เราคบกับแฟนมาได้ 2 ปีคะ สาเหตุที่เราเลือกคบ ผช คนนี้ เพราะเรารู้สึกว่าเราเข้าใจกันมากในหลายเรื่อง แต่มันก็เป็นแค่ แรกๆ ข้าวใหม่ปลามัน อะไรๆดีไปหมด 1 ปี แรก เรารักและเข้าใจกันไม่มีอะไรปิดบัง เค้าคอยซับพอร์ตหลายๆอย่างให้เรา ต่างคนต่างช่วยกันไม่มีข้อแม้

แต่เพราะแบบนี้แหละ มันจึงกลายเป็นปัญหาในตอนนี้  เราเป็น ผญ ที่ชอบเก็บอาการ ไม่ว่าจะโกรธ จะหึง หรือจะอะไรก็ตามเราจะเก็บอาการเอาไว้ จนกลายเป็นคนเหมือนไม่รู้สึกอะไร ในบางเวลาที่เค้าทำผิดต่อเรา เราเลือกที่จะพยายามไม่สนใจมัน งอน หรืออะไร ก็พยายามไม่งี่เง่า คุยกันให้ทะเลาะกันน้อยที่สุด บางครั้งก็ทำเป็นเฉยๆจนลืมมันไปเอง

แฟนเราเค้าเป็นคนง้อไม่เก่ง รู้แหละว่างอนแต่ก็มีบ้างที่ไม่ง้อเลย

แต่ตอนนี้ ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป เราเป็นคนใกล้ตัวแฟนเราที่สุด แน่ทำไมเราเหมือนเป็นคนอื่น เรื่องราวของเค้า เราแทบจะไม่รับรู้อะไรเลย เลิกงานมากลับห้อง เค้าไปไหนไม่เคยบอก จากที่เป็นคนที่ไม่เคยเช็คโทรศัพท์แฟน กลายเป็นต้องแอบดูตอนเค้าหลับเสมอ ตอนนี้เค้าเปลี่ยนพาสเวิร์ด เราก็เข้าเช็คอะไรไม่ได้

และต้องบอก่อนนะว่าเมื่อก่อน โทรศัพท์แฟนเราจับได้ตลอด แต่เราเลือกที่จะไม่ดูเอง

เค้าเปลี่ยนไปเหมือนมีคนใหม่ ส่วนตัวเชื่อไป 80% ว่าเค้านอกใจ ทุกครั้งที่ขอดูเค้าจะทำท่าทางหงุดหงิดไม่ให้ดู ง่ายๆ หงุดหงิดกลบเกลื่อน และทุกครั้งทีาถามจะบอกไม่มีอะไร เดินหนี ทำเป็นสนใจเรื่องอื่นแทน หรือ คอยเปลี่ยนเรื่องตลอดเวลา

จนตอนนี้เราก็ยังไม่รู้คะ
ความสำคัญ ความรัก การเอาใจใส่ ทุกวันนี้เหมือนมันไม่เหลือให้เราอีก

เราเริ่มตัดใจ ไม่แอบมาร้องไห้คนเดียว ถามตัวเอง และเดินออกมา

แต่เพื่อนเค้ากลับมองส่าเราทำไมต้องตัดใจง่ายขนาดนี้ ทำไมไม่ไปเคลียร์กันดีๆ แต่เราเลือกไม่คุยไม่อะไรทั้งนั้น มันจบแล้ว เรารักและอยากใช้ชีวิตด้วยกันอีกนะ แต่เรารับไม่ได้จริงๆ กับการที่ต้องทำอะไรให้ตัวเองไม่มีค่า เหมือนยืนอยู่ที่ใดที่นึงแต่ไม่รู้ว่ามันคือที่ไหน เจ็บแต่จบ /ม่าีคำบอกลา เดินออกมาดื่อๆแบบนี้แหละ