ว่างๆในวันหยุดไทย
มาคุยกันได้ครับ
โคลงสี่สุภาพ
เติม รักเหมือนแต่งแต้ม ความใน
ใจ พี่นี้ส่งไป แก่เจ้า
ให้ ตรองเพื่อทรามวัย ที่ใช่
กัน ก่อนใครมุ่งเฝ้า กล่อมน้องเปลี่ยนแปร
อิทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
เติม ต่อเพราะว่ารัก จิตะปัก คนึงหา
ใจ ปองขนิษฐา ผิวะว่า จะมีใคร
ให้ คิดฤดีล้น นิรมล มิสนใจ
กัน เอ๋ยหทัยไหม้ บ่ละได้ คะนึงนาง
เติม แล้วดรงค์มั่น ฐิติฝัน ประจำห่าง
ใจ จ่อเพาะรักวาง กวะบางกมลครวญ
ให้ แล้วฤดีส่ง มนะหลง ทนงหวน
กัน ใครสิชี้ชวน สละป่วน สลายใจ
กาพย์ยานี ๑๑
เติม ต่อก็เพราะรัก มิกล้าทักจักมิสม
ใจ เจ้าใครเฝ้าชม ต้องระทมอยู่เดียวดาย
ให้ คิดถึงแต่เขา เศร้าเพียงเราเหงาเงียบหาย
กัน ตัวเองเดียวดาย สิ่งสุดท้ายได้เป็นเงา
เติม รักแล้วแก้วตา คล้ายคนบ้าว่าโง่เขลา
ใจ บางระหว่างเรา ห่างกว่าเก่ายิ่งยาวไกล
ให้ เพียงได้แค่รัก ช้ำยิ่งนักโดนผลักไส
กัน กั้นกลั่นออกไป คงต้องไกลไม่ใช่เรา
กลอนสุภาพ
ตอบตัวเอง รอคอยใคร ใจก็รู้
ลองตรองดู ความทรงจำ นำเก็บไว้
ต่างหนทาง ต่างเวลา ต่างต้องไกล
หนึ่งคนคอย หนึ่งหัวใจ หนึ่ง(ใย)สัมพันธ์
แม้อยู่ไกล เกินครึ่งฟ้า ถ้ามีใจ
แบ่งปันใน ยามทุกข์ได้ ไม่ไหวหวั่น
จนเวลา คราใกล้ตา พาพบพลัน
ต่อเติมใจ ให้กัน มั่นรักเธอ
รักอยู่ดูแลได้
แต่อย่าลืมไว้
เติมใจ
ให้กัน
ขอให้มีความสุขในวันครอบครัวครับ
เติม ใจ ให้ กัน (ในวันครอบครัว)