คือว่าตอนนี้อายุ16 เเล้วค่ะเจอประสบการณ์ฝันกลางวันมันเเบบไม่ได้น่ากลัวอะไรเลยเเต่มันน่ารำคาญจนไปปรึกษาคุณป้าเพราะคุณพ่อเสียไปเมื่อ9ปีที่เเล้วส่งคุณเเม่ตอน2ขวบ เราไปปรึษาคุณป้าก่อนหน้านี้วิตกกังวลจนนอนไม่ได้เลยไปปรึกษาหมอหมอก็รักษาจนเกือบหายดีตอนนี้ก็ทะเลาะกับเพื่อนร่วมห้องคือเเบบมันน่ารำคาญมากๆเลยจนปิดเทอมปุ๊บเราก็ดูเเต่อนิเมะ
เเล้วคือช่วงนี้ฝันกลางวันพอตกกลางคือมันเริ่มสร้างเรื่องราวสร้างไปสร้างมาสร้างไปก็ลุกจากที่นอนเปิดเพลงเต้นพอเต้นกลับมานั่งนอนสร้างเรื่องราวสร้างสร้างสร้างสร้างไม่หยุดคือเราประสบปัญหานี้มา9ปีได้ก่อนคุณพ่อเสียเรารำคาญมากจะนอนก็นอนไม่ได้จะตื่นก็เหมือนไม่ได้พักเดี๋ยวนี้ถ้าไม่สุดจะไม่หลับเราสร้างโลคเพราะเราเบื่อความเป็นจริงเราเป็นลูกคนเดียวเรามีปัญหาเรื่องเพื่อนกับเรื่องการเรียนเพราะก่อนหน้านี้เราดรอปเพื่อไปดูเเลคุณพ่อ จนตอนนี้ไปไหนมาไหนใครรู้จะมีเเต่คนถามซึ่งเราสร้างโลกไว้เเต่สร้างมันก็ดีเเต่มันเนื้อเรื่องหนักเกินไป
คือเนื้อเรื่องของตอนนี้มันเป็นเเบบว่า
เจ้าหญิง2คนมีพลังวิเศษมีความสามารถทุกด้านมีคนนับหน้าถือตาเนื้อเรื่องจะเกิดจริงมากๆเลยเพราะเราดูอนิเมะเเล้วเอามาผสมผสานกันล่าสุดดูbananafish
ตัวละคร1ในนั้นไปขโมยยาเเล้วกินเข้าไปเราก็มโนว่านางสามารถกินยาเข้าไปเเล้วพอเวลาผ่านไปยาจะเปลี่ยนเป็นสิ่งต่างๆที่ไหลทางร่างเช่นเหงื่อฉี่เเล้วมันอาจจะเกิดจริงเเต่ก่อนหน้านี้เราดูอนิเมะที่มันมีตัวละครชายมากกว่า5ตัวละครหญิง1เราก็มโนตัวละครมโนชื่อมโนไปจนนางมีลูก5คนเเล้วเเบบนางเป็นเทพจนเเบบเราก็ฝันกลางวันไปอย่างนั้นลอยๆไปเเบบนางมีลูกด้วยกัน5คนชื่อคีย์โคเคียวคุคิคือมันมโนเเล้วเเบบมโนที่เป็นฝันกลางวันเราว่ามันดีเราจมปลักเราไม่คิดเรื่องในชีวิตจริงเเต่มันหนักเกินไปเราหงุดหงิดเพราะเราไม่สามารถคุมตัวละครของเราได้haikyuuเราดูเราก็เอาเข้ามาเกี่ยวจรเราไม่สามารถทำอะไรได้เลยเราเอาทุกตัวละครมาจนร่างกายเราไม่ได้พักเราลืมเรื่องพ่อเเม่ขังตัวเองอยู่ในห้องข้าวเริ่มเบื่อทำเเค่อาบน้ำกับฝันกลางวันดูอนิเมะฝันกลางวันเเล้วร่างกายลุกขึ้นไปเต้นตอนนี้มันเต้นเเรงมากๆจนเราเป็นจากเป็นคนที่ดูเยอะ
ปิดเทอมเราดู
Sk8
พ่อบ้านปีศาจ
หวานใจนายตัวป่วน
Bananafish
Haikyuu
Hyouka
Jujutsu
มีอีกเยอะเลยเราดูไปจนเราเเยกไม่ออกว่าอันไหนเรื่องที่เราดูอันไหนเรื่องที่เราสร้าง
เราไม่อยากไปหาหมออีกเพราะมันจะเกิดเรื่องเราไม่รู้จะปรึกษาใครเพราะโดยส่วนตัวเราปรึกษาคนในจินตนาการเราให้พวกเขารับความรู้สึกจนเราว่ามันไม่ใช่
พอเราควรร้องไห้เราไม่ร้องพอเราควรยิ้มเราไม่ยิ้ม
เเต่พออยู่คนเดียวอยู่ในห้องมันร้องไห้มันยิ้มมันตลกขึ้นมาเอง
ถ้ามีพิมพ์ พิมพ์ถูกเราต้องขออภัยนะครับคือมันเป็นเวลาตี2:55เพื่อนมันก็ไม่ค่อยปรึกษาไรได้ครอบครัวถ้าปรึกษาอาจเกิดเรื่อง
เราควรทำยังไงดีคะ😓
เราสมัครเเล้วเราก็เข้ามาลงเรื่องราวเลยค่ะมีผิดๆถูกบ้างนะคะ
เราควรทำยังไงดีคะ
เเล้วคือช่วงนี้ฝันกลางวันพอตกกลางคือมันเริ่มสร้างเรื่องราวสร้างไปสร้างมาสร้างไปก็ลุกจากที่นอนเปิดเพลงเต้นพอเต้นกลับมานั่งนอนสร้างเรื่องราวสร้างสร้างสร้างสร้างไม่หยุดคือเราประสบปัญหานี้มา9ปีได้ก่อนคุณพ่อเสียเรารำคาญมากจะนอนก็นอนไม่ได้จะตื่นก็เหมือนไม่ได้พักเดี๋ยวนี้ถ้าไม่สุดจะไม่หลับเราสร้างโลคเพราะเราเบื่อความเป็นจริงเราเป็นลูกคนเดียวเรามีปัญหาเรื่องเพื่อนกับเรื่องการเรียนเพราะก่อนหน้านี้เราดรอปเพื่อไปดูเเลคุณพ่อ จนตอนนี้ไปไหนมาไหนใครรู้จะมีเเต่คนถามซึ่งเราสร้างโลกไว้เเต่สร้างมันก็ดีเเต่มันเนื้อเรื่องหนักเกินไป
คือเนื้อเรื่องของตอนนี้มันเป็นเเบบว่า
เจ้าหญิง2คนมีพลังวิเศษมีความสามารถทุกด้านมีคนนับหน้าถือตาเนื้อเรื่องจะเกิดจริงมากๆเลยเพราะเราดูอนิเมะเเล้วเอามาผสมผสานกันล่าสุดดูbananafish
ตัวละคร1ในนั้นไปขโมยยาเเล้วกินเข้าไปเราก็มโนว่านางสามารถกินยาเข้าไปเเล้วพอเวลาผ่านไปยาจะเปลี่ยนเป็นสิ่งต่างๆที่ไหลทางร่างเช่นเหงื่อฉี่เเล้วมันอาจจะเกิดจริงเเต่ก่อนหน้านี้เราดูอนิเมะที่มันมีตัวละครชายมากกว่า5ตัวละครหญิง1เราก็มโนตัวละครมโนชื่อมโนไปจนนางมีลูก5คนเเล้วเเบบนางเป็นเทพจนเเบบเราก็ฝันกลางวันไปอย่างนั้นลอยๆไปเเบบนางมีลูกด้วยกัน5คนชื่อคีย์โคเคียวคุคิคือมันมโนเเล้วเเบบมโนที่เป็นฝันกลางวันเราว่ามันดีเราจมปลักเราไม่คิดเรื่องในชีวิตจริงเเต่มันหนักเกินไปเราหงุดหงิดเพราะเราไม่สามารถคุมตัวละครของเราได้haikyuuเราดูเราก็เอาเข้ามาเกี่ยวจรเราไม่สามารถทำอะไรได้เลยเราเอาทุกตัวละครมาจนร่างกายเราไม่ได้พักเราลืมเรื่องพ่อเเม่ขังตัวเองอยู่ในห้องข้าวเริ่มเบื่อทำเเค่อาบน้ำกับฝันกลางวันดูอนิเมะฝันกลางวันเเล้วร่างกายลุกขึ้นไปเต้นตอนนี้มันเต้นเเรงมากๆจนเราเป็นจากเป็นคนที่ดูเยอะ
ปิดเทอมเราดู
Sk8
พ่อบ้านปีศาจ
หวานใจนายตัวป่วน
Bananafish
Haikyuu
Hyouka
Jujutsu
มีอีกเยอะเลยเราดูไปจนเราเเยกไม่ออกว่าอันไหนเรื่องที่เราดูอันไหนเรื่องที่เราสร้าง
เราไม่อยากไปหาหมออีกเพราะมันจะเกิดเรื่องเราไม่รู้จะปรึกษาใครเพราะโดยส่วนตัวเราปรึกษาคนในจินตนาการเราให้พวกเขารับความรู้สึกจนเราว่ามันไม่ใช่
พอเราควรร้องไห้เราไม่ร้องพอเราควรยิ้มเราไม่ยิ้ม
เเต่พออยู่คนเดียวอยู่ในห้องมันร้องไห้มันยิ้มมันตลกขึ้นมาเอง
ถ้ามีพิมพ์ พิมพ์ถูกเราต้องขออภัยนะครับคือมันเป็นเวลาตี2:55เพื่อนมันก็ไม่ค่อยปรึกษาไรได้ครอบครัวถ้าปรึกษาอาจเกิดเรื่อง
เราควรทำยังไงดีคะ😓
เราสมัครเเล้วเราก็เข้ามาลงเรื่องราวเลยค่ะมีผิดๆถูกบ้างนะคะ