เหตุการ์ณเกิดเมื่อวันที่ 1 เมษายน 2564 คือเรากำลังนั่งรถสองแถวจะไปสอนพิเศษ แถวบ้านสวน แต่ขึ้นรถสองแถวสีแดงตรงเฉลิมไทย เราลงรถตรงสะพานลอยก่อนถึงตึกคอมพอเรากดกริ่งรถเบรคแรงมากคนที่นั่งอยู่ตกจากที่นั่งเลยคนแถวนั้นยังหยุดมองกันหมดเลย ร้านยางใหญ่ๆตรงตรงนั้นพนักงานเห็นเหตุการณ์กันหมดหยุดมองกันทุกคน  พอเราลงไปจ่ายเงินคนขับดูอารมไม่ดีเลยจ่ายแบงค์ร้อยไปคนขับบอกให้ไปหาแลกกับผู้โดยสารคนอื่นแต่ไม่มีใครมีเราก็บอกกับคนขับเขาบอกให้ไปเดินหาแลกไม่งั้นจอดรถอยู่แบบนั้น พอดีมีเด็กนักเรียนรร.สารสาสน์วิเทศชลบุรี (ไม่แน่ใจว่าใช่นักเรียนมั้ยแต่เห็นสะพายกระเป๋านักเรียนสารสาสน์วิเทศชลบุรี)  ให้แบงค์ยี่สิบเรามา เรารีบเอาไปจ่าย คนขับรีบทอนเงินมาให้อีก10บาท เราก็รีบเอาเงินที่ทอนไปให้น้องคนนั้นที่ให้เงินเรามา เราไม่รู้จะคืนเงินยังไงคนขับรับมากๆๆๆๆขับรถไปอย่างเร็วเลยไม่รู้เขาโมโหอะไร (อยากคืนเงินถึงจะน้อยก็เถอะ) ไม่เคยนั่งสองแถวเพิ่งเคยนั่งไม่ถึง10ครั้งเพราะต้องไปสอนพิเศษครั้งนี้มันมีแต่แบงค์ร้อย ความจริงเตรียมพวกแบงค์ยี่สิบกับเหรียญสิบไว้แล้วแต่เมื่อเช้าเพื่อนที่ทำงานลืมเอากระเป๋าเงินมาเขาเลยมายิมเงินเราไปให้ลูก70บาท (รู้สึกไม่ดีมากที่น้องคนนั้นเขาให้ยืมแต่ไม่ทันได้คืน ใครเรียนอยู่นั้นทักมาทีนะคะ อยากขอบคุณไม่งั้นคนทั้งรถคงรอเราไปหาแลกเงิน)
น้องมีน้ำใจมากค่ะ