ก่อนอื่นเลยนะครับ ผมกับเค้าก็ไม่เชิงเป็นเเฟนกันหรอกคับ เเต่เค้าบอกกับพ่อเเม่ผมว่าเป็นเเฟนกัน ให้ผมพาเค้าไปเปิดตัวกับพ่อเเม่ผม บอกเพื่อนสนิทของผมว่าเป็นเเฟนกับผม  เเต่เเล้วมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิดครับ เเฟนผม บอกกับคนอื่นว่าไม่ได้เป็นเเฟนผม บอกว่าเค้าโสด เเล้วบอกว่าผมเป็นเเค่คนคุยของเค้า(ปัจจุบันเเฟนผมย้ายมาอาศัยอยู่ที่เดียวกันกับผมครับ) พอเค้าย้ายมาอยู่กับผมช่วงเเรกๆดีมากเลยครับ หลังๆเริ่มมีคนคุยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นานๆเข้าก็ลงไปคุยโทรศัพท์กับคนใหม่ ผมเคยเตือนเเล้วครับ พอเค้าไม่พอใจก็ทำร้ายผมตลอด ผมเลยเอ่ยปากพูดมาว่าถ้าจะคุยกับเค้า ก็เลิกคุยกับผม เเยกหอกันไปเลย (เพราะมันหลายครั้งมากครับ ทุกครั้งผมก็แอบร้องไห้ตลอด พอเค้าเห็น เค้าก็บอกว่าสำออย มันไม่มีอะไรเลย) พอพูดถึงเรื่องเเยกหอ เค้าก็อารวาทเลยครับ พูดประมาณว่า กูย้ายมาอยู่กับ จะไล่ให้กูอยู่คนเดียวหรอ ที่นี่ถิ่นนี่ จะไล่กูยังไงก็ได้ใช่ป่ะ เพราะก็ไม่ได้เสียหายอะไร มีเเต่กูที่มาอยู่กับ กูมาก็ไม่มีใคร  กับกูมากนะ เขาพูดประมาณนี้ครับ สรุป ผมควรทำยังไง จะให้เเยกหอกันอยู่ ผมก็เลวใช่ไหมครับ เเต่ผมไม่ชอบมากๆ ที่เค้าคุยกับคนอื่น ทั้งๆที่เเฟนผมบอกว่าไม่มีอะไร ถ้าไม่มีอะไรทำไมเค้าไม่เลิกคุยเพื่อให้ผมสบายใจครับ กลับกลายเป็นว่าเค้าแอบคุยไม่ให้ผมรู้เเทน