จะมาเล่าให้ฟังเหมือนกัน ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
แต่อันนี้มีแต่คนบอกว่าเหมือนนิยายเลย5555
อะไรมันก็เกิดขึ้นได้.....คืองี้...เรามีน้าชายใช่ไหม แต่เราเรียกน้าชายเราว่าพ่อ ปัจจุบันน้าชายอายุ40ปีแล้ว
ส่วนเราอายุ21ปี ที่นี่เราก็รู้จักเพื่อนน้าเราอยู่คนนึงซึ่งน้าเราก็พาเราไปเที่ยวเล่นอู่เขาบ่อยๆตอนเด็กๆๆแล้วที่จำได้ก็คือเขาเคยมางานวันเกิดน้องชายเราตอนนั้นเราอายุ8ขวบนั้นคือเจอกันอีกนึงครั้ง....หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย...จนมาเมื่อปีที่แล้ว...เราฝันว่างู่วิ่งไล่..เราก็เลยไปโพสต์ลงเฟสบุ๊คก็มีหลายคนก็เข้ามาเม้นว่าจะเจอคู่รึป่าว...ช่วงที่เราตกงานเนี้ยประมาณ3เดือน (เพราะโควิด) มันก็มีอยู่วันนึงที่ลุงเขยเราอ่าโทรเข้าโทรศัพท์บ้านจังหวะดีมากคือเราเป็นคนรับสายแล้วเขาก็บอกว่ารับกุญแจรถให้ทีเดียวมีคนเอาเข้ามาให้...แล้วเราก็ออกไปรับกุญแจรถหน้าบ้าน พอเราเห็นคนมาส่งเราก็ มันไม่ได้เป็นความรู้สึกว่าปิ๊ง...แว่บแรกที่เห็นก็คือทำไมผู้ชายคนนี้น่ารัก สูงขาวตี๋ ย้อนไปนิดนึงคือเราอ่าโสดมา2ปีแหละ ตอนนั้นก็ไม่ได้คุยกับใครเลย...พอเข้าบ้านมายายก็เลยถามว่า เจอน้าโอโม่ไหม? (นามสมมุติ) เราก็เลยถามยายว่าใครละ...ก็น้าโอโม่เพื่อนน้าอ๊อฟแกไง...เห้ยใช่หรอยาย..น้าโอโม่จริงๆๆหรอหนูจำไม่ได้55555 #แต่เราก็ไม่ได้อะไร...เรื่องนี้เกิดขึ้นเดือนพฤษภาคม 2020...หลังจากนั้นไม่นานมาก ก็ฝันอีกว่าได้แหวนทอง...วันที่7/12/20 ที่นี่ก็เลยเล่าให้แม่ฟังแม่ก็เอาไปค้นหาในgoogle แล้วแม่ก็เอามาบอกว่า คนไม่มีแฟนจะได้เจอเนื้อคู่ แต่ถ้ามีแล้วอาจจะได้บุตร คำทำนายก็จะประมาณนี้ ต่อๆเราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะไม่ได้คุยกับใครเลย5555 ช่วงวันที่20อยู่ดีๆๆก็นึกได้ว่าอยากจะตามหาเขา..ซึ่งวันนั้นเราไปเฝ้ายายผ่ามดลูกที่ธรรมศาสตร์ อยากรู้ความเป็นอยู่เขาเฉย55 (แอบงงตัวเองเหมือนกัน) ตามหาเขาทำไมก่อน หาเฟสบุ๊คเขาทั้งวันทั้งคืนเลยไปเจอตอนตี4 อุปสรรคตอนหาก็คือหาอยากมากชื่อจริงเขาก็ไม่รู้..รู้แต่ฉายาเขา 555....ก็เจอเฟสบุ๊คเขาด้วยทุกคน เอาจริงๆๆไม่ได้เจอที่เฟสบุ๊ค พิมไปในgoogle ว่า (อู่รถในจังหวัดอยุธยา) แล้วเข้าใจไหมว่าอู่รถในอยุธยาก็ไม่ใช่น้อยๆๆ #เหมือนงมหาเข็มในมหาสมุทร555 แต่จำได้ว่า....อู่เขาอยู่แถวโรงเรียนอยุธยาวิทยาลัย ก็เลยพิมใหม่ให้มันแคบกว่าเดิม555
คราวนี้มันขึ้นเพจอู่รถมา3เพจ...ก็เลยหาในเพจ...มีเบอร์เพจอยู่...ไม่ได้โทรไปนะจ๊ะเอาเบอร์ไปค้นหาในไลน์...แล้วก็เจอรูปโปร์มันเหมือนที่เราเจอในเฟสน้าเรา555..แต่เราไม่มั่นใจว่าคือเค้าา...ก็เลยหาใหม่ คราวนี้ได้ทั้งไลน์ทั้งเฟสเลย555 #ความมานะที่จะตามอะเนอะ...#สรุปพรหมลิขิตหรือว่าตรูลิขิตเอง555... ก็คือเจอเฟสแต่ไม่ได้แอดไปเลยแอบส่องประมาณ3วันถึงได้ตัดสินใจแอดไป...แต่ว่าเขาตั้งสถานะว่าเขามีแฟนแล้ว...แต่ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรก่อนที่จะตามหาก็เตรียมใจไว้แล้วว่าเขาอาจจะมีลูกมีเมียแล้ว#สรุปเขาโสดนะเราให้น้าเราเช็คให้ เอาจริงๆก็อยากรู้ความเป็นอยู่เขาอะแหละ...พอแอดไปปุ๊ป...เขาก็รับแอดนะ..แต่ไม่ได้คุยกันจังหวะมันไม่มีแต่บังเอิญๆๆว่าปีใหม่พอดี..ก็เลยตัดสินใจว่าส่งข้อความไปอวยพรปีใหม่ ...ส่งไปวันที่1 ตี2:20...ก็แอบคิดว่าเขาจะตอบไหมวะ..เช้าวันที่1อะแหละ เขาก็ตอบมาแล้วเราก็ได้ถามสาระทุกสุบดิบกันเออว่าเป็นยังไงบ้างไรงี้...แต่ก่อนที่จะคุยกันเนี้ยเขาก็มาไลค์รูปบ่อยๆนะ..#ไม่หลงตัวเองเลยจริงๆๆ555
ก็คุยกันวันที่ 1ใช่ไหม..ก็สักพักนึงจนเขาบอกจบบทสนทนา..เดี๋ยวยังไงน้าทักไปใหม่ละกัน...เราก็ตอบไปว่าอะเคร...แต่ตอนนั้นไม่คิดว่าเขาจะต้องทักมาพรุ่งนี้หรืออะไรยังไงนะ...เพราะว่าก็แค่ทักไปสวัสดีปีใหม่..พอวันที่2เขาก็ทักมามอนิ่ง..คืองงมากในความคิดเราคือว่าไม่ใช่แหละ #สรุปยังไงแน่..คือถ้าคนเขาไม่ได้อะไรอ่าานานๆทีเขาก็ทักมาทีแต่นี้ไม่ใช่..เราก็เลยลองดูวันที่3 สรุปนางก็ทักมาอีก...คราวนี้ก็กลายเป็นคุยทุกวันเลย..บทสนทนาทุกวันก็มีแบบหยอดกันบ้างจีบกันบ้างอะไรแบบนี้..เขาก็ขอเบอร์ไป..ก็มีนัดเจอกันบ้างอะไรแบบนี้..แล้วเขาก็ถามเราว่ารู้ใช่ไหมว่าน้าจะคุยกับเราแบบไหน...เราก็ตอบว่ารู้หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อนจนตอนนี้เข้าเดือนที่5แล้ว....ระหว่างทางมันก็มีอุปสรรคกันทุกคู่แหละ...เป็นกำลังใจให้กับทุกคู่นะคะ...นี้คือความจริงไม่ได้แต่งขึ้นแต่งอย่างใด
แบบนี้เรียว่ากพรหมลิขิตไหมหรือว่าลิขิตเอง
แต่อันนี้มีแต่คนบอกว่าเหมือนนิยายเลย5555
อะไรมันก็เกิดขึ้นได้.....คืองี้...เรามีน้าชายใช่ไหม แต่เราเรียกน้าชายเราว่าพ่อ ปัจจุบันน้าชายอายุ40ปีแล้ว
ส่วนเราอายุ21ปี ที่นี่เราก็รู้จักเพื่อนน้าเราอยู่คนนึงซึ่งน้าเราก็พาเราไปเที่ยวเล่นอู่เขาบ่อยๆตอนเด็กๆๆแล้วที่จำได้ก็คือเขาเคยมางานวันเกิดน้องชายเราตอนนั้นเราอายุ8ขวบนั้นคือเจอกันอีกนึงครั้ง....หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย...จนมาเมื่อปีที่แล้ว...เราฝันว่างู่วิ่งไล่..เราก็เลยไปโพสต์ลงเฟสบุ๊คก็มีหลายคนก็เข้ามาเม้นว่าจะเจอคู่รึป่าว...ช่วงที่เราตกงานเนี้ยประมาณ3เดือน (เพราะโควิด) มันก็มีอยู่วันนึงที่ลุงเขยเราอ่าโทรเข้าโทรศัพท์บ้านจังหวะดีมากคือเราเป็นคนรับสายแล้วเขาก็บอกว่ารับกุญแจรถให้ทีเดียวมีคนเอาเข้ามาให้...แล้วเราก็ออกไปรับกุญแจรถหน้าบ้าน พอเราเห็นคนมาส่งเราก็ มันไม่ได้เป็นความรู้สึกว่าปิ๊ง...แว่บแรกที่เห็นก็คือทำไมผู้ชายคนนี้น่ารัก สูงขาวตี๋ ย้อนไปนิดนึงคือเราอ่าโสดมา2ปีแหละ ตอนนั้นก็ไม่ได้คุยกับใครเลย...พอเข้าบ้านมายายก็เลยถามว่า เจอน้าโอโม่ไหม? (นามสมมุติ) เราก็เลยถามยายว่าใครละ...ก็น้าโอโม่เพื่อนน้าอ๊อฟแกไง...เห้ยใช่หรอยาย..น้าโอโม่จริงๆๆหรอหนูจำไม่ได้55555 #แต่เราก็ไม่ได้อะไร...เรื่องนี้เกิดขึ้นเดือนพฤษภาคม 2020...หลังจากนั้นไม่นานมาก ก็ฝันอีกว่าได้แหวนทอง...วันที่7/12/20 ที่นี่ก็เลยเล่าให้แม่ฟังแม่ก็เอาไปค้นหาในgoogle แล้วแม่ก็เอามาบอกว่า คนไม่มีแฟนจะได้เจอเนื้อคู่ แต่ถ้ามีแล้วอาจจะได้บุตร คำทำนายก็จะประมาณนี้ ต่อๆเราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะไม่ได้คุยกับใครเลย5555 ช่วงวันที่20อยู่ดีๆๆก็นึกได้ว่าอยากจะตามหาเขา..ซึ่งวันนั้นเราไปเฝ้ายายผ่ามดลูกที่ธรรมศาสตร์ อยากรู้ความเป็นอยู่เขาเฉย55 (แอบงงตัวเองเหมือนกัน) ตามหาเขาทำไมก่อน หาเฟสบุ๊คเขาทั้งวันทั้งคืนเลยไปเจอตอนตี4 อุปสรรคตอนหาก็คือหาอยากมากชื่อจริงเขาก็ไม่รู้..รู้แต่ฉายาเขา 555....ก็เจอเฟสบุ๊คเขาด้วยทุกคน เอาจริงๆๆไม่ได้เจอที่เฟสบุ๊ค พิมไปในgoogle ว่า (อู่รถในจังหวัดอยุธยา) แล้วเข้าใจไหมว่าอู่รถในอยุธยาก็ไม่ใช่น้อยๆๆ #เหมือนงมหาเข็มในมหาสมุทร555 แต่จำได้ว่า....อู่เขาอยู่แถวโรงเรียนอยุธยาวิทยาลัย ก็เลยพิมใหม่ให้มันแคบกว่าเดิม555
คราวนี้มันขึ้นเพจอู่รถมา3เพจ...ก็เลยหาในเพจ...มีเบอร์เพจอยู่...ไม่ได้โทรไปนะจ๊ะเอาเบอร์ไปค้นหาในไลน์...แล้วก็เจอรูปโปร์มันเหมือนที่เราเจอในเฟสน้าเรา555..แต่เราไม่มั่นใจว่าคือเค้าา...ก็เลยหาใหม่ คราวนี้ได้ทั้งไลน์ทั้งเฟสเลย555 #ความมานะที่จะตามอะเนอะ...#สรุปพรหมลิขิตหรือว่าตรูลิขิตเอง555... ก็คือเจอเฟสแต่ไม่ได้แอดไปเลยแอบส่องประมาณ3วันถึงได้ตัดสินใจแอดไป...แต่ว่าเขาตั้งสถานะว่าเขามีแฟนแล้ว...แต่ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรก่อนที่จะตามหาก็เตรียมใจไว้แล้วว่าเขาอาจจะมีลูกมีเมียแล้ว#สรุปเขาโสดนะเราให้น้าเราเช็คให้ เอาจริงๆก็อยากรู้ความเป็นอยู่เขาอะแหละ...พอแอดไปปุ๊ป...เขาก็รับแอดนะ..แต่ไม่ได้คุยกันจังหวะมันไม่มีแต่บังเอิญๆๆว่าปีใหม่พอดี..ก็เลยตัดสินใจว่าส่งข้อความไปอวยพรปีใหม่ ...ส่งไปวันที่1 ตี2:20...ก็แอบคิดว่าเขาจะตอบไหมวะ..เช้าวันที่1อะแหละ เขาก็ตอบมาแล้วเราก็ได้ถามสาระทุกสุบดิบกันเออว่าเป็นยังไงบ้างไรงี้...แต่ก่อนที่จะคุยกันเนี้ยเขาก็มาไลค์รูปบ่อยๆนะ..#ไม่หลงตัวเองเลยจริงๆๆ555
ก็คุยกันวันที่ 1ใช่ไหม..ก็สักพักนึงจนเขาบอกจบบทสนทนา..เดี๋ยวยังไงน้าทักไปใหม่ละกัน...เราก็ตอบไปว่าอะเคร...แต่ตอนนั้นไม่คิดว่าเขาจะต้องทักมาพรุ่งนี้หรืออะไรยังไงนะ...เพราะว่าก็แค่ทักไปสวัสดีปีใหม่..พอวันที่2เขาก็ทักมามอนิ่ง..คืองงมากในความคิดเราคือว่าไม่ใช่แหละ #สรุปยังไงแน่..คือถ้าคนเขาไม่ได้อะไรอ่าานานๆทีเขาก็ทักมาทีแต่นี้ไม่ใช่..เราก็เลยลองดูวันที่3 สรุปนางก็ทักมาอีก...คราวนี้ก็กลายเป็นคุยทุกวันเลย..บทสนทนาทุกวันก็มีแบบหยอดกันบ้างจีบกันบ้างอะไรแบบนี้..เขาก็ขอเบอร์ไป..ก็มีนัดเจอกันบ้างอะไรแบบนี้..แล้วเขาก็ถามเราว่ารู้ใช่ไหมว่าน้าจะคุยกับเราแบบไหน...เราก็ตอบว่ารู้หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อนจนตอนนี้เข้าเดือนที่5แล้ว....ระหว่างทางมันก็มีอุปสรรคกันทุกคู่แหละ...เป็นกำลังใจให้กับทุกคู่นะคะ...นี้คือความจริงไม่ได้แต่งขึ้นแต่งอย่างใด