เคยอ่านเรื่องสั้นของนักเขียนคนนี้แล้วชอบมาก อยากอ่านเรื่องอื่นอีก แต่จำชื่อไม่ได้ค่ะ ในเล่มนั้นเป็นเรื่องสั้นหลายๆเรื่องรวมกันค่ะ
เรื่องแรก นางเอกเป็นคนภาคเหนือ มีความฝันอยากเป็นนักเขียน แต่แม่ไม่เห็นด้วย ก็เลยออกจากบ้าน สุดท้ายไปพบรักกับคนใต้ เลยไปอยู่กินกับแฟน (ไม่ได้จดทะเบียนสมรสเพราะครอบครัวแฟนก็ไม่มีใครจด) ต่อมานางเอกก็กลับมาเยี่ยมบ้าน แม่ไม่ได้โกรธอะไรนะ รู้ด้วยว่าลูกสาวไปลำบาก แต่นางเอกแกล้งทำเป็นว่าไม่เป็นไร แล้วคืนนั้นเหมือนจะมีงานเลี้ยงอะไรสักอย่าง มันมีฉากที่แม่นางเอกเอาเครื่องสำอางมาให้ใช้ เป็นเครื่องสำอางค์ชั้นดีราคาแพงที่นางเอกไม่ได้จับมานานแล้ว นางเอกก็คิดประมาณว่า นี่แหละคือตัวฉัน แบบว่านางเอกทิ้งสิ่งเหล่านี้ไปเพื่อทำตามความฝัน แต่ก็ไม่นึกเสียใจ ตอนอยู่ที่งานเลี้ยงนางเอกประหลาดใจมากเพราะเพื่อนๆของแม่มีหนังสือของนางเอกทุกคนเลย ทั้งๆที่ไม่ใช่หนังสือดังๆ แบบว่าร้านหนังสือแต่ละร้านก็วางขายแค่ไม่กี่เล่ม พอมาถามแม่ แม่ก็บอกว่าตัวเองก็ซื้อหนังสือของนางเอกเหมือนกัน ประมาณนี้ค่ะ
เรื่องต่อไปเราจำไม่ค่อยได้ แต่มันมีเรื่องที่เล่าเกี่ยวกับชีวิตคู่ของชายหญิงคู่หนึ่ง จำได้ว่าอบอุ่นมากค่ะ
อีกเรื่องนึงเกี่ยวกับชายหญิงคู่นึงที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านเกิดของผู้ชาย แล้วแบบคนที่นั่นจะเป็นพวกชอบแอบมองผู้หญิงตอนอาบน้ำ แฟนของพระเอกก็โดน แล้วก็มีคนมาด้อมๆมองๆแถวบ้าน ก็เลยไปแจ้งตำรวจ ปรากฎว่าตำรวจช่วยอะไรไม่ได้ พระเอกเลยต้องจัดการเอง แบบว่าทำให้คนที่แอบเข้ามากลัวแล้วก็หนีไปเอง ปรากฎว่าเรื่องกลับหนักขึ้น จนสุดท้ายก็ต้องย้ายออกไป
แล้วก็มีเรื่องนึง เกี่ยวกับผู้หญิงที่สามีมีชู้ค่ะ เราจำได้แค่ว่ามีประโยคนึงเขียนประมาณว่า นางเอกเดินเข้าทางประตูหลังบ้าน เพราะประตูหน้าบ้านมีไว้สำหรับแขก ทำนองนี้ แล้วก็มีฉากที่ชู้นั่นเข้าออกทางประตูหลังบ้านด้วยค่ะ เหมือนจะสื่อว่านางทำตัวเป็นเจ้าของบ้าน
อีกเรื่องนึงจะเป็นเรื่องของนางเอกที่ไปอยู่บ้านเพื่อน(ผู้ชาย)ที่ต่างจังหวัด เพราะต้องการหาที่สงบๆทำงาน เป็นงานปั้นค่ะ แล้วทีนี้คนแถวนั้นก็นินทาว่า แฟนของไอ้นี่(ชื่อเพื่อนนางเอก) วันๆเอาแต่เลนดินยังกับเด็กๆ ทีนี้นางเอกก็ทนไม่ไหว เลยบอกเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า พวกนั้นด่าแฟนเขา ไม่ได้ด่านางเอกสักหน่อยนี่ นางเอกก็เลยแบบ เออ ก็จริง แล้วก็ไม่สนใจคำนินทาอีก แล้วครอบครัวของเพื่อนนางเอกจะมีวันที่ทุกคนในครอบครัวจะมากินข้าวร่วมกัน (ปกติแยกบ้านกันอยู่) คนอื่นก็จะทำอาหารมา นางเอกก็จะทำพวกขนมต่างชาติไปร่วมด้วย แล้วเด็กๆก็ชอบมาก แม่ของเด็กๆก็อยากให้นางเอกสอน จะได้เอาไปทำให้ลูกตัวเองกินบ้าง แต่ก็มีคนนิทานางเอกอยู่ดี แต่นางเอกก็ไม่ได้สนใจ
ประมาณนี้ค่ะ เราอ่านที่ห้องสมุดเมื่อหลายปีแล้ว ความทรงจำอาจจะสับสนเล็กน้อยนะคะ
นักเขียนจะใช้คำว่าหล่อน แทนตัวนางเอกค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่า