ก็อย่างที่ตั้งกระทู้เลยค่ะ เราเป็นคนรู้จักคนเยอะค่ะเเต่ที่สนิทจริงๆจะมีน้อยมาก หลายอย่างเป็นเพราะนิสัยเราค่ะ เรายอมรับตรงๆเลย คือเราเป็นคนที่พูดตรงค่ะ พูดจรงมากจนบางทีก็เเอบเเรงเกินไป บางทีเราก็ไม่รู้ตัวค่ะ เเล้วเพื่อนคนนึงก็เริ่มห่างจากเรา(นามสมมุติเป็น ก ) เเล้วก็ค่อยๆไม่คุยกับเรา เริ่มเมินเรา เเละอีกคนนึงที่เป็นเพื่อนสนิทคนนั้นอ่ะค่ะ(นามสมมุติเป็น ข ) เขาก็เริ่มห่างกับเราเหมือนกัน เเต่ก็คุยกันอยู่นะคะ(เเต่พอลับหลังเขาก็ด่าเราอ่ะค่ะ) คือ ก เนี่ย เขาบอกเรื่องที่เขาไม่โอเคกับเราให้หลายๆคนฟังค่ะ เเต่ตอนเเรกก็ไม่ได้เชิงด่านะคะ พอหลังๆก็เริ่มมีด่าบ้างเเต่ไม่เท่าไหร่ค่ะ (อย่างที่บอกว่าเราเป็นคนมีเพื่อนสนิทน้อย เเต่ ก เป็นคนมีเพื่อนเยอะค่ะ เขาเฟรนลี่มาก รุ่นพี่รุ่นน้องรู้จักหมด ส่วนเราเป็นคนเก็บตัวค่ะ เเบบ ไม่ได้เงียบนะคะเเต่ถ้าไม่รู้จักหรือไม่สนิทก็จะไม่ค่อยคุยอ่ะค่ะ) พอหลายๆคนที่ฟัง ก เล่า เขาก็เริ่มอยู่กับ ก ไม่ค่อยยุ่งกับเรา เเล้วบางคนที่ไม่ชอบเราอยู่เเล้ว เขาก็มาร่วมด้วยค่ะ ทำให้เหมือนเราโดนเพื่อนเกลียดเกือบทั้งห้อง คือตอนเเรกเราไม่รู้เลยค่ะว่าเขาไม่ชอบเราเพราะอะไร เเต่ด้วยความที่เป็นคนสืบเก่งเลยรู้หลายๆอย่างค่ะ เเต่ก็ไม่ได้รู้ถึงเเก่นเเท้ขนาดนั้น เเล้วพอเราทักไปเคลียกับ ก เเละ ข เขาก็บอกว่าให้คุยวันถัดไป จะคุยต่อหน้าไม่คุยวันนี้ เราเลยบอกว่า ไม่ คุยวันนี้เลย อยากเสียความรู้สึกทีเดียว (คือเราอึดอัดมานานมากค่ะเพราะเพื่อนๆตีตัวห่างจากเรามาอาทิตย์กว่าเเล้วเราเลยอยากให้มันจบภายในวันนั้น ไม่ใช่เราไม่กล้าคุยค่ะ เราเป็นคนตรงๆกล้าพูดอยู่เเล้ว เเต่เราอยากให้จบวันนั้นจริงๆ เราไม่ไหวเเล้ว) ข ก็บอกว่า งั้นไม่คุย พอผ่านไป2-3วัน ก ลงในเฟส เล่าเรื่องเราอ่ะค่ะ ลงเเบบสาธารณะเลยว่ามีคนนึง พูดนู้นนี่กับเพื่อน บลาๆ ต่างๆที่เขาไม่โอเคกับเราอ่ะค่ะ เเล้วเขาบอกว่า เราทำให้คนทั้งระดับม. ...... (ขอไม่บอกระดับชั้นนะคะ)เกลียดเขา เราก็เลยคุยกับเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันค่ะว่าเเบบ เอาไงดี ไม่ไหวเเล้วอ่ะ นี่เกินไปมั้ย มีอะไรทำไม่คุยกันอ่ะ เพื่อนหลายๆคนก็เริ่มเข้าใจเราค่ะ พวกเราเลยคุยกันในกลุ่มห้องว่ามีไรก็คุยกันสิ ลงเเบบนั้นบางทีก็เกินไป เเล้วพอวันถัดมา เราก็เคลียกันค่ะ เขาบอกว่าเราพูดเเรงเกินบางครั้ง ด้วยความที่เราเเละ ก มีความเป็นผู้นำ มีความคิดเป็นของตัวเองทั้งคู่ เป็นธรรมดาเลยค่ะที่จะเข้ากันไม่ได้ เราทะเลาะกันบ่อย เขาบอกว่าเขาไม่ชอบเราเพราะเราชอบเถียงเขา(เราเป็นคนที่ถ้าเห็นอันไหนไม่โอเคก็จะเถียงเลยค่ะ) เเล้วก็เขาบอกว่า เราติดเเฟนมากเกินไปค่ะ เขาบอกว่าเขาเข้าใจว่ามีเเฟนก็อยากอยู่กับเเฟน เป็นเขาเขาก็อยากอยู่ เเต่บางทีมันเกินไป เพื่อนชวนไปไหนเราก็ไม่ไป ละเราก็ทำให้คนทั้งระดับ...ไม่ชอบเขา ( คือเราจะขออธิบายตรงนี้นะคะว่ามี่เขาบอกว่าไม่โอเคกับเรานี่เป็นมายังไง คือเรื่องที่เราพูดเเรงไปหรือเถียง อันนี้เรายอมรับค่ะ เเต่เรื่องที่ทำให้คนทั้งระดับไม่ชอบคือ เรากับเขาเป็นเพื่อนกันค่ะอยู่กลุ่มเดียวกัน เเล้วเรามีปัญหากับรุ่นพี่กลุ่มนึงเเล้วพวกพี่เขาเแ็นคนที่ปากดีมาก เเซะเก่ง เวลาเดินผ่านกลุ่มเรา พวกพี่เขาก็จะตะโกนด่า เเซะ เเขวะ ไรงี้อ่ะค่ะ เเล้วคือด้วยความที่เป็นเพื่อนกัน ถ้ากลุ่มเขาไม่ชอบเรา เขาก็ต้องไม่ชอบเพื่อนเราด้วยถูกมั้ยคะ ทุกคนคงเข้าใจฟิลเวลาทะเลาะกันใช่มั้ย คือเราไม่ได้ไปบอกรุ่นพี่พวกน้นสักหน่อยว่าให้ไม่ชอบ ก กับ ข ก็2คนนั้นเป็นเพื่อนเรา รุ่นพี่เขาไม่ชอบเรา ยังไงก็ต้องไม่ชอบเพื่อนเราด้วยอยู่เเล้ว เเล้วส่วนเรื่องที่เราติดเเฟน เพื่อนชวนไปไหนไม่ค่อยไป คือตอนที่เพื่อนชวนอ่ะค่ะ ตอนนั้น ก เริ่มตีตัวห่างจากเาา เริ่มไม่ค่อยคุยกับเรา เราก็ไม่อยากไปด้วยอ่ะค่ะ เราอึดอัด มันเป็นความรู้สึกที่โดนเพื่อนเมิน พอถามว่าเป็นอะไรก็ไม่บอก เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้เขาเราก็เลยไม่อยากไป ประกอบกับตอนนั้นเราไม่มีเงินพอดีค่ะ (เเล้วมีครั้งนึง เพื่อนชวนเราไปกินย่างเนยค่ะ อันนี้ก่อนที่เขาจะไม่คุยกับเรานะคะ คือเขาชวนเราไป เเต่เราไม่ได้ไปคะเพราะเราไม่มีเงิน ตอนนั้นมันเป็นตอนที่เราออกจากโรงบาลพอดี(เราโดนรถชนค่ะ)เเล้วตอนที่อยู่โรงบาล เเฟนเราบอกว่าถ้าหายเเล้วจะพาไปเลี้ยงย่างเนย เราเลยไป คือเอาง่ายๆว่า เราไม่ไปกับเพื่อนเพราะไม่มีตัง เเต่เราไปกับเเฟนได้เพราะเเฟนเราเลี้ยงค่ะ ) ก บอกว่า เพื่อนชวนเราเเต่เราบอกไม่มีเงิน ไม่มีเงินก็พอเข้าใจ เเต่ขนาดเพื่อนอีกคนมีอยู่20บาทยังไปเลย(อันนี้ไม่ใช่ตอนกินย่างเนยนะคะ อันนี้เพื่อนชวนไปกินอีกอย่างค่ะเเต่คล้ายๆกัน) คือเราไม่มีเงินเราก็ไม่อยากไปอ่ะค่ะ เราเป็นคนที่กินเยอะ เเล้วถ้ามีเงินเเค่นั้นก็ไม่อยากไปขอเพื่อนกินอ่ะค่ะ ถึงเพื่อนไม่คิดไร เเต่เราไม่โอเคอ่ะค่ะ อีกอย่าง บ้านเราอยู่ไกลจากรร. ค่ารถไปกลับวันละ100กว่าบาทเลยค่ะ เราก็อยากเก็บเงินไว้ เเล้วเราก็กลับเย็นไม่ค่อยได้ด้วยช่วงนั้น นั่นเเหละค่ะ เรามีเหตุผลหลายๆอย่าง เเต่เหตุผลหลักคือเราอึดอัด เราไม่สบายใจ เราอยากอยู่กับคนที่เราสบายใจมากกว่า เเต่เพื่อนคิดว่าเราติดเเฟนค่ะ( ก็ในเมื่อเราอยู่กับเพื่อนเเล้วเพื่อนไม่โอเคกับเรา เเล้วเราเลยอยากอยู่กับเเฟนมากกว่าเพราะเราสบายใจไม่ต้องคิดมาก เเล้วเราจะผิดอะไรล่ะคะ) ในส่วนที่เราผิดเราพร้อมยอมรับปรับปรุงตัวเองนะคะ เเต่เพื่อนก็ไม่ค่อยจะเข้าหาเราเหมือนเมื่อก่อนเเล้ว เราไม่รู้ควรจะทำยังไงเลยค่ะ เราไม่สามารถก้มหน้าก้มตาเรียนไม่สนใจเพื่อน เราไม่สามารถทำได้ค่ะ เราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้ เราเสียความรู้สึกมากๆ เราไม่สามารถนั่งกินข้าวกลางวันคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ค่ะ คือเรียกว่าไงดี ก็ไปได้ค่ะ เเต่เราก็จะรู้สึกโดดเดี่ยวมากเลยค่ะ เราเครียดหลายเรื่องมาก เราท้อสุดๆเลยค่ะ