เรากับแฟนคบกันปีนี่เข้าปีที่7 เรากับแฟนไปมาหาบ้านกันและกันตลอด ครอบครัวเราทั้งคู่รับรู้เคยพูดคุยกันแล้ว เค้ามาบ้านเราได้ เราไปบ้านเค้าได้ กับเพื่อนๆเราเค้าก็เจอ กับเพื่อนเค้าเราก็เจอบ่อยมากเค้าพาไปหา และที่สำคัญเค้ามาพูดขอเรากับพ่อเราแล้ว แต่ขอแบบเด็กๆเหมือนขอว่าผมอยากแต่งงานกับลูกสาวพ่อ ผมอยากทราบค่าสินสอดบลาๆ เพื่อจะได้ตั้งใจเก็บถูก เราก็ค่อนข้างเชื่อใจมากๆว่ารักเราจริง จนมาวันนี้ แฟนเรามาหาเราตอนห้าทุ่ม อยู่ๆก็มาหา แล้วก็มามีอะไรกับเรา เราน้อยใจมากๆเลย พอมีเสร็จก็รีบกลับไปอยู่กับเพื่อนต่อกลับห้าทุ่มครึ่ง เค้าบอกว่าเค้าอยู่กับเพื่อน บอกเพื่อนว่าไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวออกมาหาใหม่ แต่จริงๆก็คือแอบมาบ้านเรา เราน้อยใจมาก เราเลยว่าเค้าว่าคิดถึงเราแค่ตอนหรอ เค้าบอกเราเองไม่ใช่หรอที่รู้สึก ซึ่งก่อนนั้นเราพูดจาทะลึ่งๆเล่นๆ จนเค้าเข้าใจผิดไปเองว่าเรารู้สึกเลยมาหาเรา เราว่าข้ออ้างแล้วเรารู้สึกแย่มากพอมีเสร็จก็กลับเลย บอกเดี๋ยวเพื่อนรอ แล้วใจเราล่ะ วันหยุดก็ไม่มาหาเรา มีเวลาแต่ไม่เคยมาหา พอมาก็มาแบบเหมือนกลัวเรางอน เราโครตรู้สึกไร้ค่ามาก ไม่รู้เลยที่บอกอยากแต่งๆ ดีแต่พูดรึป่าว จริงๆมันมีความรักเราบ้างมั้ย เหมือนเค้าไม่เคยอยากอยู่ใกล้เราเลย แต่ก็ไม่เข้าใจว่าถ้าไม่รักทำไมไม่เลิกคบมาตั้ง7ปี เราสับสนมากๆ คือถ้าไม่รักก็ไปได้เลย เราโอเคเราไม่ตายอยู่ได้ แต่การที่มาหลอกว่ารักนั้นเจ็บกว่ามากๆ เพื่อนๆคิดว่าเค้ายังรักเรามั้ยคะ เราขอโทษนะคะเรื่องของเราอาจดูไม่มีสาระ แต่เราไม่รู้จะปรึกษาใครดีเราเหนื่อยใจ ถามก็บอกว่ารัก แต่ดูเธอทำสิ แต่เรื่องแต่งงานเค้าพูดชัดเจนกับทุกคนรอบตัวเรา เค้ารับรู้หมดเหลือแค่เก็บเงินแต่ง เพราะเราต่างพึ่งเรียนจบ แต่เค้าอยากรีบแต่ง เค้าเป็นมุสลิม เค้าบอกต้องให้เกียรติผญโดยการรีบไปขอ แต่ดูเค้าทำเราสิ ไม่เหลือเกียรติแล้วมั้ย เรานะไม่เคยมีแฟนเลย เค้าคือคนแรกของเรา เราก็มีอะไรกันมาตลอด แต่มาวันนี้เรารู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก เรื่องที่เจอในวันนี้มันตัดสินได้มั้ยคะว่ารักหรือไม่รัก ถ้ารักทำไมแคร์เพื่อนติดเพื่อนกว่าเรามาก