เหตุผลที่ต้องเป็นมิคาสะ เพราะมิคาสะเองก็เป็นเหมือนยูมีร์ค่ะ ในด้านความรู้สึกที่มีต่อคนรัก

อาจารย์เขียนเรื่องนี้ โดยวางมาแล้วตั้งแต่ต้นว่านี่คือเนื้อแท้ของคำสาปที่ผูกติดกับยูมีร์ จากตอนแรกเลยที่เป็นช่อง ‘แล้วเจอกันนะเอเรน’ ของมิคาสะ ซึ่งเชื่อมกับตอน 138 แล้วนำไปสู่ตอนจบซึ่งคือการฆ่าเอเรน

เราจะเห็นว่าอาจารย์เขียนให้มิคาสะยึดติดกับเอเรนมากอย่างผิดธรรมชาติ เพราะอยากให้คนอ่านเห็นภาพชัดเจนว่าเอเรนคือทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ ไม่มีทางที่เธอจะทำร้ายเอเรน และยอมทำทุกอย่างเพื่อเอเรน

เหมือนกับยูมีร์เองที่รักราชามาก และยอมทำทุกอย่างเพื่อราชาเช่นกัน แม้จะถูกราชาทำร้าย ใช้เป็นเครื่องมือสงคราม หรือแค่ที่ระบายอารมณ์ทางเพศ ด้วยความใกล้ชิดที่อยู่กับราชา ก็ทำให้เกิด Stockholm syndrome รักถึงแม้จะโดนทำร้าย  (ซึ่งเรื่องแบบนี้เราก็เห็นในชีวิตจริงกันบ่อยๆ รักอีกฝ่ายทั้งๆที่ถูกทำร้าย ทุบตี หลอกใช้ แต่ตัดใจไม่ได้)  

เอเรนพอเข้ามาใน PATH และเจอยูมีร์ก็ได้เข้าถึงความรู้สึกของยูมีร์ ทำให้พูดว่า ‘เธอไม่ใช่ทาส และไม่ใช่พระเจ้า แต่เป็นแค่มนุษย์คนนึง เธอมีสิทธิ์ที่จะเลือก’ การเจอคนที่เข้าใจเธอ ทำให้ยูมีร์ร้องไห้ออกมา

การที่สุดท้ายแล้วมิคาสะเลือกยอมที่จะฆ่าเอเรน ก็ทำให้ยูมีร์เห็นว่า ผู้หญิงคนนี้ที่รักคนรักของเธอสุดหัวใจ ก็ยังสามารถตัดใจจากเค้าได้ เธอเองก็คงต้องทิ้งความรู้สึกที่มีให้ราชาไปเช่นกัน

การที่มิคาสะฆ่าเอเรนจึงเป็นการปลดปล่อยการมีอยู่ของคำสาปการเป็นไททัน ที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกรักและภักดีต่อราชาของยูมีร์