เราโสดมาจะ5ปีเเล้ว แต่ก็มีคนคุยๆด้วยแค่คนคุยๆเท่านั้น  แต่ถ้าใครที่เราคุยด้วยแล้วอยากเลือนสถานะมาคบกับเราหรือว่าเริ่มจริงจัง เราก็จะพยามห่างออกมา เพราะเรากลัวการเปลี่ยนแปลง เรากลัวว่าเราจะเจ็บแบบเดิม เรากลัวการที่จะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ ทุกครั้งที่เราจะจริงจังกับใครหรือว่าอยากเริ่มต้นใหม่ สมองเราจะสั่งการว่าเดี่ยวก็จะเป็นแบบครั้งก่อน จนบางครั้งเราคิดว่าเราเหมาะสมที่จะอยู่คนเดี่ยว เราทำอะไรคนเดียวจนชิน บางครั้งก็คิดว่าการอยู่คนเดี่ยวก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น เราจะทำอะไรก็ได้ไม่ต้องค่อยกังวนใจว่าอีกฝ่ายจะชอบนิสัยเราหรือเปล่านะ เเต่บางครั้งมันก็เหงานะ