ต้องบอกก่อนเลยคะว่าเเฟนเราอยู่ประเทศลาวหน้าตาพอใช้ได้คะห่างกันเราไม่กี่ปีพูดไทยชัดเราคบกับเเฟนเเฟนเรานี่อยากได้อะไรก็ต้องได้ไม่ได้ก็ไม่พอใจเเล้วหนีไม่ยอมคุยด้วยเวลาเค้าอยากโทรเราก็โทรเเต่เวลาเราอยากโทรบ้างเค้าไม่โทรเค้าอยากได้อะไรเราให้หมดเเต่พอเราขอบ้างกลับไม่ได้คุยกันเเรกๆนี่ดีมากเลยคะเหมือนอยู่ในฝันเราคบกับเค้ามาไม่ถึงเดือนเลยคะเวลาเราทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยเค้าพูดไม่เเรงนะคะเเต่มันรู้สึกกระทบจิตใจเเบบเราหน่วงมากเลยนะเค้าชอบงอนเราต้องง้อ เเต่เรารู้สึกเลยคะว่าเค้ามีคนใหม่เเน่ๆถ้าไม่มีคนใหม่เค้าคงไม่ชวนทะเลาะหรอกคะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเราไม่เข้าใจเลยความสัมพันธ์นี้เราควรไปต่อหรือพอเเค่นี้คะ