เรากับแฟนคบกันได้ 1 ปี แฟนเราเป็นทหารเรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนชอบทะเลาะกันเรื่องไม่เป็นเรื่องและง้องอนกันไปมาสุดท้ายต่างคนต่างเหนื่อยและมีอยู่ครั้งหนึ่งเราไม่สบายและหลับไปเขาก็โทรมาเรารับสายแต่หลับต่อเขาก็รู้ว่าเราไม่สบายและสักพักเพื่อนเรามาเรียกให้ไปกินข้าวแต่ว่าแฟนยังไม่วางสายปกติแฟนเราชอบเล่นเกมเราเลยคิดว่ายังเล่นเกมอยู่เราเลยไม่เรียกและเราก็ไปกินข้าวสักพักสายวางไปและ 10 นาทีเขาทักมาเขาบอกว่านอนแล้วเราเลยโทรกลับ และบอกว่าทำไมรีบนอน เขาบอกเราอยากทำอะไรก็ทำเขาจะนอนเขาบอกเรียกเราเราไม่ตอบโทรมาแล้วก็ไปคุยกับเพื่อนงั้นเขานอนละแล้วเราก็เข้าใจว่าเขานอนแต่ความจริงคือเขายังไม่นอนอยากเห็นเขาออนอยู่ผ่านไป 2 ชั่วโมงเราเริ่มโมโหแล้วเราว่าทำไมไม่นอนแล้วมาบอกนอนเขาไม่ตอบเราก็อยู่ในสายนะ แล้วเราก็เลยวางสายไป แต่ก็คิดว่าเขาเป็นอะไรของเขาเรายอมรับว่าเราโกรธที่เขาบอกว่าเขานอนแต่เขาสุดท้ายเรางอนและเขาเหนื่อยที่จะง้อเขาเลยด่าเราว่างอนต่อไป...เราเสียใจมากนอนเครียดทั้งคืนเช้ามาเจอแบบนี้อีกเราเลยงอนไปใหญ่ สุดท้ายเขาก็ไม่ง้ออีกเลยทั้งวันเราคิดว่าปกติเดี๋ยวเขาก็มาง้อเพราะปกติเราก็ง้อกันไปงอนกันมาอย่างนี้ต่างคนต่างงอนต่างคนต่างง้อกันอย่างนี้ประจำและครั้งนี้เราทำงานอยู่ด้วยก็เลยไม่ว่างโทรกลับเเละไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงตัดสินใจเปลี่ยนรหัสเฟซลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเราในเฟซเค้าเปลี่ยนสถานะได้ก็โพสต์รูปเราว่าต่างคนต่างไปให้มันจบแค่นี้พอเราเลิกงานมาเราเห็นเราก็เจ็บใจเข้าไปอีกเราก็เหนื่อยใจมากแต่เราไม่อยากสูญเสียเขาไปครั้งนี้เขาตัดสินใจไปเราเลยทักไปโทรไปและเขาก็ด่ากลับบอกว่าให้จบๆกันเขาทำใจแล้วไม่ต้องโทรมารบกวนเขาจะหลับจะนอนแต่ความรู้สึกเราคือเราอยากเคลียร์ให้มันรู้เรื่องเราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เราขอโทษเขาแล้วแต่เขาบอกว่าเขาตัดสินใจดีแล้วเขาถึงทำแบบนี้บอกตรงๆคืนนั้นเรานอนไม่ได้เลยและเช้ามาเราพยายามติดต่อแต่เขาเปลี่ยนไปแล้วเขาเฉยชาไม่เหมือนเดิมบางครั้งก็โทรมาแล้วก็หายไปเลยจนเราต้องขอโทษเขาขอโทษแล้วขอโทษอีกว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกเขาบอกพอแล้วเหนื่อยแล้วต่างคนต่างเหนื่อยแล้วเราก็บอกว่าให้โอกาสเราเราจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วแต่เขาบอกว่าเขาทำใจแล้วต่างคนต่างไปแต่การพูดจาของเขาเหมือนด่าเราว่าเราผิดทุกอย่างคือเราผิดเราไม่อยากสูญเสียเราเลยรับผิดและขอโทษไปขอแก้ตัวเราทำทุกอย่างให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่เขาไม่เอาแล้วเราขอเขาคืนดีเพราะเราคิดว่าเขายังรักเราอยู่แต่เราได้แต่คำด่าสุดท้ายเราก็ท้อร้องไห้หนักมากร้องไห้ขอเขาบอกเขาว่าไม่อยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้แต่เขาไม่ฟังอะไรเลยเขาบอกว่าพอแล้วไม่ต้องพูดแล้วเขาตัดสินใจแล้วเราทำทุกวิถีทางแล้วเราไม่เคยมีแฟนมาก่อนเราไม่มีประสบการณ์การรักษาการง้อให้แฟนกลับมาเหมือนเดิมเราได้แต่ร้องไห้และอ้อนวอนเขาแทบขาดใจสุดท้ายเขาก็ด่าเขาไม่สนใจเลยทั้งๆที่คนเคยรักกันเราไม่ได้คำพูดดีๆจากเขาเลยแล้วสุดท้ายเราก็ถอยตัดสินใจบอกลาเขาบอกทุกอย่างว่าเรารักเขาแต่เราไม่เคยมีแฟนเราไม่รู้ว่าจะทำแบบนี้น้องจะส่งเสียกันไปเรารู้แค่ว่าเรารักเขาเขารักเราและเขาเคยบอกว่า้ขารับเราที่เราเป็นแบบนี้และเราก็รับได้ที่เขาเป็นแบบนั้นเดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้แล้วจะท้ายถ้าเป็นแบบนี้เราขอโทษเราก็บอกรอเขาเสร็จสักแป๊บเขาก็บอกเราว่าอยากคืนดีไม่ใช่หรอเราก็บอกว่าใช่เราเลยบอกว่างั้นดีกันนะเขาบอกว่าดีกันได้แต่จะไม่เหมือนเดิมแล้วนะความรู้สึกเขาเปลี่ยนไปแล้วเราก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรเราจะทำทุกวันให้ดีที่สุดจะทำให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิมแล้วสุดท้ายเขาก็เปลี่ยนไปจริงๆเป็นคนละคนเลยไม่เหมือนเดิมจริงๆและทั้งค่ายได้ส่งเขาไปชายแดนไปเฝ้าพม่าข้ามมาที่แม่สอดและเราก็ไม่รู้ตารางเวลาของเขาอีกเลยเขาบอกเราว่าอยู่ที่นี่ก็อยู่ที่ค่ายไม่เหมือนกันอยู่ที่นี่ไม่มีเวลานะเราก็เข้าใจและบอกเขาว่ามีเมื่อไหร่ก็โทรมาแล้วอย่าลืมว่ามีคนรอเราเข้าใจเขาแต่เราไม่ชินเลยเพราะเขาไม่เหมือนเดิมการพูดการจาเขาเปลี่ยนไปเหมือนไม่อยากคุยกับเราแล้วแต่ทุกครั้งที่เขาโทรมาเราก็ทำตัวปกติที่สุดทำให้เขากลับมาเป็นปกติที่สุดแต่ลับหลังเราร้องไห้กับเพื่อนแทบทุกคืนพอเขาโทรมาเราก็ทำตัวปกติยิ้มแย้มให้เขาให้กำลังใจเขาและมีอยู่เช้าวันนึงเราไปเจอเขาไปคอมเม้นในรูปผู้หญิงคนนึงว่ารักเราไหม...รถจุกเลยทำตัวไม่ถูกและบอกเขาไปตรงๆเลยว่าทำแบบนี้ทำไมเราคุยกันแล้วไม่ใช่หรอว่าให้เราแก้ไขสิ่งที่เราผิดพลาดสิ่งที่เราทำไม่ดีแต่นี่อะไรให้เราแก้ไขและเขาเปลี่ยนไปไม่พอยังไปคอมเม้นผู้หญิงค่อยกดหัวใจให้เเบบนี้แล้วเราทำไปเพื่ออะไรให้เราทำไปเเละเขาก็ทำแบบนี้มันสวนทางกันแบบนี้แล้วเมื่อไหร่มันประจบกันเราเจ็บใจนะเขาเลยบอกขอโทษเขาจะไม่ทำอีกแล้วและเราก็กลับมาคุยกันแต่เขาไม่เหมือนเดิมเลยแต่เราก็ไม่ท้อทั้งที่ในใจเราก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันแต่เราไม่อยากสูญเสียเราไม่เคยเจอโรงเรียนยังพยายามทำตัวปกติให้เขาให้เขาอยู่กับเราเธอกับเราเหมือนเดิมแต่เขาไม่เหมือนเดิมแล้วแต่เขาก็ยังโทรมาทุกวันนะบางครั้งก็เหมือนอยากคุยบางครั้งก็เหมือนไม่ว่างไม่อยากคุยแต่เราเห็นเขาออนเฟซทุกเวลา แต่เราเข้าใจและเราก็ยังมีปัญหาอยู่เรื่อยๆไม่เข้าใจกันเข้าใจผิดกันเพราะเรายังรู้สึกเหมือนเดิมเรายังทำตัวเหมือนเดิมแต่เราไม่งี่เง่าขี้งอนแล้วแต่เขาไม่เหมือนเดิมเราเลยไม่ชินยิ่งเวลาเราเป็นเมนส์เราจะเป็นคนหนึ่งที่อารมณ์แปรปรวนขี้โมโหก็เลยทำให้เรามีปัญหากันและเขาก็ไม่เหมือนเดิมทำให้เรายิ่งหงุดหงิดแต่พอเมนส์เราหมดเราก็ปกติเขาก็โทรมาคุยกับเราปกตินะแต่มีครั้งนึงเรามีปัญหากันและเราก็เข้าไปส่องคนคุยเก่าเขาไม่ใช่คนเมื่อกี้นะเราไปเห็นเขาคอมเม้นท์ผู้หญิงคนนั้นทั้งๆที่เราเคยขอให้เขาบล็อกเฟสคนนั้นไปแล้วแต่นี่ทำไมเขาปลดบล็อคแล้วค่อย commentจนเราต้องบอกเขาวันนี้มันคืออะไรไหนว่าให้เราปรับตัวแก้ไขแต่ทำไมเขาทำแบบนี้เขาบอกว่าไม่มีอะไรไม่ต้องคิดมากแต่เราคิดว่าจริงๆจนตอนนี้เราอยู่ตัวคนระแวงและกลัวเสียเขาไปกลัวจะทำอะไรงี่เง่าและเขาบอกให้เลิกเพราะเรารู้ว่าเขาเปลี่ยนไปเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะบอกเลิกเรามันก็มีแต่เขาก็โทรมาหาทุกวันทุกคืนแต่เราไม่ได้คุยกันนานๆเหมือนเมื่อก่อนแล้วแป๊บเดียวจะนอนแป๊บเดียวไม่ว่างแป๊บเดียวจะไปทำงานตอนแรกเราก็เข้าใจแต่เราก็ระแวงเพราะเราไม่อยากสูญเสียเขาเราเลยอยู่จุดนี้ทั้งที่ในใจโครตท้อเราก็มีปัญหากันดีกันเป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆบอกตรงๆว่าท้อมากเราพยายามทำทุกอย่างแล้วพยายามรักษาเขาแต่เขายิ่งเปลี่ยนไปแล้วก็บอกเขาตรงๆนะว่าเราพยายามขนาดนี้แล้วทำไมถึงทำแบบนี้ให้เราเขาด่าเราว่าความพยายามมีแค่นี้หรอเราก็พยายามต่อทำทุกอย่างให้เขาสบายใจทั้งที่ลับหลังแล้วเราร้องไห้แทบตายเพราะรักและไม่อยากสูญเสียจงมาครั้งนึงก็มีปัญหากันอีกแล้วเราก็ท้อใจมากเราพยายามขนาดนี้แล้วแก้ไขทุกอย่างทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมให้ปกติให้เรารักกันแค่นี้แต่เขาเหมือนรับรู้แต่แกล้งทำเป็นไม่รับรู้ก็ยังทำตัวเหมือนเราผิดและให้เราแก้ไขต่อไปเขาก็จะเป็นแบบนั้นต่อไปเราพยายามแล้วตัวสุดท้ายโดนตัดสินใจว่าเราไม่รู้ว่าครั้งนี้เราผิดหรือว่ายังไงหรือว่าทั้งสองคนแต่ที่เขาหาว่าเราผิดให้เราแก้ไขทำทุกอย่างให้ดีแต่เราก็พยายามแล้วแต่เขาไม่ตอบสนองอะไรเลยเราเลยคิดว่างั้นก็จบแค่นี้ให้เป็นบทเรียนของเราและเราจะแก้ไขให้คนต่อไปที่จะเข้ามาในชีวิตเราละกันเพราะทุกวันนี้เราทำทุกอย่างแล้วแต่เขาไม่เห็นค่างั้นเราก็ถอยออกมาดีกว่านอนเลยบอกเขาว่าเราเต็มที่แล้วนะเรารักเขาแต่เหมือนเขาไม่อะไรกับเราเลยเราเลยตัดสินใจบอกลาเขาอีกครั้งแบบเต็มใจและยิ้มและเราก็จบแค่นั้นแล้วก็ไปทำงานสุดท้ายเขาทักมาบอกว่าเขาไม่อยากให้เป็นแบบนี้เขาไม่ได้ต้องการแบบนี้เขาไม่อยากไปไหนเลยแต่เขาไม่รู้จะเริ่มยังไงเอาเลยทำตัวไม่ถูกมันทำให้เรารู้สึกว่ามันใช่แล้วหรอที่บอกว่าไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงทั้งที่เราก็ทำทุกอย่างเขาก็แค่ตอบสนองสิ่งที่เราทำทุกอย่างให้เขาเป็นคนปกติไม่เห็นต้องเอาปมเรามาพูดเราทำมาจะเดือนนึงแล้วแต่เขามาบอกแบบนี้มันหมายความว่าอะไรทั้งวันนี้เขาก็ทักมาถี่ๆเหมือนว่าเขาคิดว่าเราจะไปแล้วจริงๆก็เลยทักมากวนทักมาหยอกทักมาชวนคุยปกติจนเราแปลกใจไม่คิดว่าเขาคงปกติแล้วมั้งถึงได้กลับมาทำแบบนี้ให้เราแล้วเราก็คุยกันปกติแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมปัญหาถึงมีช่วงที่เรากำลังปรับตัวกันอยู่แต่เขายังทำตัวเหมือนว่าเราผิดอยู่แต่เราก็พยายามทำทุกอย่างเหมือนเดิมแต่สุดท้ายทุกอย่างไม่สวยงามเลยเราทำตัวปกติเหมือนเดิมรักเขาเหมือนเดิมเขาก็ยังใช้นิสัยเดิมที่ยังทำตัวเหมือนเราผิดและมีอยู่ครั้งหนึ่งก็ทะเลาะกันเขาเลยบล็อกเฟซบล็อคเบอร์บล็อคไลน์ปิดทุกช่องทางการติดต่อเราพยายามทำทุกอย่างใช้เบอร์พี่เขาก็กวางสมัครเฟซใหม่ทักไปเขาก็ไม่อ่านไม่สนใจอะไรเลยเราพยายามอยู่ทั้งวันจนเราท้อแล้วสุดท้ายเขาบอกว่าอะไรนักหนาเราเลยบอกเขาว่าเรายังรักเราถึงยังอยากทำทุกอย่างเราไม่อยากให้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเราไม่อยากสูญเสียเขาด่าเราเยอะแยะไปหมดเลยจนเราบอกเขาว่าเราอยากคุยกับเขาถ้าเราสบายใจแล้วเราจะไม่มาก้าวก่ายเขาแต่ผ่านไป 1 ชั่วโมงเราทำใจแล้วนะเราทำใจไว้แล้วว่าให้มันจบแค่นี้เราเหนื่อยสุดท้ายตอนเย็นเขาปล๊ดบล็อกและแอดมาเราก็ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรเรายังไม่ทันได้รับแอดเขาก็ลบออกแล้วเขาก็โทรมามาพูดตามปกติถามว่ากินข้าวหรือยังอาบน้ำหรือยังทำงานเหนื่อยไหมเราก็ตั้งคำถามในใจว่าเขาต้องการอะไรเรายอมทำทุกอย่าง
แต่เขาเป็นฝ่ายที่ไม่รับรู้และทำให้เราผิดตลอดเวลาพอเราจะถอยก็มาทำแบบนี้ให้อีกเป็นอย่างนี้มาเกือบทั้งเดือนและมาวันนึงไม่รู้อะไรดลใจเราเข้าไปส่องผู้หญิงคนที่ตอนนั้นเรามีปัญหาแลกแล้วเขาเข้าไปไหมว่ารักเราไหมและเราก็เจอว่าทั้งเดือนที่ผ่านมาผู้หญิงคนนั้นลงอะไรแชร์อะไรแฟนเราเข้าไปกดหัวใจไปคอมเม้นให้ตลอดมาสรุปเราเพิ่งรู้มันโคตรเจ็บเลยบอกไม่ถูกร้องไห้อย่างเดียวรักคนแรกของเราเราเข็ดเลยแล้วเขาก็โทรมาคุยกับเราปกติเราก็ทำตัวปกติเขาต้องยิ้มให้เรากวนตีนเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราก็ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทำใจให้เข้มแข็งแต่ไม่อยากพูดเรื่องนี้เพราะกลัวเสียเขาอีกแต่สุดท้ายมาอีกวันหนึ่งผู้หญิงคนนั้นลงรูปเขาก็ไปคอมเม้นอีกกดหัวใจให้เองแล้วก็โทรมาหาเราปกติคุยปกติแต่ทำไมเราโคตรเจ็บเลยบอกไม่ถูกตอนนี้เขาปกติแต่เราไม่ปกติแล้วเราเจ็บไปทั้งตัวทั้งหัวใจจุกกินข้าวไม่ได้แต่ทำหน้าปกติให้เขายิ้มแย้มให้กำลังใจให้เขาไปทำงานเราก็คิดทบทวนแล้วว่าเราจะพอแล้วครั้งนี้พอแล้วจริงๆเราไม่เอาแล้วเราจะตัดสินใจบอกเขาทุกอย่างที่เราเห็นที่เรารู้และเราก็ทักไปเหมือนจะพูดแต่ก็ไม่พูดลังเลอยู่ตั้งนานสุดท้ายเขาบอกว่ามีอะไรว่ามาสิเราเลยบอกไปว่าเรารู้ทุกอย่างแล้วนะผู้หญิงที่เขาไปคอมเม้นทุกวันทุกวันแต่กะเราเรายังไม่ได้เป็นเพื่อนในเฟซด้วยซ้ำสถานะเราถามเขาก็บอกไม่ได้เราเลยบอกเขาว่านานแล้วนะเดือนนึงแล้วที่ให้เราแก้ไขพยายามทำทุกอย่างแต่สุดท้ายเขาก็ทำแบบนี้ให้เราเราเลยบอกเขาไปว่าให้เขากลับไปทบทวนตัวเองดีๆว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ส่วนเราคงไม่อยู่จุดนี้ให้เขาใช้เป็นตัวเลือก...เขาไม่ตอบแต่อ่านและเราก็ไม่ได้ติดต่อกันมาจะอาทิตย์แล้วเราคาใจมากเลยว่าในใจของเขาคิดอะไรอยู่กันแน่ทำไมเขาถึงทำอย่างนี้กับเราทำไมต้องโทรมาคุยกับเราทุกวันปกติและอีกมุมนึงก็ไปทำแบบนั้นเราโคตรเจ็บเลยร้องไห้อย่างเดียวเราไม่ได้คุยกันอีกเลยจนถึงทุกวันนี้แต่ทำไมเรามีคำถามในใจเยอะแยะเต็มไปหมด↔️↔️และเราเข้าไปส่องผู้หญิงคนนั้นเขาก็ไปคอมเม้นผู้หญิงคนนั้นทุกวันเหมือนปกติเราไม่อยากส่องแต่มันห้ามไม่ได้ไม่รู้ทำไมเราอยากตัดใจแต่เราไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องแบบนี้ไม่รู้วิธีรับมือตัดใจทำใจยังไงเราต้อง search ดูใน google ใน YouTube ค้นหาวิธีทำใจทุกอย่างแต่เราก็ทำไม่ได้...มันเจ็บและมีคำถามว่าสรุปทั้งหมดคือเราผิดหรอที่เรื่องเราจบแบบนี้เราเสียใจเพราะเราหรอ
เราร้องไห้โทษตัวเองตลอดว่าทุกอย่างเพราะเราหรอทุกอย่างเลยเปลี่ยนไป😭😭😭 อาจพิมพ์ผิดๆถูกๆเราอยากรู้ว่าเราผิดจริงหรอ....เราไม่เคยมีแฟนก็จริงแต่เราได้รักครั้งแรกเราพยายามมากที่สุดแล้วนะเต็มที่มากถึงแม้ว่าเราจะรักไม่เป็นแต่เราก็ซื่อสัตย์และทำทุกอย่างให้ดีและเราผิดผลาดตรงที่เรางอนกันไปมาแบบนี้...เราโทษตัวเองดีไหมหรือเพราะเรายังรักเขาไม่พอเรากับแฟนคบกันได้ 1 ปี แฟนเราเป็นทหารเร