คือต้องบอกว่าผมเป็นคนที่มีนิสัยไม่ค่อยดีชอบพูดตรงชอบแกล้งขี้เล่นเวลาพูดด่าหรือหยอกเพื่อนก็จะมีคำลงท้ายว่าหยอกๆตลอดเพราะมันติด แล้วก็เป็นคนที่พูดไม่ค่อยคิดเพราะว่าใจจริงคือแค่อยากหยอกเล่นกับเพื่อนเฉยๆครับ ผมข้อสมมติชื่อเพื่อนสนิทว่าA  Aเป็นเพื่อนที่ผมสนิทมันมีนิสัยที่อ่อนไหวกับคำพูดเช่นคำว่า อืม เออ อือ เป็นต้นวันนั้นผมถามมันเรื่องนึงแล้วมันกวนผมเลยพิมพ์อืมไปแล้วมันก็บล็อกผมทุกช่องทางผมพยายามฝากคนอื่นขอโทษแต่สิ่งที่มันพิมพ์กลับมาคือ"ฝากไปบอกมันว่าหยุดฝากคนอื่นส่งซักทีและก็หุบปาก" ผ่านไปหลายวันมันก็เลิกบล็อกครับผมส่งคำขอดทษไปหลายครั้งแต่มันกลับบอกว่าไม่ต้องขอโทษไม่ได้งอนแค่ไม่โอเคมันไม่ใช่เรื่องนี้แค่เรื่องเดียวมันมีอีกหลายเรื่องลองย้อนขึ้นไปดูการกระทำของผมพยายามขอโทษทุกเรื่องที่ผ่านมามันถามว่าพึ่งคิดได้หรอผมเลยตอบว่าคิดได้ตั้งนานแล้วพยายามปรับปรุงตัวอยู่ผมอธิบายให้มันฟังประมาณว่าคำว่าอืมเป็นคำที่ไว้พิมพ์เวลาที่ไม่มีไรจะพิมพ์แบบว่าไม่มีคำจะพูดกับสิ่งนั้นคือมันบอกไม่ชอบแต่มันพิมพ์ใส่คนอื่นอ่ะครับคิดว่าไงกันผมไม่ไหวเลยพิมพ์บอกข้อเสียที่บางครั้งมันทำให้ผมไม่โอเคแต่ผมก็ลงท้ายประมาณว่าผมไม่โกรธมันเพราะผมรักมันแบบเพื่อนสนิทที่รักมากๆแล้วมันก็ตอบกลับประมาณว่านิสัยผมมันปลอมใครๆก็ดูออกคือมันรู้จักผมยังไม่ถึงปีแต่มันตัดสินนิสัยผมว่าปลอมจริงๆผมมีนิสัยอย่างงี้จริงๆถ้าทำไรไปเพื่อนไม่โอเคมากๆก็จะพยายามขอโทษแล้วมันก็บอกอีกว่าขอโทษนะที่พูดไม่ดีแต่ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องเสร่อมาคุยกับกูคำนี้แหละครับที่ทำให้ผมรู้สึกแบบว่ากูมาขอโทษด้วยความที่กูรักแต่พิมพ์มาแบบนี้?แล้วผมบอกว่ากูชอบนะเป็นเพื่อนที่นิสัยดีแต่มันกลับบอกว่าแต่กูไม่ชอบหว่ะโทษทีผมก็ถามกลับนะครับว่าแล้วทำไงถึงจะชอบมันบอกว่าไม่ต้องทำไรอยู่นิ่งๆไม่ต้องเสร่อมาคุยกับกูทำไงกูก็ไม่ชอบเพราะมันไม่ชอบทำให้ผมคิดย้อนกลับไปว่าแล้วที่ผ่านมาที่มาบ่นให้กูฟังมาคุยกับกูวิดีโอคอลกับกูมันคืออะไร?ผมควรทำไงดีครับ