คือเราพึ่งแยกทางกับคนคุย คุยกันมา 10เดือนแล้ว จริงงๆเขาเคยขอคบตั้งแต่9เดือนเเล้วค่ะ แต่เราอยากให้เขาปรับปรุงตัวนิดนึ่ง คือ แคร์ความรู้สึก แค่นี้เลย เราขอเล่าตอนต้นๆ เขาเป็นนักกีฬา ซึ่งเราเข้าใจว่าไม่มีเวลา อ่าไม่เป็นไร รอได้ มันรู้สึกตื้นเต้นนะคะแบบ พอถึงเวลาที่เขาจะมาคุย (โรงเรียนเขาไม่ให้เล่นโทรศัพท์ ตอนเย็นก็มาซ้อมบอล โค้ชที่ซ้อมเป็นคนเก็บโทรศัพท์ เขาอยู่โรงเรียนที่ต่างวันหวัด แต่บ้านเขากับเราอยู่ใกล้กัน เขาจะได้กลับบ้านก็เมื่อโค้ชให้กลับ เรารอได้ตลอด มันรู้สึกตื้นเต้นแบบจะได้เจอละอีกแปปเดียว เรารอนับวันที่เขาได้กลับ (ทุกๆวัน เขาจะมาตอน 20.30 หรือไม่ก็19.30 แล้วแต่โค้ชจะให้) พอเข้าเดือนที่7-8 เขาไปย้ายไปซ้อมอีกที่ซึ่งไม่ต้องเก็บโทรศัพท์ แต่เขาก็บอกไม่มีเวลาเหมือนเดิม อ่าโอเค เพราะเตรียมสอบO- Net เข้ามหาลัย ทำงานของโรงเรียน ซ้อมบอล แต่เรานอยเขาตลอดคือเรื่องที่ เขามีเวลาแต่เขาไม่ค่อยจะนึกถึงหนู แต่เราก็แบบโอเค ไม่เป็นไร เป็นแบบนี้จนถึงเดือนที่8 เราเคยพูดกับเขาแล้ว เออแคร์ความรู้สึกบ้างได้มั้ย คนรอ กับคนที่ให้รอ มันต่างกัน เขาก็บอกเขาแทบไม่ว่างเลย พึ่งได้พักผ่อน ก็โอเค พอเข้าเดือนที่9 เราเริ่มแบบ เห้ย แคร์กันบ้าง คือพวกเพื่อนๆของเขาก็ค่อยถามเขาตลอดว่า "เมื่อไหร่จะคบ/เมื่อไหร่จะชัดเจน"อย่างที่บอกไปตอนแรกว่าเขาก็ตัดสินใจมาขอคบ แต่หนูอยากให้เขา แคร์และสนใจหนูบ้าง หนูเลยบอกเขาไปว่า "ปรับปรุงให้เห็นหน่อยได้มั้ย ถ้าพี่อยากมีหนูจริงๆ " เขาบอกเขา "จะพยายาม"เราก็รอ แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม(จนบ้างทีก็แอบคิด เขารักเราเหมือนที่เรารักเขารึเปล่า)จนเข้าเดือนที่10 วันที่7/05 จริงๆมีปัญหากันนิดหน่อย จนไม่คุยกันมา2วันติดเจอหน้าก็ไม่ทัก ในแชทก็เงียบ จนเราแบบเดินเข้าไปหาเขาในกลุ่มเพื่อนเขาที่นั่งกันอยู่ เราไปสะกิด ละพูดว่า "มาคุยกันหน่อยได้มั้ย "เรากับเขามานั่ง เคลียร์ปัญหา ว่าเออจะเอาไง เขาบอกว่า "เขาว่ายังไม่พร้อมมีความรัก เขาต้องทำตามความฝันของเขาก่อน แต่เขาก็ไม่อยากเสียหนูไปเหมือนกัน" หนูก็บอกว่า" งั้นพี่ แคร์ความรู้สึกของหนูบ้าง ทำได้มั้ย ถ้าได้ หนูก็อยู่กับพี่ได้ ยาวๆ เพราะหนูก็ไม่อยากให้พี่ไป "เขาบอก "เขากลัวทำไม่ได้ ไม่อยากให้เสียใจ" หนูก็เงียบ ละเขาก็พูดวนไปวนมา ว่า"ไม่พร้อมมีใคร"เราก็บอกโอเค (เขาพูดทั้งน้ำตา ซึ่งแบบพอเราเห็นแล้วแบบมันบีบใจมากค่ะ เราพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้เเล้วยิ้ม ปลอบเขา ทั้งๆที่ภายในเราก็แทบแหลก) ละเขาก็ถามว่า "แบบนี้โอเคแล้วแน่นะ" เราก็ตอบ "หนูเคารพการตัดสินของพี่" ละที่นี้ เขาขอ กอด จับมือ บีบแก้ม ลูบหัว เป็นครั้งสุดท้าย (เขาคือคนแรกในหลายๆเรื่อง)คือมันแบบ บีบใจมากๆ แต่ต้องยิ้มเข้าไว้ ละเขาก็บอกว่า "เขาพร้อมเมื่อไหร่อาจจะกลับมา" คือตอนนี้ หนูรู้สึกมืน8ด้าน แค่นึกถึงหรือคิดถึง น้ำตาก็ไหลมาเอง เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนไม่ว่าจะเลิกกับใครก็ไม่เคยเป็นแบบนี้ ตอนนี้เราจัดการทำความรู้ตัวเองไม่ได้เลยคะ ละก่อนจะจากกัน เขาบอกว่าเรายังเป็นพี่น้องกันได้เหมือนเดิมใช่มั้ย ยังทัก ยังคุยได้เหมือนเดิมใช่มั้ย เราก็ตอบว่าได้ ละที่นี่ ตอนเจอหน้ามันรู้สึกนึกถึงเรื่องราวที่ผ่าน เราไม่เคยบอกทางบ้านเลยว่า เออคุยกับคนนี้นะ แต่คนนี้เป็นคนแรก ละพอแยกทางไป แม่เราจะถามถึงตลอด "ทำไมเดี่ยวนี้แม่ไม่เห็นมาหาเราเลย" มันรู้สึกแย่มากเลยนะคะที่ต้องพูดว่า จบกันไปแล้วละล่าสุด เขาทักมาในแชทว่า "ออกมาหน่อยได้มั้ย มีไรจะให้" เรา บอก "ได้ "พอออกไป เขาเอาบราวนี่มาให้ (ซึ่งเป็นของโปรดเรา) เราถามว่า "คิดไงเอามาให้" เขาบอก "ก็เห็นว่าชอบกินไง" คือแบบ อ้ากกกก ฉันจะมูฟออนได้ตอนไหนเนี่ยยยย