ต่อ ep2
หลังจากที่ผมบอกลาเค้าเสร็จ
ผมก้เดินไปขึ้น BTS โดยที่ผมไม่ได้หันกลับมามองเค้าเลย ผมร้องไห้ เสียใจ ผิดหวัง
ผมบล็อกเค้าทุกอย่าง ทุกช่องทางติดต่อ

คือผมพยายามตัดใจจากเค้าครับพยายามไม่คิด

จนผมจะถึงสถานีที่จะลงอีก 2 ป้ายมีโทรศัพท์โทรเข้ามาครับ ไม่มีชื่อขึ้น ผมคิดอยู่แล้วแหละว่าต้องเป็นแฟนที่โทรเข้ามา ผมเลยรับ😟

หลังจากรับ คำพูดแรกที่ได้ยิน

กลับมา กลับมา เค้าไม่ไหวแล้ว ปนกลับเสียงร้องไห้ สะอึกสะอื้น~ พูดอยู่แค่นี้

สุดท้ายผมก็ใจอ่อน แพ้อีกแล้ว ใจลึกๆมันรักแฟนมากครับ มันตัดใจอยากครับ สุดท้ายผมก้กลับไป
แบบทั้งน้ำตา เพราะเป็นห่วงเค้า

ผมกลับไปหาเค้าที่ BTS ตอนมาส่ง
เค้าบอกให้ขึ้นรถมาก่อน ค่อยคุยกัน
พอขับรถออกไปได้สักพัก เค้าก้จอดครับ
และบอกว่าจะไปไหนดี
ไม่อยากกลับห้อง กลัวป๊า(เสี่ย)มา

เราเลยได้เปิดห้องครับ(ถึงจุดสำคัญแล้ครับ)

หลังจากเปิดห้องอะไรเสร็จ ก็นั่งคุยกันครับ
แฟนร้องไห้ และพูดให้ผมฟังถึงเรื่อง
ป๊า หรือ (เสี่ย) ของเค้า

แฟนบอกว่า คบกลับป๊ามาได้ 2-3 ปีแล้ว
คือเค้าเล่าว่า หลังจากเรียนจบ ม.6 เข้าสอบติดคณะๆหนึ่งซึ่งค่าเทอม แต่ละเทอมสูงมาก
ประมาณ 6-7 หมื่นบาท คือทางบ้านส่งไม่ไหว
ไหนจะค่าห้องเช่า ค่ากิน ค่าเน็ต ค่าน้ำ ค่าไฟ
อีกหลายอย่าง

(คือแฟนผมเป็นคนน่าตาดี)

ก็แบบว่าเค้าก็มีคนมาจีบ ก็คือ (ป๊า) เค้า
เค้าเป็นคนมีเงิน เป็นมนุษย์เงินเดือนนี่แหละ
แต่เงินเดือนเค้าสูงมาก หลัง แสนบาทครับ
เค้าก็เสนอว่าจะเลี้ยงดู อย่างดี จะส่งเรียน
แต่ต้องอยู่กลับเค้า เป็นแฟนกลับเค้า

แฟนผมกลับ(ป๊า)อายุห่างกันประมาณ20ปีได้ครับ

โดยที่ทางบ้านแฟนรับรู้เรื่องทุกอย่าง คือเค้าพากันไปเจอ แม่แฟน กันแล้ว

(ผมนี่แบบใจสั่นไปหมด)

เค้าบอกมันจำเป็นที่ต้องยอม เพื่อแลกกลับ
อนาคตของเค้า แฟนบอกว่า ถ้าเค้าไม่ทำแบบนี้เค้าก้ไม่มีโอกาสได้เรียน ได้ใช้ของดีๆ ได้อยู่สุขสบาย มีเงินใช้ ต่างๆนาๆ (ร้องไห้)

และแฟนยังบอกอีกว่า ไม่ได้รู้สึกรักแบบที่ได้รักกลับผมครับ คือ แฟนบอกว่าเค้าเหมือนพ่อมากกว่า พ่อที่ค่อยดูแล และยังบอกอีกว่า เค้าไม่มีความสุขเลย อึดอัด เพราะว่าไม่ได้รัก และอยู่กันแบบไม่ได้เปิดเผย เพราะด้วยน่าที่การงานของ(ป๊า) และตัวแฟนเอง ไม่สามารถจับมือ
เดินไปไหนมาไหนได้ จู๋จี๋แบบ คนเป็นแฟนกันได้
เหมือนต้องค่อย แสดงว่า ไม่ได้เป็นแฟนกัน
เมื่ออยู่ข้างนอก

และแฟนยังบอกอีกว่า เวลาอยากได้อะไร
มันก้ได้มาง่ายๆ ไม่ได้รู้สึก ถึงความรัก
ที่แสดงให้กัน มันไม่ได้มาด้วยความพยายาม
เหมือนผม เพราะผมจะซื้ออะไรผมจะบอกว่าต้องรอหน่อยนะ....

ก้ของทุกชิ้นทุกอย่าง ที่ผมซื้อให้ เค้าเก็บไว้หมดทุกอย่างเลยครับ

แฟนร้องไห้ หนักมาก อยากให้ผมเค้าใจ
น้ำตาเปียกเต็มหมอนเลยครับ แบบผมเข้าใจเลยว่าคงอึดอัดมาก

และผมถามต่ออีกว่าแล้วทำไมยังคุยกลับคนอื่น
อีก เทอมีเค้าแล้ว
แฟนบอกว่า เหงา

คือป๊า ไม่ได้ยอู่กลับแฟนทุกวันครับ เพราะเค้าต้องไปทำงาน ตจว หลายวัน นานเป็นเดือนๆ
และผมก้ทำงานมาหาได้แค่วันหยุด และหลังเลิกงานครับ

แฟนผมขอโทษ และอยากให้ผมให้โอกาสเค้า
ผมก้คิดว่าผมน่าจะเข้าใจเค้านะครับ

เพราะตั้งแต่ที่คุยกันมาเค้าโทรหาผมทุกวัน
คุยกันเป็น2-3ชั่วโมง ว่างคือโทรมาตลอด
ไม่เคยหาย มีอะไรบอกผมหมดทุกอย่าง

ผมว่าผมน่าจะเข้าใจเค้านะ

(หรือว่าผมรักเค้ามากเกินไป)

จริงๆเรื่องราวมีเยอะครับ
ใน 8 เดือน

เค้ายังคงแอบคุยกลับคนอื่น
ถ้าอยากฟังต่อนะครับ
ผมจะมาต่อ ep3 ให้ครับ