คือ ผมชอบเพื่อนผญ.คนนึงตั้งแต่ตอนป.5ครับเราเป็นเพื่อนกันนะครับคือผมก็จำไม่ได้หรอกว่าเริ่มคุยกับเขาเมื่อไหร่สนิทตอนไหนคือเรากับเขาสนิทกันแบบเพื่อนอะครับเขาเป็นคนเรียบร้อยเรียนดีกวนบ้างนิดนึงเขาค่อนข้างตัวเตี้ยผมเริ่มคุยไลน์กับเธอเมื่อไหร่ก็จำไม่ได้แต่เราโทรหากันแทบจะทุกวันคุยกันบ้างน้องเพลงให้ฟังกันบ้างถ่ายรูปส่งมาว่าไปเที่ยวไหนมาคุยกันสนิทมากแล้วผมก็เริ่มรู้สึกตัวว่าผมชอบเธอและผมก็ได้บอกเธอไปในวันที่จบป.5เธอบอกว่า"อืม"หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเลยพอขึ้นมัธยมเธอก็มาที่รร.บ้างมาหาเพื่อนแต่เราก็ไปแกล้งเขานิดหน่อยผมไม่รู้จะคุยอะไรกับเธอหลังจากนั้นพอตอนม.2ผมก็บอกชอบเธออีกเธอบอกว่า"เราชอบแบบเพื่อนนะขอโทษ"หลังจากนั้นผมก็เริ่มทำใจไม่ได้คุยกับเธอมา1-2ปีผมก็ไม่รู้ทำไมผมถึงไม่คุยกับเธอแต่วันนึงผมเห็นเขาเดินผ่านผมไปใจผมเต้นรัวทำอะไรไม่ถูกผมไม่กล้าทักไปคุยผมก็เลยทักไปถามหาเพื่อนเก่าว่าได้คุยกับเธอมั้ยยังสบายดีรึป่าวผมจึงทักไปหาเธอหลังจากนั้นผมได้บอกความรู้สคกของผมไปแต่ผมบอกกับเธอว่าขอคุยแบบเพื่อนได้มั้ยถึงจะไม่ชอบเราเธอก็บอกว่าได้เธอต้องขยันเรียนมากๆวันๆนึงเธอเรียนแทบจะทั้งวันถึงจะเป็นวันหยุดผมเลยไม่ค่อยคุยกับเธอผมก็รู้สึกแย่ที่ไปรบกวนเธอแต่ปัจจุบันผมมีแฟนแล้วเราก็เลิกกันไปครั้งนึงเพราะผมไปคุยกับเธอแล้วเราก็คบกันใหม่แต่ผมก็ยังลืมเธอไม่ได้อยู่ดีอะครับผมไม่รู้จะทำยังไงพยายามจะไม่คิดถึงพยายามจะลืมแล้วแต่ทำไม่ได้ใครรู้บอกผมทีนะครับควรทำยังไงปัจจุบันผมอายุ18ปวช.3ครับอ่อลืมบอกตอนที่ผมบอกชอบเธอครั้งแรกผมอ้วนมากๆเตี้ยด้วยดำอีกครั้งที่2ที่บอกผมก็เหมือนเดิมแต่ตอนที่เจอเธอผมก็ออกกำลังกายทำให้ร่างกายดูสมส่วนมากขึ้นผมเป็นคนเรียนกลางๆกวนตีนนิดนึงแต่ไม่ใช่พวกเกเรผมบิกไว้เพราะผมไม่รํ้ว่ามันเกี่ยวรึป่าวที่ผมอ้วนดำแต่ผมก็พยายามไม่ตัดพ้อตัวเองแล้วผมควรทำยังไงดี.....จบครับยาวนิดนึงนะครับ