ปัญหามีอยู่ว่า
น้องชายเราขอรถมอไซจากเรา ซึ่งเรามีอยู่แล้วทั้งมอไซ ทั้งรถยนต์ แต่เราใช้ไปทำงานช่วงนี้เพราะ รถยนต์เราก็หลายปีละ มันต้องเปลี่ยนยางทำนู้นนี่นั่น ซึ่งเรายังไม่พร้อมในค่าใช้จ่ายพวกนี้ เลยเอามอไซที่มีอยู่ใช้ไปทำงาน เพราะจะประหยัดได้เก็บเงินทำรถ ที่ละอย่าง อีกอย่างน้ำมันก็แพง รถก็ติด คือเราก็ใช่อยู่แหละ แต่น้องชายเราเลิกกับแฟน แล้วมีแฟนใหม่(น้องชายอายุ24) ไม่มีรถใช้ ไปทำงานไม่สะดวกยืมรถเพื่อนไปส่งเพื่อน เกรงใจเพื่อน เลยโทรมาขอรถมอไซจากเรา เพื่อไว้ใช้งาน ประเด็นคือไม่ใช่ไม่อยากให้นะ ไม่ได้หวงนะ แต่เราไม่อยากช่วยเค้ามาก เราเคยสอนให้เค้าช่วยตัวเองให้มาก อย่าหวังพึ่งคนอื่น (เอ่อ เรากับน้องชายกำพร้าพ่อแม่ เหลือกัน2คน น้องเราเรียนไม่จบ เลยไม่มีงานทำที่เป็นเงินเดือนหรือมั่นคง) เราอยากให้เค้าโตสักที
       เราบอกว่าให้ไปทำงานโรงงานมันมีเงินเดือนแน่ๆ มีรถบริษัทรับ-ส่ง ให้ไปเช่าห้องที่รถบริษัทผ่าน ก็ไม่ไปบอกจะไปเช่าอยู่กับเพื่อน ไปหารกับเพื่อน ไม่มีเงินกินข้าว เราก็ส่งให้(ไม่มากหรอก ช่วยนิดหน่อย) เราก็เห็นว่าหารกับเพื่อนก็ดีประหยัด แล้วบอกจะได้ไปทำงานกับเพื่อน ไปพร้อมเพื่อนสะดวกดี เราก็อ่อดีๆ เชื่อใจน้องให้เงิน สงสาร พอถึงเวลาเข้าจริงๆ บอกเช่าใกล้ๆเพื่อน เพื่อนบอกอยากอยู่ส่วนตัว อ่าว งง ไปอีก แล้วเรื่องงานที่บอกจะทำกับเพื่อน เพื่อนบอกว่าเค้าไม่รับคนเต็ม อ่าว ยังไงละ คือบ้านที่มาเช่า ไกลถนน(ต่างจังหวัด) เดินออกลำบาก ต้องยืมรถเพื่อนไปส่งแฟนทำงาน บางทีใฟ้เพื่อนที่โรงงานมารับไปทำงาน แต่ตัวน้องชายเองบ่นว่าเกรงใจเพื่อน ไม่มีรถใช้ ไปทำงานไม่ได้ ตัวตัวเองไม่ได้ทำงาน บอกเราไม่มีเงินใช้ ถ้ามีรถก็ไปทำงานสะดวก 
     เราไม่อยากให้เพราะ เราเห็นว่าถ้าเค้าแก้ปัญหาตรงจุด คือไปเช่าใกล้โรงงาน หรือที่รถผ่าน ก็ได้มั้ย คนไม่มีรถยังทำงานได้เลย เราเห็นว่ามันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่ เราคิดเยอะไปมั้ย (จริงๆเราอยากให้เค้าแหละรถอ่า แต่เราอยากให้เค้าพึ่งตัวเอง วันนึงไม่มีเราจะอยู่ยังไง ไม่มีเงินเก็บก็ทำงานที่มรเงินเดือนดิ) เราคิดงี้นะ เพราะเมื่อก่อนเราก็ไปเช่าที่รถบริษัทผ่าน เพราะเราขับรถไม่เป็น พอมีเงินก็ไปหัดขับรถ (เอ่อ รถที่เรามีคือมรดกจากพ่อ หลายปีแล้ว)

ปล. เราควรส่งมอไซให้เค้ามั้ย(อยู่คนละจังหวัดนะกับน้องชาย)

ยาวไปหน่อยแต่คำถามมีแค่ส่ง หรือไม่ให้