เราขอถามทุกคนที่เห็นกระทู้นี้เราคิดว่าตัวเองเป็นคนที่อิจฉาน้องมากเกินไปรึป่าวเพราะว่าน้องบอกพ่อว่าน้องอยากได้ ไอโฟน12น้องอยู่ม.4นะแล้วพ่อก็บอกว่าจะซื้อให้ ทีนี้เราคิดว่าขนาดน้องยังขอได้เราก็คงขอได้บ้างละมั้ง เราเลยคุยกับพ่อว่าพ่อเราอยากได้คอมซักเครื่องจังเราขอหารกับพ่อคนละครึ่งจะได้มั้ย(คอมราคอมถ้าหารกับเราราคาไม่ถึงไอโฟน12นะ)ทีนี้พ่อตอบกลับเราแบบไม่ต้องคิดเลยคอมจำเป็นงั้นหรอมันสำคัญมากงั้นหรอ เราก็เลยบอกว่าสำคัญสิเราอยากทำนู่นทำนี่บ้างในช่วงปิดเทอมในช่วงโควิดงี้อยากลองหัดตัดต่อดูบ้างเพื่อเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของเราหลังจบม.6เพราะเราต้องส่งตัวเองเรียน(ตอนนี้แม่ส่งเราเรียนพ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เรา4ขวบอยู่กับยาย) ส่วนน้องพ่อจะส่งเรียนต่อหลังจบม.6พ่อไม่ตอบเราเค้าเริ่มบ่ายเบี่ยงเราก็เลยเงียบไปเริ่มรู้สึกควรเชื่อแต่ตนเองได้แล้วเริ่มรู้สึกได้แล้วว่าครอบครัวเราอบอุ่นมาก(ไม่ใช่สำหรับเรา) เราเลยคิดว่ามันควรจะเป็นอย่างงี้อยู่แล้วใช่มั้ย (ครอบครัวสุขสันต์)❤️❤️