สวัสดีค่ะ เริ่มเรื่องนะคะ เรากับแฟนเราคุยกันเมื่อต้นปีค่ะ สถานะตอนนั้นคือพี่น้อง เพราะต่างคนต่างมีแฟนค่ะ
พอต่างคนต่างเลิกกับแฟน
เราเลยพัฒนาความสัมพันธ์กันค่ะ เลยลองคุยๆกันแล้วตกลงเป็นแฟนกันค่ะ
ตอนนี้มันเกิดปันหาเพราะแฟนเราไปบอกแม่ว่ากำลังคบกับเราอยู่
เราจะสมมุตินะคะว่าแฟนเก่าแฟนเราชื่อ จีน
แฟนเราชื่อบิว
จีนเนี่ยลงสตอรี่ประมาณว่า ดูแลคนของบิวให้ดีๆนะฝากบอกคนของบิวด้วยนะว่า บิวไม่ชอบกินแกงส้ม ไม่ชอบคนพูดหยาบ
แม่แฟนเราก็แคปมาให้ดูว่าเนี่ยจีนรู้สึกผิดนะ
(ตอนแรกที่เราเห็นว่าจีนลงสตอรี่แบบนั้นเราก็คิดเลยว่า แล้วยังไงเค้าอาจจะชอบกินแกงส้มแล้วก็ได้ )
แล้วแม่แฟนก็พยายามบอกว่าทบทวนดีๆๆ ไม่มีใครไม่มีข้อเสีย มองแต่สิ่งดีๆๆ
แฟนเราก็ต่อต้านแม่นะคะ ต่อต้านทุกทางคะ แม่แฟนชวนจีนแฟนเก่ามาร่วมโต๊ะกินข้าวที่มีเราอยู่ด้วย
แฟนเราก็เลยสะกิดเราแล้วพาเราออกมาตรงนั้นค่ะ
คำถามคือถ้าเราถอยออกมาดีไหม เรากลัวแฟนเรากับแม่จะผิดใจกันคะ
เรารู้สึกผิดมากๆเลยคะ รู้สึกว่าเราเป็นต้นเหตุยังไงก็ไม่รู้
แม่แฟนยังอยากให้แฟนเรากลับไปคบกับแฟนเก่าค่ะ เราควรถอยไหมคะ
พอต่างคนต่างเลิกกับแฟน
เราเลยพัฒนาความสัมพันธ์กันค่ะ เลยลองคุยๆกันแล้วตกลงเป็นแฟนกันค่ะ
ตอนนี้มันเกิดปันหาเพราะแฟนเราไปบอกแม่ว่ากำลังคบกับเราอยู่
เราจะสมมุตินะคะว่าแฟนเก่าแฟนเราชื่อ จีน
แฟนเราชื่อบิว
จีนเนี่ยลงสตอรี่ประมาณว่า ดูแลคนของบิวให้ดีๆนะฝากบอกคนของบิวด้วยนะว่า บิวไม่ชอบกินแกงส้ม ไม่ชอบคนพูดหยาบ
แม่แฟนเราก็แคปมาให้ดูว่าเนี่ยจีนรู้สึกผิดนะ
(ตอนแรกที่เราเห็นว่าจีนลงสตอรี่แบบนั้นเราก็คิดเลยว่า แล้วยังไงเค้าอาจจะชอบกินแกงส้มแล้วก็ได้ )
แล้วแม่แฟนก็พยายามบอกว่าทบทวนดีๆๆ ไม่มีใครไม่มีข้อเสีย มองแต่สิ่งดีๆๆ
แฟนเราก็ต่อต้านแม่นะคะ ต่อต้านทุกทางคะ แม่แฟนชวนจีนแฟนเก่ามาร่วมโต๊ะกินข้าวที่มีเราอยู่ด้วย
แฟนเราก็เลยสะกิดเราแล้วพาเราออกมาตรงนั้นค่ะ
คำถามคือถ้าเราถอยออกมาดีไหม เรากลัวแฟนเรากับแม่จะผิดใจกันคะ
เรารู้สึกผิดมากๆเลยคะ รู้สึกว่าเราเป็นต้นเหตุยังไงก็ไม่รู้