เริ่มด้วยจากว่าเมื่อปลายปีที่เเล้วเราเรียนพิเศษที่สถาบันหนึ่งเเล้วคือเป็นยุคโควิดอ่ะค่ะพอทีนี้เลยต้องเรียนในคอมเเล้วครูเขาก็ถามว่ามีไอเเพดไหมจะได้ส่งชีทเเล้วก็เขียนเลยเราเลยตอบว่ามีเเต่เป็นipad mini2มันใช้ apple pencil ไม่ได้เเล้วก็เก่ามากๆเเล้วใช้ไม่ได้ เราก็บอกเเม่เเม่ก็บอกว่าเนี่ยจะซื้อให้ใหม่ พอทีนี้มาประมาณต้นเดือนธันวาคมเราถามเเม่ว่าเมื่อไหร่จะซื้อไอเเพดให้เพราะหนูรู้มาว่าปีหน้าที่โรงเรียนเขาต้องใช้เเล้วที่เรียนพิเศษก็ต้องใช้ เเล่วที่เรียนพิเศษเราเขาก็ไม่ปริ้นชีทเรียนเพราะนักเรียนทุกคนเขามีไอเเพดกันหมด เเล้วที่รร.บางคนก็ใช้กันเเล้ว พ่อเราเลยบอกว่างั้นปลายเดือนธันวาจะพาไปซื้อนะ พอปลายเดือนมกราพ่อเราก็ไม่ซื้อให้เเล้วพ่อก็บอกว่าวันที่9กุมภาจะซื้อให้เเน่นอน เเต่ก็ไม่ซื้อเหมือนเดิม เราเลยถามว่าทำไมยังไม่ซื้อให้คะจะขึ้นม.1เเล้วนะพ่อเราเลยบอกว่าภายในเดือนเมษานะตอนสิ้นเดือนละยังไม่ซื้อให้เลย พ่อก็บอกว่าภายในเดือนหน้านะเราก็โอเค พอมาวันนี้เเม่เราบอกว่าวันนี้ตอนเย็นจะไปซื้อให้ตอนนี้4โมงละเราถามเเม่ว่าจะไปเมื่อไหร่เเม่บอกว่าไว้วันอื่นนะเราเสียใจมากๆเลยค่ะ เราต้องใช้เรียนหนังสือจริงๆเราจะเปิดเทอมละค่ะอีก15วัน เราเสียใจตรงที่พี่ชายเราอ่ะค่ะยากได้ไอโฟน12เพราะพี่ชายเราใช้ซัมซุงเขาบอกว่าเพื่อนมีเเต่คนใช้ไอโฟน เเล้ววันที่19กุมภาพ่อเราก็ซื้อให้ เราเลยคิดว่าสิ่งที่มันตำเป็นมีประโยชน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการเรียนพ่อเรากลับไม่ซื้อให้ เเต่สิ่งที่ไม่จำเป็นเเค่มีใว้โชว์พ่อเรากลับสนับสนุนเราเสียใจเเบบมาก พ่อเราก็ถามว่ามันจำเป็นหรอ จริงๆอย่างน้อยก็จำเป็นกว่าไอโฟน12 ละกัน เราอยากปรึกษามากๆ เรานอนร้องไห้ทุกวันเลย ปล.พ่อเเม่เราฐานะดีเงินเดือนพ่อ150,000