---

เราซิ่วมาสองปีเเล้วค่ะ เเต่ไม่ได้อ่านหนังสือเตรียมสอบสักที ทีเเรกก็คิดว่าตัวเองขี้เกียจเเต่หลังก็คิดว่าตัวเองตั้งใจทำอะไรไปก็คงไม่มีอะไรดี เพราะเราไม่เก่งอะไรเลย เราเริ่มเป็นคนหงุดหงิดโมโหง่าย ขี้กังวล ไม่อยากออกไปเจอใคร พอมาวันนี้วันที่เราใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเหมือนปกติ จู่ๆเราก็ร้องไห้เเบบไม่มีสาเหตุอยู่นานเหมือนกัน ความคิดมันผุดขึ้นมาเองว่า อยากตาย ถ้าตายไปคงดีขึ้น คนอื่นคงรู้สึกดีขึ้น ตัวเองไม่มีอะไรดีเลย อยู่ไปก็ไร้ค่าเปล่าๆคิดเเบบนี้วนไปเรื่อยๆเเล้วเราก็เลิกร้อง อาการเเบบนี้เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองใช่มั้ยคะ ทำยังไงให้หายเป็นปลิดทิ้งคะ