คือเราเป็นคนขี้เขินขี้อายมากค่ะเวลาเจอพี่เค้าเราแบบจะตัวสั่นมากอาการออกเลย
เอ้อ..แต่ก่อนอื่นเราขออธิบายนิสัยพี่เค้าก่อนน๊าพี่เค้าเป็นคนเฮฮาเฟรนลี่ใจดีถ้าอยู่กับคนที่สนิทจะเรียกว่าบ้าเลยก็ได้ค่ะและความคิดเค้ายังเด็กมากแบบขี้เล่นสุดๆเค้าเป็นคนชอบมังงะอนิเมะมากและชอบเที่ยวและถ้าพี่เค้ารักใครสักคนเค้จะรักหมดใจเลยค่ะเค้าทุ้มให้หมดและเป็นกันเองด้วยมาต่อค่ะ...เราก็ให้เพื่อนเราทักไปทุกคนเลยนะและเค้าก็ตอบทุกคนด้วยตอบแบบออกแนวกวนๆไม่ก็เป็นกันเองถ้าเพื่อนเราทักไปถามแต่คำถามเดิมๆเค้าก็จะไม่อ่านค่ะหรืออ่านไม่ตอบถึงตรงนี้ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมไม่ทักไปเองเราทักไปแล้วค่ะเราทักไปและมันก็สิ้นสุดคำว่าพี่ตื่นเช้าจังอันนั้นคือไม่อ่านค่ะทีแรกก็คุยดีๆนะ
แต่พออีกวันถามว่าพี่ตื่นเช้าจังคือหายแต่เวลาอยู่รร.เพื่อนเราแซวเค้าตั้งแต่ม.1เทอม2จนตอนนี้เราขึ้นม.3พี่เค้าขึ้นม.4
แซวบางคนั้งก็มีทั้งดีบ้างร้ายบ้างแล้วแต่อารมณ์เค้าถ้าวันไหนหน้าพี่เค้าบูดคือพวกเราจะรู้เลยว่าไม่สมควรแซวแต่ถ้าพี่เค้าเดินๆอยู่ละทำหน้าปกติเพื่อนเราก็ไปแซวเลยมีอยู่วันนึงเพื่อนเราเข้าไปถามว่าพี่เฟ..(ขอแทนชื่อว่าบีนะคะ)บีขอถ่ายรูปกับพี่อะละพี่เค้าก็บอกว่าตอนเย็นมาถ่ายสิเค้าพูดแบบนี้แต่วันนั้นดันดวงซวยเรากับเพื่อนดันทะเลาะกันไม่พอใจกันนิดเหน่อยเราเลยไม่มีอารมณ์แม้แต่จะมองหน้าคนที่ชอบละก็ไม่อยากถ่ายรูปกับเค้าด้วยคือเครียดมากวันนั้นทั้งร้องไห้อะไรต่างๆแต่พอมาตอนเย็นเรากับพี่เฟ..เดินผ่านกันหน้าโรงอาหารพี่เค้าก็ไสรถให้เพื่อน
พรางก็คุยโทรศัพท์ด้วยเค้าเห็นหน้าเราเลยตอนเดินมาคือหน้าเราบูดมากเเราหันหลังไปมองพี่เค้าพี่เค้าก็หันมามองเราคือต่างคนต่างมองกันตอนนั้นแบบเหมือนประมานว่าไม่ถ่ายรูปแล้วหรอ
ไรงี้มั้งนะ555ละมาอีกวันนึงเป็นวันสอบวันสุดท้ายเราก็เดินกับเพื่อนแบบชิวๆละเราก็ตกใจพี่เค้ามากคือเค้าเดืนตรงหน้าเรา
พี่เค้านิ่งมากละเรารนไงตอนนั้นคือตัวสั่นนิดๆมือเราก็ไปแบบถอดปอกเคสที่ใส่ตรงกระเป๋าเสื้อนักเรียนพี่เค้าก็ก้มมามองที่มือเราถอดปอกเคสเพื่อนเราก็เรียกว่าพี่เฟ..น้อนเหยินเรียกเค้าก็มองเพื่อนเราแบบค้อนๆคือตอนนั้นเพื่อนพูดเหมือนกันทุกคนเเลยว่าพี่เค้ามองค้อนใส่เพื่อนเราที่เรียกเราน้อนเหยินและอีกอย่างที่เรากลัวพี่แกคือเวลาพี่เค้ามองใครคือแบบน่ากลัวมากตาลอยอะพอมาอีกตอนนึงตอนเตรียมตัวขึ้นห้องสอบเพื่อนเราก็เรียกพี่เค้าให้มาถ่ายรูปกะเราพี่เค้าก็เล่นตัวนั่งกินขนมดูอนิเมะกับเพื่อนคือน่ารักมากอะคือเราเห็นมันแบบความรู้สึกเราไม่อยากให้ความคิดเค้าโตเลยอยากให้เค้าเป็นเด็กน้อยแบบนี้ไปตลอดและทีนี้เพื่อนเราก็เดินไปทักเพื่อนพี่เฟ..ต่อหน้าเลยว่าทำไมพี่เฟ..ถึงไม่ค่อยตอบแชทเพื่อนพี่เค้าก็ตอบว่าเฟ..มันเขินมันไม่ชอบตอบคนอื่นถ้าไม่สนิทละเพื่อนพี่เค้าก็ฝากเพื่อนเรามาบอกกับเราว่าให้กล้าๆจีบพี่เฟ..หน่อยคือแกรรรเรานอนเขินหลายวันมากกก
เราก็เลยเอาเข้าจริงๆคือเราจะจีบพี่เค้าไงดีเค้าเล่นตัวและก็หยิ่งแบบนี้มีแต่คนบอกเราว่าเรารู้จักพี่เค้าแค่ภายนอกยังไม่รู้จักนิสัยที่แท้จริงของเค้าเลยและก็บอกกันอีกว่าเผลอๆเค้าอาจจะไม่ใช่คนหยิ่งแต่เค้าแค่ไม่กล้าเข้าหาเราก็คิดนะว่าเกี่ยวหรอ5555
#ปล.ขอบคุณที่อ่านมาถึงตอนนี้นะคะ
ช่วยส่งความคิดเห็นมาได้น๊าเค้าอยากอ่าน