สวัสค่ะ ทุกคน ส่วนตัวชอบอ่าน PANTIP มาก วันนี้เลยอยากมาแชร์เรื่องของตัวเองบ้าง
มาเข้าเรื่องกัน คือเรา มีแฟน
คบกันช่วงแรกๆ เค้าไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง มือถือจับต้องได้ ไม่หวง พาเราเจอคุณแม่ของเค้า
เราเลยมั่นใจในตัวเค้า คบกันไปสักระยะ เราอยู่ด้วยกันเกือบทุกวัน เค้าจะกลับบ้านเค้าทุกวันศุกร์ เสาร์ และเรื่องราวก็มาเกิด คือมีช่วงนึงที่เรากลับบ้านพ่อแม่สองสามวัน ละกลับมาบ้านตัวเอง ระหว่างทางที่กลับ จู่ๆแฟนเก่าของเค้าก็ add friend มาใน facebook เรา ตอนนั้นดึกมาก เรารู้ว่าคนนี้แฟนเก่า เพราะว่าเราเคยเห็นแชท ที่แฟนเก่าเค้าทักมาหาแฟนเรา เลยรับและทักไปถาม ว่ามีอะไรรึป่าว (ในช่วงเวลานั้นแฟนรออยู่ที่บ้านเรา)
แฟนเก่าเค้าถามว่าเรายังคบกันอยู่รึป่าว ก็บอกว่าคบ แฟนเก่าเค้าเลยเล่าเรื่องทุกอย่าง ว่าแฟนเรายังไปหา ยังไปอยู่ด้วย บอกว่าเลิกกับเราแล้ว (ชอบไปหาดึกๆ ทุกครั้งที่วันไหนแฟนกลับไปนอนบ้าน เราจะวิดีโอคอลกับแฟนก่อนนอนเป็นปกติ แต่เรามารู้ตอนหลังว่าไปตอนดึก คงน่าจะวางสายจากเราแล้ว) ตอนแรกเราไม่เชื่อเลย แต่แฟนเก่ามีหลักฐาน มีแชทที่คุยกัน จะไปหากัน เราก็ทะเลาะกับแฟน จะกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่ แต่แฟนก็ง้อจนเราใจอ่อน และผ่านไปประมานสามเดือน เราไม่ได้ไว้ใจนะ ระแวงตลอด แต่รักเค้า คิดว่าเค้าคงรักเราจริงๆ ได้แต่หวังว่าจะดีขึ้น แต่แล้วเราก็จับได้เพิ่มอีก 2 คน คนนึงไปเจอกัน ไปนอนด้วยกัน ส่วนอีกคนนึงยังไม่เคยเจอ
ตอนนั้นคิดเลยว่าคงพอแล้วกับผู้ชายคนนี้ และแฟนก็ง้อหนักมาก คราวนี้ทั้งตบ และถีบหน้า เค้าง้อ เราก็โง่เชื่ออีกแล้ว แต่เมื่อเวลาผ่านมาได้สักระยะ การกระทำของเค้าไม่ได้ทำให้เราเชื่อใจเค้า เลย จนวันนึงที่เราถึงจุดที่รู้สึกว่ามันควรพอ เราเหนื่อยมากแล้ว ไม่มีความสบายใจ มีแต่ทุกข์มากกว่าสุข และคิดว่าเดินออกมาดีกว่ามั้ย เลยตัดสินใจเดินออกมาจริงๆ และพูดกับเค้าด้วยเหตุผล อย่างน้อยจะได้เลิกกันด้วยดี บอกเค้าว่าเราไม่มีความสุขเลย ระแวงตลอดเวลา ที่มีเราอยู่ เค้าคงไม่ได้รัก ถ้ารักคงไม่นอกใจ
เค้าไม่ยอม เราเลย blog ไปทุกทาง และกลับมาอยู่กับพ่อแม่ เราคิดมาตลอดว่าถ้าแต่งงานกันไปจริงๆ เราจะต้องอยู่กับความระแวงตลอดชีวิต มันใช่แล้วหรอ (เค้าชอบพูดเรื่องแต่งงาน)
เรายังทำใจไม่ได้เลย ยังร้องไห้อยู่ แต่เราเชื่อว่าเวลาจะทำให้เราดีขึ้น
เรารักเค้ามาก แต่เราอยากกลับมารักตัวเองบ้าง
ความรักที่ดี จะไม่ทำให้เรารักตัวเองน้อยลง
คนรักที่ดี จะไม่ทำให้เราต้องจมอยู่กับความระแวง
ปล.รักคนที่เค้ารักเรา ให้เกียรติทั้งต่อหน้าและลับหลัง อย่าเอาหัวใจของเรา ไปให้คนที่ไม่เห็นคุณค่าดูแล
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
วันที่เราตัดสินใจเดินออกมาจากชีวิตคนๆนึง
มาเข้าเรื่องกัน คือเรา มีแฟน
คบกันช่วงแรกๆ เค้าไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง มือถือจับต้องได้ ไม่หวง พาเราเจอคุณแม่ของเค้า
เราเลยมั่นใจในตัวเค้า คบกันไปสักระยะ เราอยู่ด้วยกันเกือบทุกวัน เค้าจะกลับบ้านเค้าทุกวันศุกร์ เสาร์ และเรื่องราวก็มาเกิด คือมีช่วงนึงที่เรากลับบ้านพ่อแม่สองสามวัน ละกลับมาบ้านตัวเอง ระหว่างทางที่กลับ จู่ๆแฟนเก่าของเค้าก็ add friend มาใน facebook เรา ตอนนั้นดึกมาก เรารู้ว่าคนนี้แฟนเก่า เพราะว่าเราเคยเห็นแชท ที่แฟนเก่าเค้าทักมาหาแฟนเรา เลยรับและทักไปถาม ว่ามีอะไรรึป่าว (ในช่วงเวลานั้นแฟนรออยู่ที่บ้านเรา)
แฟนเก่าเค้าถามว่าเรายังคบกันอยู่รึป่าว ก็บอกว่าคบ แฟนเก่าเค้าเลยเล่าเรื่องทุกอย่าง ว่าแฟนเรายังไปหา ยังไปอยู่ด้วย บอกว่าเลิกกับเราแล้ว (ชอบไปหาดึกๆ ทุกครั้งที่วันไหนแฟนกลับไปนอนบ้าน เราจะวิดีโอคอลกับแฟนก่อนนอนเป็นปกติ แต่เรามารู้ตอนหลังว่าไปตอนดึก คงน่าจะวางสายจากเราแล้ว) ตอนแรกเราไม่เชื่อเลย แต่แฟนเก่ามีหลักฐาน มีแชทที่คุยกัน จะไปหากัน เราก็ทะเลาะกับแฟน จะกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่ แต่แฟนก็ง้อจนเราใจอ่อน และผ่านไปประมานสามเดือน เราไม่ได้ไว้ใจนะ ระแวงตลอด แต่รักเค้า คิดว่าเค้าคงรักเราจริงๆ ได้แต่หวังว่าจะดีขึ้น แต่แล้วเราก็จับได้เพิ่มอีก 2 คน คนนึงไปเจอกัน ไปนอนด้วยกัน ส่วนอีกคนนึงยังไม่เคยเจอ
ตอนนั้นคิดเลยว่าคงพอแล้วกับผู้ชายคนนี้ และแฟนก็ง้อหนักมาก คราวนี้ทั้งตบ และถีบหน้า เค้าง้อ เราก็โง่เชื่ออีกแล้ว แต่เมื่อเวลาผ่านมาได้สักระยะ การกระทำของเค้าไม่ได้ทำให้เราเชื่อใจเค้า เลย จนวันนึงที่เราถึงจุดที่รู้สึกว่ามันควรพอ เราเหนื่อยมากแล้ว ไม่มีความสบายใจ มีแต่ทุกข์มากกว่าสุข และคิดว่าเดินออกมาดีกว่ามั้ย เลยตัดสินใจเดินออกมาจริงๆ และพูดกับเค้าด้วยเหตุผล อย่างน้อยจะได้เลิกกันด้วยดี บอกเค้าว่าเราไม่มีความสุขเลย ระแวงตลอดเวลา ที่มีเราอยู่ เค้าคงไม่ได้รัก ถ้ารักคงไม่นอกใจ
เค้าไม่ยอม เราเลย blog ไปทุกทาง และกลับมาอยู่กับพ่อแม่ เราคิดมาตลอดว่าถ้าแต่งงานกันไปจริงๆ เราจะต้องอยู่กับความระแวงตลอดชีวิต มันใช่แล้วหรอ (เค้าชอบพูดเรื่องแต่งงาน)
เรายังทำใจไม่ได้เลย ยังร้องไห้อยู่ แต่เราเชื่อว่าเวลาจะทำให้เราดีขึ้น
เรารักเค้ามาก แต่เราอยากกลับมารักตัวเองบ้าง
ความรักที่ดี จะไม่ทำให้เรารักตัวเองน้อยลง
คนรักที่ดี จะไม่ทำให้เราต้องจมอยู่กับความระแวง
ปล.รักคนที่เค้ารักเรา ให้เกียรติทั้งต่อหน้าและลับหลัง อย่าเอาหัวใจของเรา ไปให้คนที่ไม่เห็นคุณค่าดูแล
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ