คือตั้งแต่เด็กๆเราเป็นหลับลึกมากค่ะ แต่ก็จะมีบ้างที่สะดุ้งตื่นเพราะเตียงสั่น ...และใช่ค่ะ สั่นเพราะพ่อกับแม่...กัน โตมาจนอายุ17 พ่อแม่ก็ยังไม่คิดจะแยกห้องให้ค่ะ และก็เกิดเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆ อีกเหตุการณ์คือคล้ายๆกัน เราพึ่งมาสังเกตตอนโตแล้วค่ะว่าเพื่อนแม่ที่เป็นผญ. (เราเรียกคนนั้นว่าน้า)เหมือนไม่ใช่แค่เพื่อน... เหมือนพวกป้าๆเราก็พูดประมาณว่าแม่กับน้าเป็นมากกว่าเพื่อนกันมาตลอด แต่ตอนเด็กเราไม่เข้าใจ พึ่งจะมาเข้าใจทุกอย่างช่วงปีสองปีนี้เอง

ละคือเรามี2บ้าน บ้าน1 (ปห.พ่อแม่...กัน) บ้าน2 (ปห.น้าแม่..กัน) บ้าน1ต้องนอนกับพ่อแม่ในห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน บ้าน2เรานอนในห้อง แม่น้านอนนอกห้อง แต่มันไม่เก็บเสียง...

เราขอนอนแยกห้องมาตลอด เขาไม่เคยสนใจ เขาไม่คิดถึงครส.เราเลยหรอ เราไม่ได้รังเกียจนะ แต่เราต้องทนฟังเสียงไรแบบนี้หรอ ต้องทนนอนตัวเกร็งหรอ

เราพูดตรงๆก็ไม่ได้ด้วย บอกให้พูดตรงๆพูดง่ายนะ ลองมาอยู่ในจุดนี้ละจะรู้ว่ามันไม่ง่ายเลย แค่นี้ก็มองหน้าเขาไม่ติดแล้วอะ ถ้าพูดไปคือไม่รู้จะมองหน้าคนในครอบครัวยังไงอีก เครียดและอึดอัดมากค่ะ

คสพ.แม่น้าพ่อ เราปล่อยผ่านนะ เพราะมองว่ามันคือเรื่องของเขาอะ ละอีกอย่างคือเหมือนเคยได้ยินแม่พูดว่าพ่อเข้าใจคสพ.ของน้ากับแม่ (แม่ไม่ได้พูดกับเรานะ เราแค่ได้ยินมา)