ผมคบกันมาจะ 4 ปีแล้วครับพักหลังๆมาเธอเริ่มเปลี่ยนไปในทางลบ เธอเริ่มไม่สนใจผมอยู่แต่ในโลกส่วนตัวเธอใส่ใจเรื่องของทุกคนรอบตัวแต่ไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกหรือเรื่องของผมเลย เมื่อก่อนเธอไม่ได้เป็นแบบนี้ ผมควรถอยออกมาดีไหมครับ ผมรู้สึกไม่ได้รับความรักอีกแล้ว แต่เธอก็ยังยืนยันว่ารักอยู่แต่พอผมคุยด้วยเธอมักจะเมินทุกอย่างที่ผมพูด เธอไม่เคยตอบบทสนทนาของผมเลย เธอจะพูดแค่สิ่งที่เธอสนใจและเรื่องคนอื่นเสมอ พักหลังนี้ชวนไปไหนด้วยเธอตอบไม่ว่างตลอดแต่ผมรู้กิจวัตรประจำวันของเธอ ว่าเธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เธอก็ปฏิเสธผมตลอดเธอแทบไม่ยอมให้ผมแตะตัวเลย ทุกทีเวลาผมกอดเธอเธอจะกอดผมตอบ แต่ตอนนี้ไม่แล้วครับไม่ว่าผมจะกอดเธอไว้นานแค่ไหน เธอก็ไม่กอดผมตอบเลย เธอไม่แสดงความรักหรือมอบความรักให้ผมเลยเวลาผมไปหาที่บ้านเธอมักจะใส่ใจจดจ่ออยู่แต่กับตัวเองตลอดเวลา ไม่หันมาชำเลืองมองผมเลย เหมือนผมเป็นแค่อากาศ แต่พอคนอื่นชวนไปเที่ยวเธอไม่ลังเลที่จะตอบตกลงและเธอก็คุยเล่นกับทุกคนยกเว้นผม เธอใส่ใจทุกคนรู้ว่าคนอื่นต้องการอะไร เเต่เธอไม่เคยสนใจหรือถามผมเลยว่าผมต้องการอะไร ผมเจ็บปวดแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมพยายามให้อภัยเธอตลอดมาเพราะผมรักเธอ แต่ผมไม่รู้ว่าเธอพูดคำว่ารักเพียงเพราะกลัวผมหายไปหรือเพราะความต้องการอะไรบางอย่าง เหมือนผมเป็นอากาศสำหรับเธอ จำเป็นต้องมีแต่ไม่เคยมองเห็นในสายตาเธอเลย ผมพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกของผมเอาไว้ แอบร้องไห้บ้างในวันที่เจ็บปวดจนทนไม่ไหว ผมเคยลองหายไปแต่เธอก็ไม่เคยตามผมเลย😟 ผมเป็นอะไรสำหรับเธอ ผมไม่รู้จะทำยังไงผมควรถอยดีไหมเพราะผมเคยคุยกับเธอหลายรอบแล้ว เธอห่วงว่าเธอจะไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง แต่ผมทิ้งแทบทุกอย่างที่เป็นตัวของตัวเองเพื่อทำให้เธอมีความสุข ผมมักทุ่มเทกับทุกเรื่องเสมอแต่ผมก็ไม่เคยได้ผลตอบรับที่ดีคืนมาเลย ผมพยายามคิดว่าเธอแค่อยากให้เวลากับตัวเอง เธอไม่เคยมองมุมของผมเลยผมปรับตัวทุกอย่างให้เธอสบายใจและมีความสุขที่สุด ยอมทิ้งเวลาที่แสนมีค่าที่ผมควรมีกับตัวเองทุกครั้งที่ผมว่างผมจะเป็นฝ่ายหาทางไปหาเธอ ตั้งแต่ตอนที่ผมขับรถไม่เป็น ผมก็ขึ้นรถสองแถวหลายต่อไปหาเธอตลอดทุกสัปดาห์ เงินเก็บทุกบาทของอาทิตย์นั้นผมเก็บไว้เพื่อไปเจอเธอ แต่กลับกันเธอไม่เคยพยายามมาหาผมบ้างเลยตลอดเวลาที่คบกันเธอมันจะบอกเป็นคำตอบเดียวเสมอว่า "ไม่มีใครไปส่ง" เป็นคำพูดที่ทำให้หัวใจผมสลายซ้ำแล้วซ้ำเล่า สถานที่ที่ผมชวนเธอไปด้วยกันเธอบอกรอเธอว่าง แต่เธอกับไปพร้อมกับคนอื่นที่ชวนเธอเสมอ หรือใช้สถานที่ที่ผมชวนเธอจะไปด้วยกันชวนคนอื่นไปแต่เธอไม่ยอมไปกับผมเธอมาบ้านผมแค่ 3 ครั้งตลอดเวลาที่คบกับมาเกือบ 4 ปี เพราะผมบังคับให้เธอมาในวันสำคัญของผมคือวันเกิดนอกจากนั้นเธอไม่เคยมาเลยและเธอไม่เคยที่จะขอมาหาผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว ผมควรถอยออกจากเธอไหมครับหรือผมควรอยู่ต่อไปเพื่อประคองหัวใจตัวเองในใจของผมผมไม่อยากจากไปเลยครับ