ดิฉันแต่งงานแล้ว พึ่งย้ายเข้ามาอยู่บ้านของสามีเกิดเรื่องเมื่อเช้าดิฉันนอนอยู่ในห้องได้ยินเสียงโวกเวกโวยวาย เลยเปิดประตูห้องเดินออกไปถามแม่สามีว่ามีอะไรกันหรอ เห็นเสียงดังแต่เช้า แม่สามีบอกว่าแหวนทองของเขาหาย เขาเก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์ในนั้นมีพระเลี่ยมทองและสร้อยแหวน แม่สามีบอกว่าเอาเก็บไว้ในนี้ 3-4 ปี ไม่เคยหาย เขาบอกกูอยู่ของกูมาของกูไม่เคยหาย มาหายได้อย่างไร มีไม่กี่คนหรอกในบ้านหลังนี้ ใครจะมาเอาไป จับมือใครดมก็ไม่ได้ไว้ใจใครไม่ได้แล้วแบบนี้
มีกันอยู่ 3-4 คนต้องมีสักคนแหละที่เอาไป เอามาคืนกูด้วยนะ เดินผ่านไปผ่านมาห้องดิฉันพูดเสียงดังๆให้ดิฉันได้ยิน ถามสามีสามีก็บอกไม่รู้เรื่อง แม่สามีถามน้องสาว2คนนั้นก็ไม่รู้เรื่อง ในบ้านมี แม่สามี สามีดิฉัน น้องสาวสามีอีก 2 คนและดิฉัน แล้วส่วนมากดิฉันจะเป็นคนอยู่บ้านเฝ้าบ้าน
แม่สามีคิดว่าดิฉันเอาแหวนของท่านไปหรอคะ ดิฉันบริสุทธิ์ใจว่าดิฉันไม่ได้เอาไป พึ่งมาอยู่บ้านสามีมาอยู่บ้านคนอื่นครั้งแรก แต่พอเรามาของของบ้านเขากลับหาย 
ดิฉันไม่ได้ขี้ขโมยขนาดนั้น ดิฉันไม่ได้ลำบากเดือดร้อนขนาดนั้นที่จะขโมยของของคนอื่นไป แต่ดิฉันคิดมากที่เขาคิดว่าดิฉันเอาไป ฉันไม่อยากให้เขาคิดว่าเป็นดิฉัน