สวัสดีค่ะ เรามีแฟนที่นิสัยหนักไม่เอา เลาไม่สู้ มือไม่พายเอาเท้าราน้ำ แถมยังขี้เกียจ มักง่าย ชอบทำตลกไปวันๆ ไม่จริงจังในชีวิต อยู่ไปวันๆ และอีกเยอะแยะที่เราเริ่มรู้สึกว่าไม่อยากอยู่กับคนนี้แล้ว แต่ไม่รู้ว่าเราคิดมากหรือคิดเล็กคิดน้อยไปหรือเปล่า? หรือเราควรจะปล่อยวาง และทำความเข้าใจ และปรับตัวเองตรงไหนได้บ้าง เพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกันรอด .
เราอยู่ด้วยกันกับแฟนมาสักพักใหญ่ๆแล้วค่ะ ช่วงก่อนที่จะคบคือเขาเป็นว่างงาน ไม่หางานทำอยู่บ้านนอนกับเล่นเกมส์ แต่พอมาคบกับเรา เราก็ให้เขาหางานทำ เพราะตอนที่เขาย้ายมาอยู่กับเรา เราต้องเลี้ยงเขาทุกอย่าง ค่ากินค่าเที่ยว ที่ให้เขาทำงานก็เพื่อที่จะได้มีเงินเก็บสร้างเนื้อสร้างตัวกันไปด้วย และมีเงินใช้ส่วนตัวของเขาเองด้วย โดยที่ไม่ต้องเป็นภาระเรา เพราะเราต้องเลี้ยงครอบครัวเราด้วย. ในช่วงแรกๆระหว่างที่เขาหางานอยู่บ้านว่างๆก็จัดบ้านสะอาดสะอ้านดี และช่วยให้เราไม่เหนื่อยมากหลังจากที่เรากลับมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ เราก็รู้สึกดี และพอหลังจากที่เขาหางานได้ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มเละเทะบ้างอะไรบ้าง แต่เราก็พยายามเข้าใจเพราะว่าเราเองเวลากลับมาจากที่ทำงาน เราก็ไม่อยากทำอะไรเท่าไหร่ แต่พอไปๆมาๆ เขาก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ นิสัยเดิมเขาเริ่มออกมา คือกินกับนอน บ้านช่องสกปรก เข้าห้องน้ำไม่กดชักโครกบ้าง กินข้าวไม่เก็บจานบ้าง แล้วนิสัยเขามันก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ.
ต่อมาวันนึงเขาก็ตกงาน ว่างงานอยู่4-5เดือน ในระหว่างนั้น เขาเอาแต่กินกับนอนและตื่นมาเล่นเกมส์ เป็นอย่างนี้ตลอด เราทำงานเหนื่อยๆต้องมาคอยทำความสะอาดบ้าน พอทำเสร็จมันก็รกอีก แล้วเขาก็ไม่เคยคิดจะหางานทำเลย ยิ่งช่วงนั้นเป็นช่วงโควิด เงินเดือนเราก็ถูกหักครึ่งนึง แต่กลับกลายเป็นว่า ตัวเขากลับมาสร้างภาระให้เราเพิ่มขึ้น นอนเล่นเกมส์เปิดแอร์ทั้งวัน ค่าไฟก็ขึ้นมาเท่าตัว ใช้เงินเราตลอด จนเราทนไม่ไหว ก็ตัดสินใจคุยกับเขาจริงจัง ว่าแบบนี้เราไม่โอเคแล้วนะ เขาก็เหมือนจะปรับปรุงตัว แต่ก็เป็นเหมือนเดิม. หลังๆพอมีงานทำ กลับใช้เงินสิ้นเปลือง ซื้อของแพงๆเกินตัว แต่ก็ยังให้เราออกค่าของใช้ส่วนตัว หรือของกิน หรืออะไรก็ตาม ก็ยังรบกวนเราตลอด.
หลังๆมานี้เรารู้สึกว่าเขาไม่แฮปปี้กับการที่เราซัพพอร์ตครอบครัวเรา เช่นเราซื้ออะไรให้น้องสาว เขาก็-ดันว่าเราตามใจน้องมากเกินไปไหน ทีกับเขาเรายังขี้เหนียว(เราก็ได้แต่แอบคิดว่า กูเสียเงินกับมากกว่าครอบครัวกูอีก) เราซื้อน้ำหอมให้พ่อ เขาก็ทำหน้าเจื่อนๆแล้วกระแนะกระแหนเราว่าเราไม่ได้ซื้อให้เขา.
เรารู้สึกอึดอัดมากที่จะอยู่กับแฟนเรา เหมือนเราเริ่มไม่ชอบนิสัยที่แท้จริงของเขาเลย หรือเราคิดเล็กคิดน้อยจนเกินไปคะ?
มีใครเคยอยากเลิกกับแฟน เพราะรับนิสัยแฟนไม่ได้บ้างคะ?
เราอยู่ด้วยกันกับแฟนมาสักพักใหญ่ๆแล้วค่ะ ช่วงก่อนที่จะคบคือเขาเป็นว่างงาน ไม่หางานทำอยู่บ้านนอนกับเล่นเกมส์ แต่พอมาคบกับเรา เราก็ให้เขาหางานทำ เพราะตอนที่เขาย้ายมาอยู่กับเรา เราต้องเลี้ยงเขาทุกอย่าง ค่ากินค่าเที่ยว ที่ให้เขาทำงานก็เพื่อที่จะได้มีเงินเก็บสร้างเนื้อสร้างตัวกันไปด้วย และมีเงินใช้ส่วนตัวของเขาเองด้วย โดยที่ไม่ต้องเป็นภาระเรา เพราะเราต้องเลี้ยงครอบครัวเราด้วย. ในช่วงแรกๆระหว่างที่เขาหางานอยู่บ้านว่างๆก็จัดบ้านสะอาดสะอ้านดี และช่วยให้เราไม่เหนื่อยมากหลังจากที่เรากลับมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ เราก็รู้สึกดี และพอหลังจากที่เขาหางานได้ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มเละเทะบ้างอะไรบ้าง แต่เราก็พยายามเข้าใจเพราะว่าเราเองเวลากลับมาจากที่ทำงาน เราก็ไม่อยากทำอะไรเท่าไหร่ แต่พอไปๆมาๆ เขาก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ นิสัยเดิมเขาเริ่มออกมา คือกินกับนอน บ้านช่องสกปรก เข้าห้องน้ำไม่กดชักโครกบ้าง กินข้าวไม่เก็บจานบ้าง แล้วนิสัยเขามันก็เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ.
ต่อมาวันนึงเขาก็ตกงาน ว่างงานอยู่4-5เดือน ในระหว่างนั้น เขาเอาแต่กินกับนอนและตื่นมาเล่นเกมส์ เป็นอย่างนี้ตลอด เราทำงานเหนื่อยๆต้องมาคอยทำความสะอาดบ้าน พอทำเสร็จมันก็รกอีก แล้วเขาก็ไม่เคยคิดจะหางานทำเลย ยิ่งช่วงนั้นเป็นช่วงโควิด เงินเดือนเราก็ถูกหักครึ่งนึง แต่กลับกลายเป็นว่า ตัวเขากลับมาสร้างภาระให้เราเพิ่มขึ้น นอนเล่นเกมส์เปิดแอร์ทั้งวัน ค่าไฟก็ขึ้นมาเท่าตัว ใช้เงินเราตลอด จนเราทนไม่ไหว ก็ตัดสินใจคุยกับเขาจริงจัง ว่าแบบนี้เราไม่โอเคแล้วนะ เขาก็เหมือนจะปรับปรุงตัว แต่ก็เป็นเหมือนเดิม. หลังๆพอมีงานทำ กลับใช้เงินสิ้นเปลือง ซื้อของแพงๆเกินตัว แต่ก็ยังให้เราออกค่าของใช้ส่วนตัว หรือของกิน หรืออะไรก็ตาม ก็ยังรบกวนเราตลอด.
หลังๆมานี้เรารู้สึกว่าเขาไม่แฮปปี้กับการที่เราซัพพอร์ตครอบครัวเรา เช่นเราซื้ออะไรให้น้องสาว เขาก็-ดันว่าเราตามใจน้องมากเกินไปไหน ทีกับเขาเรายังขี้เหนียว(เราก็ได้แต่แอบคิดว่า กูเสียเงินกับมากกว่าครอบครัวกูอีก) เราซื้อน้ำหอมให้พ่อ เขาก็ทำหน้าเจื่อนๆแล้วกระแนะกระแหนเราว่าเราไม่ได้ซื้อให้เขา.
เรารู้สึกอึดอัดมากที่จะอยู่กับแฟนเรา เหมือนเราเริ่มไม่ชอบนิสัยที่แท้จริงของเขาเลย หรือเราคิดเล็กคิดน้อยจนเกินไปคะ?