มันร้อนนอนไม่ไหว  ลุกออกไปหาของหวาน
เดินเซอย่างซมซาน เงอะงุ่นง่านเปิดตู้เย็น
เสียงแอ๊ดแสนสลด  ขนมหมดมองไม่เห็น
ยืนเศร้าหน้าตู้เย็น  เพราะที่เห็นมีแต่เบียร์

แต่งตัวอย่างเร็วรี่    รีบไปสิอย่าให้เสีย
ตรงไปร้านตั่วเฮีย   บอกเพลียๆขอเย็นๆ
เฮียบอกนั่นไงตู้    ไปเลือกดูโน่นรถเข็ญ
อยากเหมาทั้งตู้เย็น  โอ้นี่เป็นดั่งวิมาน

ไอติมกวาดให้เรียบ น้ำหวานเพียบสุขสำราญ
คิดเงินไม่คุยนาน  รีบกลับบ้านใจร้อนรน
พอถึงอย่าช้าที    กินก่อนซีเดี๋ยวค่อยขน
ยืนฟินชื่นกมล  ร้อนเหลือทนคนแทบวาย

เดินไปเปิดฝาตู้    ซวยแล้วตรูทำไฉน
ที่ว่างไม่พอใส่     จัดยังไงให้เข้าที
ไอติมจะละลาย   ทำเช่นใดเล่าทีนี้
จะเอาไรออกดี    ของที่มีล้วนสำคัญ

จะเบียร์หรือน้ำหวาน ล้วนต้องการมันทั้งนั้น
นั่งนิ่งอย่างงงงัน    คิดไม่ทันซื้อเยอะไป
และแล้วก็คิดออก  ไม่ช้ำชอกคนหัวไบรท์
ไอติมแกะซองไว   ใส่กล่องไว้รวมๆกัน

ปิดฝายกตะแคง   ดันแรงๆเข้าตู้พลัน
รสชาติก็ช่างมัน   ปนๆกันอร่อยดี
จัดแจงเป็นระเบียบ  ทำไมเฉียบขนาดนี้
เพราะเราสมองดี    ปัญหามีเราแก้ทัน

ปิดตู้หมุนตัวกลับ ตะลึงครับเหมือนดั่งฝัน
นี่มันอะไรกัน      อีกถุงนั่นคือสิ่งใด
หยิบมาเปิดออกดู  ใจหดหู่ลืมซะได้
ของสดที่แยกไว้    หมูเป็ดไก่ ไข่CP

วกไปหาตั่วเฮีย  กลัวของเสียฝากหน่อยพี่
เร็วเข้ารับปากสิ   แบงค์ร้อยนี้คือค่าไฟ
สุดท้ายก็ผ่านพ้น   นี่แหละคนหัวคิดไว
กลับบ้านสบายใจ  เดี๋ยวมาใหม่ตอนเย็นๆ
                          (นะเฮีย)


แต่งเล่นขำๆเด้อ อากาศมันร้อน