ค่ะเรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่ม.ปลายค่ะเราไม่เคยมีแฟนและไม่เคยสัมผัสมันเลยเราได้แต่แอบชอบเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่ละคนที่เราแอบชอบเราก็รักอยู่ฝ่ายเดียวเป็นปีๆจนเราอยากมีแฟนเพราะเพื่อนมีอยากมีบ้างเราเป็นคนที่ไม่ชอบรุ่นน้องเลยจนมาเจอน้องเค้าน้องน่ารักมากเราเลยจีบน้องเขาเพื่อนก็ช่วยจนได้คบกับน้องตอนนั้นโลกมันสีชมพูมากเราคุยกันแต่ในแชทแล้วก็โทรคุยกันจนเราเริ่มสงสัยน้องว่าน้องจะเป็นรึป่าวเราเป็นคนตรงๆเราเลยถามน้องแล้วน้องก็บอกว่าไม่เป็นเราเลยคบกันต่อน้องเค้าเริ่มเปลี่ยนไปน้องไม่ค่อยแชทมาเราน้อยใจไปเล่าให้เพื่อนเพื่อนก็ไปบอกน้องเค้าเราก็คุยกันค่ะเราบอกน้องว่าเราต้องการอะไรน้องก็รับฟังทุกอย่างแต่ก็ทำเหมือนเดิมเราอยู่รรเดียวกับเกินสวนกันเหมือนคนไม่รู้จักเราน้อยใจมากๆเหมือนน้องไม่ได้รักเราเลยน้องให้เรารอเค้าสัญญาว่าจะโทรมาหาแต่เป็นวันแล้วก็ไม่โทรมาเราเลยเราเลิกกับน้องเขาเราถามเขาอีกรอบว่าเป็นมั้ยเพราะด้วยเพื่อนที่น้องคบท่าทางน้องเค้าเรารู้ว่าเราผิดที่ไปถามน้องเค้าแบบนั้นแต่สุดท้ายเราก็เลิกน้องเค้าขึ้นกูใส่เราเราโกรธมากเลิกกับเค้าเลยเพื่อนยางคนก็เข้าใจเราแต่บางคนก็บอกว่าเราเลวเรารู้สึกผิดแต่ใจในคือเราก็ไม่ผิดอ่ะเราก็ไปง้อเค้าแต่เค้าทำเหมือนเราผิดเค้าบอกว่าเราทำตัวเราเองคืออะไรอะเราผิดหรอใช่คะลืมบอกเรากับเขาต่างกันสุดขั้วเค้าหล่อน่ารักมากส่วนเราดำค่ะดำมากเราเลยตัดสินใจว่าจะไม่คบต่อกับเค้าเราไม่เหมาะกับการมีรักเลยเราเหมาะกับการแอบชอบแล้วให้เค้ามาหักอกเล่นดีกว่า
อยากระบายค่ะ