ตามหัวกระทู้เลยค่ะ เราเคยคลั่งรักเพื่อนคนนึง (ตะวัน)เรานั่งเรียนด้วยกัน(ทั้งปี)ครูเห็นว่าเพื่อนชิปเราสองคนครูก็เลยให้นั่งข้างกัน ทุกๆวันเพื่อนคนนี้จะคอยดูแลเทคแคร์เราเหมือนแฟน ตอนแรกๆเราก็ไม่ได้คิดอะไรแต่พอเวลาผ่านไปทุกอย่างมันเริ่มชัดเจนขึ้น เขาบอกกับเพื่อนสนิทว่าเขาชอบเราแต่ถ้ารู้สึกมากกว่านี้จะรักเรา เราก็รู้สึกดีเขาบอกคนอื่นว่าเขาชอบเราแต่เขาไม่เคยบอกเรา เรารอว่าสักวันเขาจะกล้าบอกเรา แต่พอขึ้นมัธยมเราอยู่คนละห้องกันความเอาใจใส่ที่เราเคยได้รับมันหายไปคนที่คอยเทคแคร์เราหายไป มีคนมาบอกเราว่าเขาคุยกับอีกคนนึงอยู่เราก็พยายามทำใจ พอรู้ว่าเขามีแฟนเราก็เสียใจนะแต่ต้องทำใจ จนถึงทุกวันนี้เรากำลังขึ้นม.3เราบอกตรงๆเลยว่าเราไม่เคยลืมเขานะแต่แค่การที่ไม่มีเขามันทำให้เราชิน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเราไม่ได้เปิดใจให้ใครเลย แต่ตอนนี้เราจะเปิดใจให้คนคนนึงแต่ตะวันกลับมาบอกเราว่า เราลองมาคุยกันดูมั้ยตลอดเวลาที่ผ่านมาตะวันไม่เคยลืมเราได้เลยแอบมองเราอยู่ห่างๆตลอด ตะวันลองเปิดใจมีแฟนแต่ก็ลืมเราไม่ได้ก็เลยต้องเลิกกับแฟนไปเพราะรอเรา เราอยากจะถามว่าเราควรเปิดใจให้ตะวันมั้ยคะ เราไม่อยากทำให้น้องอีกคนเสียใจด้วยอ่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ