เสียดายบทตามในนิยาย เวศม์เป็นคนที่เลวน้อยที่สุดเลยนะ แค่ตายไวไปนิดเท่านั้นเอง 

แล้วโสรวารเนี่ย here เลย จากความ here ของโสรวาร ทำให้ได้รู้ถึงแนวคิดในครอบครัวของนางเอก วิธีการแก้ปัญหาของทินกรพ่อนางเอกที่เราประทับใจมาก

"พ่อจะไม่บอกให้ลูกเลิกรักและลืมเขาหรอก ตรงกันข้ามจงเดินเข้าไปใกล้เขาให้มาก เพื่อเราจะได้เห็นเขาถ่องแท้ บางทีภาพที่เราเห็นไกลๆ แสงสีต่างๆ ก็อาจช่วยระบายให้เกิดความรู้สึกไขว้เขวไปได้ "

จนถึงฉากตอนจบที่นางเอกบอกกับพระเอกว่า 

"ไม่แน่นักหรอกค่ะดิฉันอาจจะผิดก็ได้ในวันหนึ่งข้างหน้า เพียงแต่เวลานี้ ยังเคราะห์ดีที่ควบคุมความถูกต้องไว้ได้ เมื่อคิดว่าสิ่งใดถูก และตัวเองยังมีกำลังวังชาพอจะทำได้ ดิฉันก็อยากทำสะสมไว้เป็นสมบัติ เมื่อถึงวันที่ดิฉันทำดีไม่ไหวก็จะได้มีความดีเป็นต้นทุนอยู่บ้าง "

...

" ความผิดความถูกขึ้นอยู่ตรงที่ว่าใครจะใจแข็งกว่ากันเท่านั้นเอง " 

...

" ใจดิฉันแท้ๆแล้วไม่แข็งเท่าไหร่ แต่อาศัยที่ดิฉันได้กำลังใจดี มีที่พึ่งเข้มแข็งกว่า อารมณ์ของดิฉันอาจจะกระจัดกระจายไปบ้างเป็นครั้งคราว แต่ความที่มีกำลังใจดีทำให้ดิฉันเก็บกวาดมันมาเข้าที่ได้แม้ในคราวคับขัน ดิฉันยกบุญบารมีข้อนี้ให้คุณพ่อคุณแม่โดยเฉพาะคุณพ่อดิฉันกับคุณพ่อไม่มีช่องว่างระหว่างกัน "

ตอนนี้เป็นตอนที่เราชอบมากๆเลย เสียดายถ้าละครเปลี่ยนเนื้อเรื่องแล้วจะเปลี่ยนบทตอนนี้ไป