เมื่อปี 2017 ดิฉันเลิกกับแฟนเก่า(คนไทย)ที่คบกันมานานพอสมควร ทางญาติก็แนะนำให้หาสามีฝรั่งชีวิตจะได้ดีขึ้น ถามว่าชอบต่างชาติมั้ยตอนเด็กๆตื่นเต้นที่เห็นนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติอยากมีโอกาสได้พูดภาษาอังกฤษที่เคยเรียนมาสักครั้งไม่ได้คิดที่อยากจะมีสามีชาวต่างชาติเลย วันนึงนั่งเขี่ยเฟสบุคเล่นมีเว็ปเดทเว็ปนึงเด้งขึ้นมาตอนนั้นเราก็ไม่รู้หรอกว่าเว็ปเดทมันคืออะไร และมันมีหลายเว็ปเดทให้เราเลือก ที่รู้จักและสัมครเข้าใช้แรกๆคือเว็ปไทยคิวปิด เราก็สมัครเข้าไปเขียนโปรไฟล์ ลงรูปภาพ ไม่นานก็มีชาวต่างชาติส่งข้อความเข้ามาคุยด้วยหลายคน หลายประเทศมากเราก็เลือกเอาชอบคนไหน คนไหนถูกโฉลก อิอิ บางคนคุยกัน วัน สองวัน หาย อาจจะเป็นเพราะเราไม่ใช่สเปกเค้าหรืออาจจะเป็นเพราะเขาเจอคนที่โดนใจมากกว่า แต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสหรอกใครคุยด้วยก็คุยเพราะคิดแค่หาเพื่อนแลกเปลี่ยนภาษา ตอนนั้นมีฝรั่งคนนึงโดนใจมากจากอะลาสก้า สหรัฐอเมริกา หล่อมั้ยก็ไม่นะ แต่เค้าจิตใจดี ดูแล้วน่าอบอุ่น ทักมาคุยกับเราทุกวันขอดูรูปเราทุกวันเราก็ส่งให้ดูนะ ก็เป็นรูปปกติเค้าก็โอเค ขอบคุณทุกครั้งที่เราส่งให้ เป็นฝรั่งคนเดียวที่คุยแล้วโอเคตอนนั้น เดือนถัดมามีฝรั่งอีกคนฝากข้อความไว้ถ้าเราอยากคุยกับเค้าก็ให้แอดไลน์มา โอเควันต่อมาเราก็แอดไลน์เขา เขาก็แนะนำตัวเราก็แนะนำตัว ก็คุยกันปกติเขาบอกว่าจะมาเที่ยวเมืองไทยเราก็อาสาเป็นไกด์ให้เค้าบอกว่าเดี่ยวเค้าจะจ่ายค่านำเที่ยวให้เราก็โอเคเป็นไว้คิด เราก็คุยกับฝ.ทั้ง สองคนมาตลอดประมาณ เกือบปี แต่ฝ.คนแรกหยุดคุยกับเรา คนที่สองทักมาคุยกับเราอาจจะไม่บ่อยนานๆที โผล่มา เขาก็คุยในลักษณะเป็นเพื่อนหยอดหวานบ้างนิดหน่อยแต่ไม่ถึงกับให้ความหวัง เขาก็บอกว่าเขาทำงานอะไรชื่ออะไรเราก็ค้นหาที่ทำงานเขาในอินเตอร์เน็ตจนเจอส่งรูปให้เค้าเค้าก็โอ....ตกใจว่าทำไมเราถึงใส่ใจหรืออยากรู้เกี่ยวกับเขาจนหาที่อยู่เขาจนได้ เขาชื่อ มาวิน นะคะ อาศัยอยู่รัฐแคลิฟอเนีย เป็นชาวละตินอเมริกา ทำงานเป็น โบ๊กเกอร์ อสังหาในแคลิฟอเนีย ปี 2018 เขามาเที่ยวเมืองไทย...ตอนนั้นเราบอกเขาว่าเรามีแฟนแล้วจึงไม่ได้ติดต่อเขา พอต้นปี 2019 เราเลิกกับแฟน เราก็บอกเขาว่าเราเลิกกับแฟนจากที่เขาเคยทักทายเราแต่ก่อนก็ อาทิตย์ละ ครั้งสองครั้ง ตอนนี้ทักมาคุยกันทุกวันแต่ไม่เคยวิดิโอคอลกันเลยสักครั้งแต่เค้าก็ส่งรูปเค้ามาให้ดู...แต่ด้วยความรู้สึกเค้ามีตัวตนจริงๆ และทุกอย่างที่เค้าพูดก็เป็นความจริง ต้นปี 2019 เค้าจะมาเมืองไทยเพื่อมาเจอเราแล้วก็มาเที่ยวแต่ก็พลาดโอกาสที่จะได้มาเพราะติดโควิด ไวรัสตอนนั้นกำลังระบาดทุกประเภทปิดไม่ให้เดินทาง...แต่เราก็ยังคุยกันทุกวัน เค้าส่งแหวนมาให้เราก็เป็นแหวนแฟชั่นธรรมดานะแต่เราประทับใจตรงที่เค้าพูดแล้วเขาทำได้จริงๆ ส่งมาจริงๆ อยู่ๆวันนึงเค้าก็วิดิโอคอลมา เราก็ตื่นเต้นคุยกันมา จะ3 ปีแล้วยังไม่เคยเห็นหน้าตาจริงๆเลยเค้าก็เหมือนในรูปนะคะ เฟรนลี่ พูดเก่ง หัวเราะเก่ง หลังจากนั้นก็คุยกันบ่อยขึ้น นานๆทีเค้ามีพูดถึงเรื่องอนาคตกับเรา แต่เค้าไม่เคยบอกว่ารัก หรือคิดถึงเราเลย เค้าคงอยากให้มั่นใจมั้งคะกับการที่จะบอกรักใครสักคนไม่ใช่ขายฝันเหมือนฝ.หลายๆคนที่คุยกับผญ.ไทย เดี่ยวมาเขียนต่อนะคะ
คุยกับชาวต่างชาติคนนึงมา 4 ปีแล้วยังไม่เคยเจอตัวจริงเลยเราควรคุยต่อหรือพอแค่นี้