สวัสดีทุกคน เราขอปรึกษาหน่อย เรากับแฟนอายุรุ่นเดียวกัน คบกันมาตั้งแต่สมัยปี 1 แต่เรียนคนละมหาวิทยาลัยนะคะ ปกติก็ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อย เราจะคุยกันผ่านเฟสบุ๊คซะส่วนใหญ่ แต่ก็คบกันมาจนเรียนจบ เราทำงานอยู่กรุงเทพฯ ส่วนแฟนเรากลับไปช่วยพ่อแม่ทำเกษตรที่บ้านต่างจังหวัด แฟนเราเป็นคนดีมากๆคนนึง ขยันช่วยพ่อแม่ทำงาน และเป็นคนประหยัด เขาวางแผนและคิดถึงอนาคตเสมอ ช่วงวัยทำงานเราไม่ค่อยมีเวลาให้กันเหมือนเมื่อก่อน เวลาโทรคุยในเฟสก็ไม่มีอะไรจะคุย จนเราเริ่มเบื่อ เราใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพฯคนเดียวมา 2 ปีแล้ว เราไปเดินห้างคนเดียว ดูหนังคนเดียว อยู่ห้องคนเดียว เรายอมรับว่าเราเหงามากๆ แฟนจะมาหาเราก็ต่อเมื่อเขามีธุระเท่านั้น เราทะเลาะกับแฟนบ่อยๆเพราะอยากให้แฟนมาหาเราบ้าง เราเหงา แฟนก็รับปากแต่สุดท้ายก็ไม่ได้มาอยู่ดีบวกกับช่วงโควิดด้วย เราเลยใช้วันหยุดพักร้อนของเราเพื่อไปหาแฟนที่เชียงใหม่แทน เราอยากไปพักผ่อนในโรงแรม ตื่นสายๆ แต่งตัวสวยๆไปเที่ยวกับแฟนเหมือนคู่รักอื่นๆบ้าง แต่สุดท้ายก็ลงเอยแบบเดิมๆ แฟนไม่ยอมไปนอนโรงแรมและไปเที่ยวตามทริป เขายืนยันจะพาเราไปนอนบ้านเขาเหมือนเดิมทุกๆปี ตั้งแต่สมัยเราอยู่ปี 1 ที่คบกัน เขาบอกว่าประหยัดดี ซึ่งเราต้องไปนอนกับพี่สาวเขา ตื่นเช้าๆ ตี5 มาช่วยทำงานบ้านเลี้ยงหมู สายๆก็ไปช่วยทำการเกษตรต่างๆ พองานที่บ้านเสร็จเขาก็จะพาเราไปเที่ยวตามที่เราอยากไป แต่ไม่ได้ไปกันสองคนนะคะไปทั้งครอบครัว ทุกครั้งที่ไปเที่ยวหาแฟน เราอยู่กับญาติพี่น้องเขาซะส่วนใหญ่จนเราสนิทกับแม่และพี่น้องเขา ญาติๆเขาเอ็นดูเรา (เราเป็นคนเฟรนลี่ ขยัน เข้าสังคมผู้ใหญ่ได้ดี ) แต่หลังๆมาเราเริ่มเบื่อมากๆ ไปพักผ่อนก็ไม่ค่อยเป็นส่วนตัวเท่าไร รู้สึกว่าแฟนเราไม่ค่อยเข้าใจเราเลย เราท้อมากและไม่อยากไปหาแฟนอีก เราเลยเลือกใช้วันหยุดพักร้อนในการนอนโง่ๆอยู่ที่ห้อง หรือไม่ก็กลับบ้านไปหาพ่อแม่เรา เราไม่เรียกร้องให้แฟนมาหาเราอีก พอเราไม่เรียกร้องอะไรเรากับแฟนก็เรื่อยๆมา คือถ้าเราจะมีกิ๊กแฟนเราคงไม่รู้ค่ะ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
       จนกระทั่งวันหนึ่ง เราได้คุยกับพี่คนนึง พี่เขาเป็นวิศวะเป็นรุ่นพี่เรา 1 ปี ซึ่งเรารู้จักและเคยคุยกับพี่เขาตั้งแต่ตอนเรียนปี1 ก่อนที่เราจะมีแฟนแต่พอเรามีแฟนแล้ว เราก็เลิกคุยกับพี่เขาและเงียบหายไปถึงตอนนี วันนี้เขาก็กลับเข้ามาในชีวิตของเราอีกครั้ง เขาย้ายมาทำงานใกล้ๆเรา ตอนแรกเราก็ไม่ได้ชอบพี่เขาหรอกแต่พี่เขาตื้อเรานานมาก พอเราเริ่มคุยเล่นๆคุยไปคุยมาเรารู้สึกว่าเราเริ่มชอบพี่เขาจริงๆ พี่เขาชอบมาหาเรา ชวนเราไปเที่ยว แต่ไม่มีอะไรเกินเลยนะคะ ไม่เคยสัมผัสตัวกันเลยนะคะ เราเว้นระยะเสมอค่ะ
         ตอนนี้เราลังเลและสับสนมากมากเลยค่ะทุกคน เราไม่รู้ว่าเป็นความรัก ความหลง หรือว่าความเหงา ที่ทำให้เราชอบพี่เขามากขึ้นทุกวันๆ ถึงขั้นเรานอนแล้วก็ฝันถึงพี่เขาตอนนี้แฟนไม่อยู่ในหัวเลยค่ะ เรารู้สึกผิดต่อแฟนเรามากๆ เราคิดว่าจะเลิกคุยกับพี่เขาแล้วกลับมาเรื่อยๆกับแฟน และอยู่คนเดียวเหมือนเดิมดีใหม แต่มันทำยากมากเพราะตอนนี้รู้สึกว่าเราชอบพี่เขามาก เพราะพี่เขาทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว
          หรือว่าเราจะลองคุยกับแฟนและขอเลิกกับแฟน แล้วลองเปิดใจให้พี่เขา ถ้าทำแบบนี้มันดูใจร้ายกับแฟนเรามากๆ แอบสงสารแฟนค่ะ และเราก็กลัวว่าพี่เขาดีกับเราอาจจะเป็นเพราะช่วงโปรโมชั่นหรือเปล่า เรากลัวว่าเดี๋ยวเราจะตัดสินใจผิดพลาดที่เลิกกับแฟนค่ะ และแอบเสียดายความสัมพันธ์ที่ผ่านมา