือตอนนั้นนั่งกินข้าวอยู่ทำอะไรไม่ได้นอกจากยิ้ม ยิ้มทั้งน้ำตาจะลุกออกไปเลยก็เสียมารยาทจะพูดอะไรก็ไม่ได้ไม่มีใครช่วยอะไรเลยมีแต่คนหัวเราะทั้งที่เป็นคนในครอบครัวของตัวเอง คือตอนนั้นก็อยากจะบอกเหมือนกันว่า กูก็ไม่ได้อยากจะเป็นหรอกใครมันจะอยากขาลายกูแค่เลือกที่จะเกิดไม่ได้ แล้วขาลายกูใส่ขาสั้นไม่ได้รึไงคนอายก็กูทำไมพ่อตัวเองแท้ๆยังช่วยไม่ได้เลย จะทำยังไงดี?