เราคบกับแฟนมา 5 ปีกว่า แฟนอายุ 28 เท่ากัน ยังไม่แต่งงานค่ะ
บังเอิญมากที่เราได้บรรจุโรงเรียนใกล้ๆบ้านแฟน แต่พักอยู่คนละที่นะคะ แฟนอยู่บ้านเค้า เราอยู่บ้านเช่า มีแวะไปทานข้าวกับครอบครัวเขาบ้าง
เราต่างคนต่างทำงานเลี้ยงดูครอบครัวตัวเอง เราฝันอยากมีครอบครัว อยากมีบ้าน อยากอยู่ด้วยกัน เขาก็เคยคิดเหมือนกัน แต่ครอบครัวเขาไม่เห็นด้วย เขามองว่าถ้าออกมาอยู่ด้วยกันเท่ากับเขาทิ้งครอบครัว (แม่และพี่สาว)
บ่อยครั้งที่เรารู้สึกน้อยใจที่เค้ากล้าทิ้งเราอยู่คนเดียวเพื่อรีบกลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนแม่ ซึ่งแม่อยู่บ้านกับพี่สาว (บ้านเค้าอยู่ในหมู่บ้านจัดสรร บ้านเช่าเราอยู่หลังโรงเรียนถัดไปเป็นป่า)
เค้ามักจะบอกว่าเค้าไม่อยากทิ้งแม่มาอยู่กับเราสองคน ส่วนตัวเราเองไม่เคยคิดทิ้งท่านเลยไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่เราหรือแม่ของเค้า เราบอกเสมอว่าเรายินดีเข้าไปหาแม่ของเขาทุกวัน ทุกสัปดาห์ด้วยกัน ขออย่างเดียวแค่ได้มีพื้นที่ส่วนตัวที่บ้านตัวเอง ใกล้ๆบ้านเขาเราก็โอเคแล้ว
เราสบายใจมากกว่าการอยู่บ้านหลังเดียวกันหลายๆคน
เรารู้สึกอึดอัด และไม่อยากเจอปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ จริงๆก็แอบเจอมาบ้างแล้วล่ะ ด้วยนิสัยส่วนตัวที่เป็นคนโกรธแล้วโกรธนาน เราเลยกลัวหากยิ่งใกล้จะยิ่งไม่ถูกใจกัน เราไม่อยากให้เกิดความแตกแยกจนต่อไม่ติด แต่ดูเหมือนเขาไม่โอเคเลยค่ะ
เรื่องอื่นๆเขาถือว่าเป็นผู้ชายที่ดีคนนึงเลย เรารักและภูมิใจในตัวเขามาก แต่ไม่รู้จะไปต่อยังไงดีเมื่อเขาไม่เข้าใจจุดนี้ของเราเลย หรือเราควรทำอย่างไรดีคะ
เราควรคบกับแฟนต่อหรือพอแค่นี้
บังเอิญมากที่เราได้บรรจุโรงเรียนใกล้ๆบ้านแฟน แต่พักอยู่คนละที่นะคะ แฟนอยู่บ้านเค้า เราอยู่บ้านเช่า มีแวะไปทานข้าวกับครอบครัวเขาบ้าง
เราต่างคนต่างทำงานเลี้ยงดูครอบครัวตัวเอง เราฝันอยากมีครอบครัว อยากมีบ้าน อยากอยู่ด้วยกัน เขาก็เคยคิดเหมือนกัน แต่ครอบครัวเขาไม่เห็นด้วย เขามองว่าถ้าออกมาอยู่ด้วยกันเท่ากับเขาทิ้งครอบครัว (แม่และพี่สาว)
บ่อยครั้งที่เรารู้สึกน้อยใจที่เค้ากล้าทิ้งเราอยู่คนเดียวเพื่อรีบกลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนแม่ ซึ่งแม่อยู่บ้านกับพี่สาว (บ้านเค้าอยู่ในหมู่บ้านจัดสรร บ้านเช่าเราอยู่หลังโรงเรียนถัดไปเป็นป่า)
เค้ามักจะบอกว่าเค้าไม่อยากทิ้งแม่มาอยู่กับเราสองคน ส่วนตัวเราเองไม่เคยคิดทิ้งท่านเลยไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่เราหรือแม่ของเค้า เราบอกเสมอว่าเรายินดีเข้าไปหาแม่ของเขาทุกวัน ทุกสัปดาห์ด้วยกัน ขออย่างเดียวแค่ได้มีพื้นที่ส่วนตัวที่บ้านตัวเอง ใกล้ๆบ้านเขาเราก็โอเคแล้ว
เราสบายใจมากกว่าการอยู่บ้านหลังเดียวกันหลายๆคน
เรารู้สึกอึดอัด และไม่อยากเจอปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ จริงๆก็แอบเจอมาบ้างแล้วล่ะ ด้วยนิสัยส่วนตัวที่เป็นคนโกรธแล้วโกรธนาน เราเลยกลัวหากยิ่งใกล้จะยิ่งไม่ถูกใจกัน เราไม่อยากให้เกิดความแตกแยกจนต่อไม่ติด แต่ดูเหมือนเขาไม่โอเคเลยค่ะ
เรื่องอื่นๆเขาถือว่าเป็นผู้ชายที่ดีคนนึงเลย เรารักและภูมิใจในตัวเขามาก แต่ไม่รู้จะไปต่อยังไงดีเมื่อเขาไม่เข้าใจจุดนี้ของเราเลย หรือเราควรทำอย่างไรดีคะ