คือเราจบม.6เราติดมหาลัยที่คลอง6ช่วงปิดเทอมเลยมาอยู่กับพี่ที่กทมเพื่อหาตังไปจ่ายค่าหอและค่าต่างๆตอนเรียนแล้วติดที่มันเหลือเวลาแค่2เดือนและมีโควิดด้วยเลยหางานยาก พี่เราหางานให้เราหลายที่แต่ไม่มีใครเอาสุดท้ายได้ทำเซเว่นเขารับเราแต่เขาบอกแล้วว่ามันเหนื่อยเราไม่อยากทำแต่สงสารพี่ที่เขาหางานและเขาจะส่งเรียนเลยรับทำงาน เราทำได้10วันได้พักแค่วันเดียวมีกะเช้า8โมงออก5โมงเย็นต่อมาเปลี่ยนกะเข้าเที่ยงออก3ทุ่ม คืองานเซเว่นมันเหนื่อยมากบวกกับเราเข้าไปทำใหม่อะไรเลยยากเลยกดดัน เราอยากสู้แต่ร่างกายไม่ไหวจริงๆเขาบอกให้เราสู้เพราะถ้าเข้ามหาลัยแล้วเราต้องเจออะไรอีกเยอะ
แต่คือเราไม่สามารถสนิทกับคนได้บวกโดนกดดันเราอยากให้เขาบอกเราเก่งบ้าง ไม่ใช่ให้สู้อย่างเดียวรู้ว่าเพื่ออนาคตตัวเองเราก็เข้าใจเขาก็เหนื่อยเหมือนกันเราอยากขายออนไลน์แต่เขาไม่ค่อยเห็นด้วยเพราะทำงานเซเว่นได้เงินตายตัวพอเราขอออกจากงานเขาก็ผิดหวังกับเรา เราก็หางานทำเหมือนกัน
สุดท้ายมาทะเลาะกันเขาบอกไม่มีตังส่งเรียนแล้วแต่เราไม่อยากเป็นภาระเขา เราอยากถามว่าเราทำตัวเราเองใช่ไหม เราไม่สู้เองใช่ไหม